تماشای دقیق ترین تصاویر نجومی امکان پذیر شد
با توجه به اعلام رصدخانه ملی اخترشناسی (NRAO)، مجموعه ای از 16 تلسکوپ برای گرفتن تصاویر نجومی با وضوح بسیار بالا در حال کار با یکدیگر می باشند که بدین وسیله می توان یک تکه پول 50 سنتی را که بر روی کره ماه قرار دارد از روی زمین تشخیص داد.
به گزارش کلیک، تصاویر جدید مانند نمایش با کیفیت بالا بر روی یک تلویزیون فلت با برند جدید نیست. در واقع، آنچه که مشاهده می شود تعدادی لکه به شکل نور است؛ تصویر یک شی در سیاه چاله ای در کهکشان که 900 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
ستاره شناسان روسی برای گرفتن این تصاویر، ماهواره رادیویی در حال چرخش Spektr-R را با 15 تلسکوپ رادیویی زمینی که حتی شامل آرایه خط پایه بسیار بزرگ (VLBA) بود را با هم ترکیب کردند. VLBA یا آرایه خط پایه بسیار بزرگ، سامانهای متشکل از ده رادیو تلسکوپ است که از مرکز مدیریت آرایه در شهر سوکورو، واقع در ایالت نیومکزیکو مدیریت میشود و بخشی از رصدخانه ملی آمریکا (NRAO) به شمار میرود. ده آنتن رادیویی به شکل آرایهای با یکدیگر فعالیت میکنند که بزرگترین سامانه استفادهکننده از تداخل سنجی خط پایه بسیار طولانی در سطح جهان به شمار میرود.
کیفیت یک تلسکوپ بستگی زیادی به اندازه آن دارد، و ترکیب چند تلسکوپ با یکدیگر ابزار قدرتمندی را بوجود می آورد. در این حالت، ترکیب ماهواره Spektr-R با 15 تلسکوپ زمینی، ابزار قدرتمندی را به وجود آورده که معادل با یک تلسکوپ رادیویی با برد 63000 مایل (معادل 100000 کیلومتر) است. چنانچه بخواهیم تنها با یک تلسکوپ چنین بردی را داشته باشیم، این تلسکوپ دارای قطری به اندازه 8 برابر زمین خواهد بود. این پروژه توسط مرکز فضایی Astro در مسکو هدایت می شود.
تصاویر نشان می دهند فوران مواد به فضا توسط سیاه چاله ای انجام می شود که در مرکز کهکشان BL Lacertae قرار دارد؛ مانند بسیاری از سیاه چاله های هم اندازه، موادی که از سیاه چاله فوران می شوند در اطراف مرکز کهکشان به چرخش در می آیند . با این حال، تمام مواد درون سیاه چاله فوران نمی کنند. اما آن موادی که فوران می کنند، سریعاً شتاب گرفته و با سرعتی نزدیک به سرعت نور از سیاه چاله خارج می شوند.
فوران در تصاویر توسط ابر اورت (Oort cloud) در داخل مرز بیرونی منظومه شمسی که حدود 460 میلیون مایل (740 میلیون کیلومتر) از خورشید فاصله دارد مشخص شده است.
یان هندریک اورن در سال ۱۹۵۰ میلادی اعلام کرد به این علت که ستارههای دنبالهدار از تمام جهات میآیند، پس باید از مکانی که دور منظومه شمسی را فراگرفته است، سرچشمه گرفته باشند. نظریه اورت مورد قبول عده زیادی از ستارهشناسان قرار گرفت و پس از آن، این مکان، ابر اورت نام گذاری شد.
منبع: msn.com
نظرها