کشف قدیمی ترین آب جهان با بیش از دو میلیارد سال قدمت

به گزارش کلیک، در سال ۲۰۱۳ پژوهشگران به آب هایی در Kidd Mine در انتاریو دست یافتند که نزدیک به ۱٫۵ بیلیون سال قدمت داشتند، اما جستجوی عمیق تر، منبع زیرزمینی مدفون شده ای را آشکار کرد.

اکتشاف اولیه آب های قدیمی در سال ۲۰۱۳ در عمق نزدیک به ۲٫۴ کیلومتر (۱٫۵ مایل) در یک تونل زیرزمینی در معدن بود. اما دستیابی به حداکثر عمق معدن- که ۳٫۱ کیلومتر (۱٫۹ مایل) و عمیق ترین معدن فلز در جهان است- فرصتی برای محققان ایجاد کرد که به حفاری ادامه دهند.

ژئوشیمیدانی از دانشگاه تورنتو گفت: "یافته های سال ۲۰۱۳ درک ما را از چگونگی آب های جاری قدیمی بیشتر کرد و این امر باعث شد که ما باز هم در جستجو باشیم و مزیت این واقعیت آن است که اکتشاف معدن به درون زمین عمیق و عمیق تر شد."

منبع آب جدیدی درعمق ۳ کیلومتری (۱٫۹ مایل) یافت شد و با توجه به گفته های ژئو شیمیدان، ممکن است مقدارش خیلی بیشتر از آن باشد که انتظار می رود.

او می گوید: "وقتی که مردم درباره این آب فکر می کنند، تصور می کنند که باید مقدار کمی آب درون سنگ گیر افتاده باشد."

"اما در حقیقت فوران زیادی به سمت بیرون وجود دارد. میزان جریان آب بر حسب لیتر بر ثانیه است- حجم آب خیلی بیشتر از مقداری است که هرکسی پیش بینی می کند."

آب های زیرزمینی معمولا در مقایسه با آب های سطحی خیلی آهسته جریان می یابند- به آهستگی ۱ متر بر سال. اما وقتی که با گمانه های حفاری شده در معدن جاری می شوند، می توانند با جریان ۲ لیتر بر دقیقه جاری شوند.

با آنالیز کردن گازهای محلول در آب های زیر زمینی قدیمی شامل هلیوم، نئون، آرگون و زنون، محققان توانستند آن را حداقل به ۲ بیلیون سال قبل تاریخ گذاری کنند که این قدیمی ترین آب شناخته شده در زمین محسوب می شود.

در تحقیقی که قبلا تیم منتشر کرد، تجزیه و تحلیل آب یافت شده در عمق ۲٫۴ کیلومتر وجود سولفات در آب را نشان داد که موضوع جالبی بود، سولفات به دلیل ایجاد واکنش شیمیایی بین آب و سنگ تولید می شود و سولفات نتیجه انتقال آب های سطحی به زیر زمینی نبوده است.

این بدان معناست که شرایط ژئوشیمیایی در چاله های آب های قدیمی که جدا از سطح هستند می توانند محیط مناسبی را برای زندگی میکروبی فراهم کنند. این یک اکوسیستم زیرزمینی مستقل است که می تواند به طور بالقوه بیلیون ها سال ماندگار بماند.

اگر فرایند های زمین شناسی بتوانند به طور طبیعی یک منبع انرژی ثابت را در این سنگ ها ایجاد کنند، زیر سطح زیست کره ممکن است به طور قابل ملاحظه ای در پهنا و عمق گسترش یابد.

این بدان معناست که نه تنها مناطق قابل سکونت به اندازه قابل توجهی بزرگ تر می شوند، بلکه قابلیت سکونت در جهان های دیگر نیز ممکن است وسیع تر از چیزی باشد که ما فکر می کنیم.

ژئوشیمیدان بیان داشت: "اگر چنین چیزی روی سنگ های قدیمی روی زمین عمل کند بنابراین فرایند های مشابه می توانند مناطق زیر سطحی مریخ را قابل سکونت کنند."

"تا زمانی که هنوز ما میکروب های زنده واقعی در این آب های زیرزمینی در زمین یا هر جای دیگری  پیدا نکرده ایم، با چاله های آب قدیمی تر می توانیم به این هدف نزدیک تر شویم."

"تا آن زمان تحقیقات بیشتری نیاز است. ما هنوز نیازمند آن هستیم که توزیع آب های قدیمی روی زمین، قدمت آن ها و تعدادی که قابل سکونت هستند را تعیین کنیم."

"و دیگر آنکه آیا زندگی که ممکن است در این آب های ایزوله شده یافت شود با سایر زندگی های میکروبی مانند منافذ گرمابی در کف اقیانوس یکسان است یا تفاوت دارد."