سکانس‌های فیلم تایتانیک که با واقعیت در تضاد هستند
رسانه کلیک - جیمز کامرون از هیچ تلاشی برای ساخت تایتانیک دریغ نکرد. با این حال بخش‌هایی از فیلم زمین تا آسمان با واقعیت فرق می‌کنند.
همه ما با داستان تایتانیک آشنا هستیم؛ کشتی لوکس و مشهوری که سال 1912 پس از برخورد به یک تپه یخی در اعماق اقیانوس فرو رفت و بیش از 1500 تن از مسافران را نیز با خود غرق کرد. چند دهه بعد، کارگردان معروف و صاحب‌نام هالیوود یعنی جیمز کامرون تصمیم گرفت داستان تایتانیک را در قالب یک فیلم سه ساعت و نیمه به تصویر بکشد.
کامرون برای آنکه بتواند حوادث را به درستی و با دقت بیان کند، خود به اعماق اقیانوس رفت و کشتی غرق شده را از فاصله نزدیک مشاهده کرد. جالب آنکه برخی سکانس‌های ابتدایی فیلم نیز از روی ویدئوهای گرفته شده در همین سفر ساخته شده‌اند. اما این تنها بازدید کامرون از کشتی نبود. شاید جالب باشد بدانید خالق تایتانیک پس از اکران فیلم نیز چندین بار به کشتی سر زد تا بداند داستانش تا چه اندازه به تاریخ شباهت دارد. علیرغم حساسیت‌هایی که کامرون در ساخت فیلم به خرج داد، ماجرای اصلی تایتانیک با آنچه در سکانس‌ها می‌بینیم قدری متفاوت است.
زاویه غرق شدن کشتی تایتانیک اغراق‌آمیز است
در سکانس‌های پایانی فیلم Titanic، دماغه کشتی حدود 90 درجه از سطح آب فاصله گرفته و باعث می‌شود کشتی از وسط بشکند. اما واقعیت چیز دیگری است. پس از انجام تحقیقات بیشتر، کامرون متوجه شد که زاویه دماغه با سطح آقیانوس هنگام شکستن کشتی تنها 23 درجه بوده است.
افسر مرداک به مسافرین و خودش شلیک نکرد
در یکی از بحث‌برانگیزترین صحنه‌های فیلم تایتانیک می‌بینیم که افسر ویلیام مرداک برای جلوگیری از همهمه و درگیری بر سر پر شدن قایق‌های نجات، به دو تن از مسافرین شلیک می‌کند و به خاطر عذاب جرمی که مرتکب شده، جان خودش را نیز می‌گیرد.
اما مصاحبه با شاهدان عینی حقیقت دیگری را برملا می‌کند. طبق گفته اکثریت آن‌ها، یکی از افسران تایتانیک درست هنگامی که کشتی در حال غرق شدن است به خود شلیک می‌کند؛ اما هیچ‌کس نمی‌داند آیا این افسر همان ویلیام مرداک بوده است یا خیر. تنها یکی از شواهد می‌گوید مرداک را دیده که دو تیر به سوی آسمان شلیک کرده است.
مهاجرین و مسافران کم‌بضاعت در قسمت زیرین کشتی حبس نشده بودند
بدون شک یکی از دردآورترین سکانس‌های فیلم تایتانیک لحظه حبس شدن مسافرین درجه سه هنگام غرق شدن کشتی است. اما طبق قوانین مهاجرتی ایالات متحده در آن سال‌ها، مهاجران باید در جزیره Ellis از بقیه جدا می‌شدند تا مراحل قانونی را پشت سر بگذارند.
از طرفی تحقیقات بیشتر نشان داده‌اند که دروازه طبقه زیرین تنها برای زمان کوتاهی قفل بوده و وقتی قایق‌های نجات پایین کشیده شده‌اند، دروازه‌ها نیز باز شده‌اند تا مسافران درجه سه شانس زندگی داشته باشند.
جی. بروس ایزمی هیچ‌گاه مخفیانه وارد قایق نجات نشد
بسیاری از کاراکترهای فیلم تایتانیک درست از روی مسافران اصلی الهام گرفته شده‌اند. جی. بروس ایزمی، رئیس کمپانی White Star Line (سازنده کشتی تایتانیک) نیز یکی از این شخصیت‌ها است. ایزمی در فیلم شخصیت شروری دارد و با کنار زدن سایر مسافران و دور از چشم افسران، خود را به قایق نجات می‌رساند.
طبق تحقیقات انجام شده در انگلیس، ایزمی تا آخرین لحظات به مسافرین کمک می‌کرده تا سوار قایق‌ها شوند و سپس خودش با آخرین قایق باقی‌مانده از کشتی دور می‌شود. اما روایت بازماندگان تایتانیک درباره چگونگی نجات یافتن ایزمی قدری متفاوت است. ظاهرا ایزمی سوار بر نخستین قایق نجات شده و از خدمه خود می‌خواهد او را تا خشکی همراهی کنند. عده دیگری می‌گویند ایزمی به اجبار افسر ارشد کشتی، سوار بر قایق می‌شود.
کامرون تمام تلاش خود را به کار گرفت تا ضمن اضافه کردن عناصر رمانتیک در فیلم، اصل ماجرای تایتانیک را در اثر خود به تصویر بکشد. با این حال کمبود شواهد کافی و حتی وجود درگیری‌ها و مسائل شخصی مختلف باعث شد تا داستان کشتی غرق شده، با تحریف به گوش مردم برسد.