کشف مجموعه متمرکز از سیاهچاله های کوچک با استفاده از تلسکوپ هابل

سیاهچاله های بزرگ معمولا توجه بیشتری را به خود جلب می کنند، ولی سیاهچاله های کوچک اغلب از اهمیت کمتری برخوردار هستند. یک تیم پژوهشی اخیرا با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل موفق به کشف یک مجموعه متمرکز از سیاهچاله های کوچک در خوشه ستاره ای کروی NGC6397 شده اند. این خوشه حدود 7800 سال نوری از زمین فاصله دارد. در حالی که پژوهشگران در واقع امید به یافتن یک سیاهچاله با اندازه متوسط داشته اند، اما این کشف جدید نیز به نوبه خود یک پیشرفت قابل ملاحظه به شمار می آید.

خوشه های کروی، منظومه های ستاره ای به شدت متراکم هستند. در این خوشه ها، ستاره ها به صورت گروهی به هم نزدیک می شوند. به علاوه، این منظومه ها از قدمت بسیار طولانی (شاید به قدمت جهان) برخوردار بوده و NGC6397 نزدیک ترین خوشه کروی به زمین به شمار می آید.

به هر حال، بخشی از چالش این کشف، به تعیین جرم مربوط می شود. دانشمندان از سرعت ستاره های موجود در خوشه NGC6397 در طول چندین سال برای یافتن جرم سیاهچاله ها استفاده کرده اند. این یافته ها از طریق رصدخانه گایا ESA و هابل به دست آمده اند. اجسام نامرئی معمولا توسط ستارگانی در مدارهای تقریبا تصادفی احاطه شده اند. اما چیدمان ستاره ها در مسیرهای دایره شکل یا کشیده غالبا مختص به سیاه چاله ها است.

مجموعه متمرکز از سیاهچاله های کوچک احتمالا در اثر سقوط سیاهچاله ها در مرکز خوشه به سبب برخوردهای جاذبه ای با ستاره های کوچک به وجود آمده است. ستاره های سنگین تر تمایل دارند تا به میانه کشیده شوند، حتی اگر به دام سیاهچاله ها نیافتاده باشند.

یافته های اخیر پژوهشگران می تواند منجر به گسترش درک انسان از سیاهچاله ها شده و دانش ما را در مورد پدیده ای که سیاهچاله ها به وجود می آورند، افزایش دهد. به عنوان مثال، یک مجموعه از سیاهچاله های کوچک همانند کشف اخیر، ممکن است به یک منبع کلیدی و مهم از موج های جاذبه ای تبدیل شود. پژوهشگران هنوز مشغول جمع آوری داده های بیشتر هستند. جای تعجبی نیست اگر این کشف تعجب برانگیز، نقطه آغازی برای افزایش توجه و اهمیت نسبت به سیاهچاله های کوچک باشد.