شگفتی دانشمندان از فردی که توانایی دیدن ۹۹ میلیون رنگ متفاوت را دارد

به گزارش کلیک، دانشمندان زنی که چشم های او را دارای یک نوع گیرنده های فوق العاده جدید هستند را کشف کردند. درواقع این زن با چشمانش چیزهایی را می تواند ببیند که ما نمی توانیم ! آیا شما هم رنگ سبز را به همان شکلی که من می بینم ، می بینید؟ این سوال در واقع سوال همیشگی بشر در طول تاریخ بوده است ، همینطور سوالی است که هرچندوقت یک بار از خودمان می پرسیم ، البته همگی ما به این رسیده ایم که از رنگ هایی مانند: آبی، زرد، سبز و دیگر رنگ ها برای تشخیص و تحلیل همینطوربه نوعی تعریف از دنیای پیرامون خود استفاده می کنیم.

مسلما هرکدام ازما یک راه یگانه و خاصی را درنوع دیدن رنگ ها برای خود داریم، اما نهایتا به این نتیجه می رسیم که سبز همان سبز است و ما دیگر وارد جزئیات نمی شویم و به نوعی این قضیه را پذیرفته و رها می کنیم.اما جالب اینجاست که همه ی افراد اینطور نیستند . بعد از حدود ۲۵ سال مطالعه و تحقیق متخصصان علم عصب شناسی درانگلستان به موردی برخوردند که در واقع وی زنی بود که در سلول های مخروطی چشمانش CONE CELL سلولهای دریافت کننده و یا گیرنده ای هستند که کارآنها تشخیص رنگ می باشد - خصوصیت چشمان وی به او توانایی دیدن حجم وسیع وعظیمی از رنگ ها ازجمله ۹۹ میلیون رنگی را دارد که هیچ کدام از ما نمی توانیم ببینیم . این توانایی تنها متعلق به تعداد بسیارکمی از افراد می باشد که دید و بینایی فوق العاده و بسیار عالی دارند که در علم پزشکی از آن به عنوان دید چهاررنگی TETRACHROMATS نام برده می شود.

اکثریت مردم با درنظرگرفتن اصطلاح پزشکی دارای تری کرومات TRICHROMAT یا -همان دید سه گانه هستند ، به این معنا که چشم آنها دارای سلول های مخروط مانند سه گانه CONE CELL ویا به عبارتی دارای سه نوع سلول مخروطی درچشمان خود هستند . به نوعی با هرکدام از این سلول ها تقریبا قادر به دیدن ۱۰۰ درجه ی رنگ - یا به عبارتی کم رنگ و پررنگی آنها هستند. اگرما هرسه سلول را در نظر بگیریم تقریبا حدود ۱ میلیون نوع رنگ در درجات متفاوت را می توانیم از هم تشخیص دهیم و ببینیم . افرادی که محروم ازقوه ی تشخیص رنگ هستند - در واقع عموم مردم به عنوان افراد کوررنگ آنها را می شناسند ، تنها ۲ سلول مخروطی افراد کوررنگ کارایی دارد. همینطور حدود دو سال پیش محققان پزشکی را که در قسمت ناحیه ی جنوبی انگلیس زندگی می کرد ، پیداکردند که و ی بینایی این زن را به عنوان cDa29 ، شناسایی کرد . درحقیقت چشمان او دارای چهار نوع سلول مخروطی و یا همان CONE CELL هست که توانایی تشخیص نزدیک به ۱۰۰ میلیون رنگ را به او می دهد ، تا حدی که حتی تصورش برای عموم ما امکان پذیر نیست .

حال اینکه این سوال پیش می آید که چطور امکان دارد که فردی از سلول نوع چهارم سلول های مخروطی چشم برخوردار باشد؟ درواقع این ایده برای اولین بار درسال ۱۹۴۸ به زمانی برمی گردد که دانشمند هلندی HL de Vries خصوصیت جالب توجهی را درباره ی چشمان افرادی که کوررنگی ( محروم از قوه ی تشخیص رنگ هستند) دارند، مطرح کرد. مسئله ای که این پزشک هلندی پی برد این بود که افراد کوررنگ درچشمان خود تنها دارای ۲ سلول مخروطی نرمال هستند و همگی مرد هستند ، سلول مخروطی دیگری که وجود دارد ، از آن به عنوان یک سلول تغییر پذیرMUTANT - ازدیدگاه زیست شناسی اگر بخواهیم بیشتر درمورد این سلول توضیح دهیم ، درواقع همان سلول یافته و یا سلول جهشی نامیده می شود-نام برده که این سلول نسبت به نورهای به رنگ های سبز و قرمز کمتر حساس هستند( حساسیت آنها کمتر می باشد) زمانی که مادران و دختران همین مردان که از آنها دربالا نام برده شد - به عنوان کسانی که کوررنگی دارند-دارای یک سلول مخروطی متغیر و یا MUTANT می باشند و ۳ سلول مخروطی دیگر آنها نرمال هستند. دراین حالت فرد دارای چهارنوع سلول مخروطی می باشد ،که یکی ازآنها مانند ۳ تای دیگر کار نمی کند و یا به عبارتی عملکرد یکی از سلول ها با دیگر سلول های باقی مانده که ۳ تا هستند متفاوت است.

اما در سال ۱۹۸۰ هنوز به درستی روی این فرضیه کار نشده بود تا وقتی که جان ملون از دانشگاه کمبریج شروع به مطالعه و تحقیق بر روی زنانی که درچشمان آنها امکان وجود ۴ نوع سلول مخروطی با ۴ عملکرد وجود دارد. اهمیت این پدیده شروع به جاذبه و جلب توجه کرده و به نوعی همه ی افراد به خصوص متخصصان را به فکر فروبرد. مالون پیشنهاد کرد مردانی که کوررنگ هستند درصورتی که چهارمین سلول مخروطی را به دختران خود انتقال دهند ، نتیجتا نزدیک به ۱۲ درصد از جمعیت زنان دید چهاررنگی خواهند داشت و تتراکرومات می باشند. با این حال بازهم مالون یک سری آزمایشاتی انجام داد که نتیجه ی آنها عبارت بود از اینکه این زنان تنها قادر به ادراک و مشاهده ی رنگ هایی هستند مانند بقیه ی ما می باشد.

بازهم درسال ۲۰۰۷ ، متخصص عصب شناسی به نام گابریل جردن ازدانشگاه نیوکسل انگلیس به منظور کشف و دریافتن قدرت و فرابینایی SUPER-VISION به این شکل رویکردی متفاوت را پیش گرفت . او برروی ۲۵ زن که دارای سلول چهارم از سلول های مخروطی بودند در یک اتاق تاریک آزمایش خود را آغاز کرد، جردن از آنها خواست تا به وسیله ی مواردی که دارای سه دریچه ی نور رنگی با سه رنگ متفاوت به شکل دایره وار که دربرابر چشمانشان برق می زد نگاه کنند. یکی از افراد مورد آزمایش نسبت به cDa29 درهر آزمایش هرکدام از دایره های رنگی سه گانه در سه رنگ را متمایز از یکدیگر شناسایی می کرد. " من از خوشحالی بالا وپایین می پریدم " دکتر جردن می گفت و بعد اشاره به این قضیه کرد که : " الان دیگه ما می دونیم و به این رسیدیم که واقعیت به عنوان تتراکروماتیک واقعا وجود داره " درادامه گفت:" واقعیت اینجاست که ما نمی دونیم چه چیزی باعث می شود که این افراد به صورت بنیادی و اساسی تتراکروماتیک و یا دید چهاررنگی داشته باشند چه برسد به خود آنها. "

جی . نایتز محقق و پژوهشگردید و بینایی در دانشگاه واشنگتن معتقد است که این مسئله نیاز به تمرین طولانی مدت به خصوص با از رنگ مایه ای ( فام ) که مخصوص به این مطالعه طراحی شده است دارد ، تا با تمام این ها درنهایت بتوان به درستی قدرت ناشناخته تتروکرومات را شناسایی و مشخص کرد. دکترنایتزدرادامه توضیح می دهد:" افرادی که تری کرومات هستند بیشتر چیزهایی که در محیط پیرامون ما هستند و ما آنها را توسط افرادی تولید شده اند که سعی در شکل دادن و تعریف کردن رنگ ها به شکلی دارند که برای خود تری کرومات ها قابل استفاده و موثر واقع می باشد."

" به عبارت دیگر می توان گفت که در واقع دنیای ما براساس دنیای تری کرومات ها وفق یافته و به نوعی با توجه به استانداردهای آنها تنظیم شده است. "

علاوه براینکه مطالعه وبررسی بیشتر دراین زمینه ضروری می باشد،همینطور امکان تکرار شدن و تایید نتایجی از قبیل نتایج آزمایشات دکترجرد وجود دارد. درصورتی که وجود تترکرومات ها ( دید چهارگانه ) قابل تایید و تثبیت باشد. این مسئله درواقع کمکی می باشد برای دانشمندان در ابداع وخلق ابزار پیشرفته ی حسی مصنوعی ، به همین نسبت به ما کمک می کند تا درمورد چگونگی عملکرد بینایی بیشتر بدانیم و به کشفیات بیشتری برسیم.