نقد و بررسی بازی Battlefield V

سری بازی‌های Battlefield از دیرباز به عنوان یکی از سردمداران و مدعیان ژانر شوتر اول شخص از نوع نظامی، همیشه حرف‌های جدیدی برای گفتن داشته و رقابت آن با مجموعه Call of Duty، هیجان و جنگ پر سر و صدایی را سال‌هاست در جامعه‌ی گیمینگ دنیا یدک می‌کشد. دایس دو سال پیش با هوشمندی تمام و در حرکتی به جا، به سراغ سوژه‌ی جنگ جهانی اول رفت. برهه‌ای از تاریخ که هیچ بازی بزرگی از روی آن ساخته نشده بود و دایس توانست از این زمین بکر، یکی از بهترین بازی‌های شوتر نسل هشتم را برداشت کند. اما به امروز می‌آییم، جایی که دایس با غروری وصف نشدنی، خیال می‌کرد می‌تواند با بازگشت به جنگ جهانی دوم و تکرار فرمول‌های بازی قبل، به موفقیت بزرگتری دست پیدا کند. اما...

Battlefield V حاصل ترکیب اشتباه فرمول موفق Battlefield 1 و ایده‌ی جنگ جهانی دوم است. عناصری که اصلا با یکدیگر جوش نمی‌خورند یا بهتر است بگوییم سال ۲۰۱۸ برای این فرمول مناسب نبوده است

Battlefield V حاصل ترکیب اشتباه فرمول موفق Battlefield 1 و ایده‌ی جنگ جهانی دوم است. عناصری که اصلا با یکدیگر جوش نمی‌خورند یا بهتر است بگوییم سال ۲۰۱۸ برای این فرمول مناسب نبوده است. سال پیش اکتیویژن بازی Call of Duty World War 2 را عرضه کرد که به جرات یکی از بهترین بازی‌هایی بود که با محوریت جنگ جهانی دوم ساخته شد و یک جورهایی، حجت را بر تمام کسانی که ایده‌ی به تصویر کشیدن این رخداد تاریخی را داشتند، تمام کرد. اما چه بر سر دایس آمد که در حد فاصل دو سال از عرضه‌ی بازی Battlefield 1، خالی از ایده شد و دست به دامن جنگ جهانی دوم شد؟

شاید با خودتان بگویید که اوه اوه، Battlefield 5 انقدر بد است؟ باید بگویم خیر، BFV اصلا بازی بدی نیست و اتفاقا، پتانسیل‌های جالبی را یدک می‌کشد، شما لحظات لذت‌بخشی را می‌توانید در آن داشته باشید، بخش چند نفره‌ی آنلاین همچنان آتشین و شلوغ است و شما را ساعت‌ها به خود مشغول می‌کند اما، اما به هر روشی که بتواند هر از چند گاهی حرص‌تان را در می‌آورد. بهتر است قبل از اینکه سراغ بخش تک نفره یا همان War Storyها بروم، بخش چند نفره را بررسی کنم، جایی که خب، اصل کار Battlefield بازها است.

اگر اهل فن باشید و صد‌ها و هزاران ساعت از عمر خود را صرف بخش آنلاین سری بازی‌های Battlefield کرده باشید، با فرمول همیشگی این فرانچایز آشنا هستید. با اینکه حالت Conquest از دیرباز معروف‌ترین مود به سبب تعداد زیاد بازیکن و وسعت بالای نقشه بوده، اما از Battlefield 1،‌ حالت Operations توانسته محبوبیت زیادی بین طرفداران بازی جلب کند. این حالت حالا در بازی BFV ارتقا پیدا کرده و به Ground Operations تغییر نام داده تا تجربه‌ای بزرگتر و با جزئیات‌تر را به مخاطبش اهدا کند. فرمول این حالت، با توجه به طولانی بودنش بر روی کاغذ بسیار مفرح، جالب و به شکلی است که می‌تواند اتمسفر یک نبرد جانانه را به مخاطب القا کند. هر شکست و هر پیروزی، سرنوشت شما و همراهان‌تان را در ادامه مشخص می‌کند. اما شاید چیزی (یا چیزهایی) که نه فقط در این بخش، بلکه در تمامی بخش‌ها و حالت‌های آنلاین بازی BFV تو ذوق می‌زنه، مشکلات عدیده فنی و گاه نامتعادل بودن و ناهماهنگ بودن المان‌های نقشه‌ها و بازیکنان است.

در تصویر نمی‌توان گفت، ولی طراحی مراحل نسبت به نسخه‌های قبلی افت قابل توجهی داشته و آنطور بارز و مشخص نمی‌توان از آنها تعریف کرد.

ما که بازی را در کنسول پلی‌استیشن 4 پرو مورد بررسی قرار دادیم، از دید فنی با مسائل جالب توجهی رو به رو شدیم. اگر از کسانی باشید که پس از دو سال تجربه BF1، پا به بازی BFV می‌گذارید، متوجه افت محسوس جلوه‌های بصری به خصوص در بخش چند نقره می‌شوید. تکستچرهای بعضا ضعیف نسبت به نسخه‌ی قبل، باگ‌های بی سر و ته و فرورفتن در زمین، مسائلی هستند که به وفور در بازی دیده می‌شود. حتی در بخش تک نفره داستانی، جایی که موتور گرافیکی فراست‌بایت اوج قدرتش را می‌تواند نشان دهد، با افت قابل مشاهده‌ای مواجه می‌شویم که هاج و واج از دیدن آنها متعجب می‌شویم. ظاهرا دایس و الکترونیک آرتز عجله‌ی خیلی زیادی برای سر هم کردن بازی داشتند و خب از طرفی، بیشتر المان‌های بازی را هم از نسخه‌ی قبل به اینجا منتقل کردند که باعث شده بسیاری از BFV به عنوان DLC بتلفیلد ۱ یاد کنند.

انگار برخی نقشه‌ها برای بعضی حالت‌ها ساخته نشده و می‌توان بالانس نبودن تیم‌ها در این دست از نقشه‌ها را حس کرد

قطعا مهم‌ترین چیزی که سازنده‌های یک بازی این چنینی باید رعایت کنند، حفظ تعادل بازیکنان، همگام‌سازی و سازگاری نقشه‌ها با حالت‌های مختلف است که در این بخش متاسفانه BFV حسابی لنگ می‌زند. این مسئله را کسانی که ید طویلی در نسخه‌های قبلی این مجموعه داشتند به شدت حس خواهند کرد. پس از تجربه‌ی چند ساعته‌ی بازی متوجه می‌شوید که بعضی نقشه‌های بازی اصلا با برخی حالت‌ها سازگار نیست و بازیکنان در آن گیج می‌شوند که البته امیدوار هستیم دایس طی آپدیت‌های جدید چنین مشکلی را حل کند.

یکی از امکاناتی که به بازی اضافه شده، سنگرسازی است. در ابتدا تصور می‌شود این کار تاثیر مستقیمی بر ایجاد برتری نسبت به تیم مقابل ایجاد می‌کند، اما به مرور متوجه می‌شوید که انجام چنین کاری جز هدر رفتن زمان یا حتی کشته‌شدن‌های بدون وقفه در حین عملیات سنگرسازی، چیزی برای شما نخواهند داشت. از طرفی این سنگرها آن‌قدری مقاوم نیستند و حتی امتیازی که بابت انجام این کار انجام می‌دهید، عملا بی‌ارزش است. این‌طور می‌شود که در دست‌های جلوتر متوجه‌ می‌شوید کسی به فکر سنگرسازی نیست و تنها هدف بازیکنان، رسیدن به میزان بالاترین امتیاز از طریق کشتار تیم مقابل است.

اشتباه نکنید، من به زمین افتاده‌ام و این شخص یکی از یارانم محسوب می‌شود که اصلا توجهی به ما نمی‌کند. بماند که چند ثانیه بعد به نقطه‌ای دورتر می‌رود و خودش با اصابت گلوله توپ کتلت می‌شود! نقطه سر خط...

اما دست‌آورد جدید BFV که حسابی برای بعضی بازیکنان دردسرساز هم شده، افتادن یا اصطلاحا Down شدن پس از خالی شدن نوار سلامتی است که در این هنگام، فرصتی پیش می‌آید تا کسی از هم‌تیمی‌ها بازیکن را بلند کن یا در واقع Revive کند. این قضیه در نبردهای من تو من و خیلی نزدیک به شدت روی اعصاب بازیکن می‌رود چرا که نه هم‌تیمی‌هایتان خیلی تمایل به نجات بازیکن دارند و نه بازیکن تمایل دارد بنا به هر اتفاقی و هر شلیکی که منجر به خالی شدن نوار سلامتی شود، مدت زمانی را هم بی حرکت و نالان روی زمین بیوفتد و زمانش را از دست بدهد.

این بار هر کلاسی را بردارید، می‌توانید از ویژگی کلاس‌های دیگر نیز بهره‌مند شوید و محدود نخواهید بود

حالا می‌خواهم به مسئله‌ای بپردازم که به خودیه خود، یکی از عوامل به وجود آمدن اتفاقاتی است که چند لحظه پیش به آن‌ها اشاره کردم و البته، تا حدی نکته‌ی مثبت هم به حساب می‌آید. Battlefield V در بخش کلاس‌بندی‌ها نسبت به نسخه‌ی قبل تفاوت‌هایی داشته که در ظاهر، پیشرفت به تلقی می‌شوند. معنای پیشرفت به این معنی است که بازیکن در کلاس‌های مورد علاقه‌اش، صرفا محدود به یک سری امکانات تعریف شده نمی‌شود و می‌تواند از امکانات سایر کلاس‌ها از ابتدای امر استفاده کند. این اتفاق و تغییر سبب شده تا کسی که کلاس مدیک است، نسبت به کسی که کلاس اسولت دارد از نظر مهمات ضعیف‌تر نباشد و به چند سلاح ضعیف و سبک محدود نشود. اما من تصور می‌کنم همین عامل باعث شده تا افراد از کلاس‌هایی که انتخاب می‌کنند، به معنای واقعی کلمه استفاده نکنند و همه‌ی بازیکنان، بلااستثنا تبدیل به جنگاورانی شدند که هدف‌شان فقط کشتن و دریافت امتیاز بالا شده است. همین عامل سبب می‌شود که در مچ‌هایی که بازیکنان هماهنگی اسکوادی با یکدیگر ندارند، هرج و مرج ایجاد شود و یک دست بازی بازیکن اعصاب خردکن و بد به پایان برسد.

کمک می‌خوام ولی چون به بعد دیگری منتقل شدم، برای کسی قابل تشخیص نیستم. یاد فیلم «بین ستاره‌ای» نولان افتادم :))

در بطن گیم‌پلی یک سری ارتقا و بهبود‌هایی قابل لمس است که باعث شده تا بازی به نسبت نسخه‌ی قبل پرسرعت‌تر پیش برود. بازیکن می‌تواند حتی در حالتی که نیمه نشسته است، به سرعت بدود که این حالت مارا حسابی به یاد دویدن در سری بازی‌های Gears of War می‌اندازد. همچنین نوع خیزش روی زمین هم برای طرفداران بازی Rainbow Six Siege بسیار آشنا است. با خزیدن به سمت عقب، پاهای کاراکتر در داخل بازی به سمت جلو می‌آید که این مقداری حس واقع‌گرایی را بیشتر می‌کند. البته ناگفته نماند که این خزیدن رو به عقب گاهی در جست و خیزهای بخش چند نفره، مخصوصا لا به لای سنگ و خرابه‌های یک ساختمان می‌تواند گاهی به باگ و گیرکردن کاراکتر منجر شود. پس حسابی مراقب باشید خیلی عقب عقب نروید.

کمی قبل‌تر گفتم که بخش مالتی‌پلیر بازی جذابیت‌های خود را دارد و مسابقات در آن تجربه‌ای آتشین و پرسرعتی را برای بازیکن به ارمغان می‌آورد. این المان در بازی قبلی مقداری کندتر بود که البته آن هم به خاطر وجود سلاح‌های قدیمی‌تر و وفور نبردهای تن به تن بود. اما جای خالی یک چیز در این نسخه به شدت احساس می‌شود و آن هم تغییرات داینامیکی بود که در برخی نقشه‌ها رخ می‌داد. سونامی و طوفان بزرگی که در نقشه Levolution رخ می‌داد یا طوفان شن و باران سنگینی که در برخی مپ‌های Battlefield 1 وجود داشت، حالا جایی در Battlefield V ندارند و فقط در Devastation می‌توان تخریب داینامیک برخی سازه‌های بزرگ را دید که مقداری در تجربه‌ی بازیکن و هدایت تیم‌ها تاثیر می‌گذارد.

جنگ‌ جهانی دوم سبب شده تا سلاح‌ها دقیق‌تر، مرگبارتر و البته ماشین‌آلات نظامی بهتر از نسخه‌ی قبل شوند. این نکته‌ای است که صرفا تغییر زمان بازی باعثش شده است.

جنگ‌ جهانی دوم سبب شده تا سلاح‌ها دقیق‌تر، مرگبارتر و البته ماشین‌آلات نظامی بهتر از نسخه‌ی قبل شوند. این نکته‌ای است که صرفا تغییر زمان بازی باعثش شده است. این بار به جزئیات اسلحه‌ها توجه بیشتری شده و از آن طرف، هدایت هواپیماها بسیار بهتر شده است. در کل اپراتوری تانک‌ها یا خلبانی در ‌Battlefield V تجربه‌ی به مراتب بهتری را نسبت به BF1 در بازیکن ایجاد می‌کند، کما اینکه خود من در نسخه‌ی قبلی در این بخش مشکلی نداشتم.

اما اگر یه مقدار از بخش چند نفره فاصله بگیریم، به War Storyها یا همان بخش تک‌نفره‌ی داستانی می‌رسیم که شامل سه کمپین داستانی متفاوت می‌شود. روایات داستانی که گمان می‌رفت دایس از نسخه‌ی قبل درس گرفته باشه و تلاش کند تا چنین بخش پرطرفداری را عمیق‌تر، باشخصیت‌تر و جذاب‌تر کند، اما چیزی که تحویل گرفته‌ایم، یک مشت ایده‌ی خوب هدر رفته است. دو بخش ابتدایی داستانی بیشتر حال و هوای مخفی کاری دارند. از شخصیتی به نام بیلی بریجر که در واقع سارق و خلاف‌کار است و توسط یک مقام نظامی استعدادیابی می‌شود، تا خط داستانی Nordlys که روایتگر قصه‌ی شخصیت زنی از نیروهای مقاومت نروژ، هر دوی آنها به قدری کوتاه و مختصر هستند و روندی گاها حوصله‌سربر دارند که نمی‌توانید ارتباط عمیقی با آنها برقرار کنید. داستان شخصیت سولوگ حتی در تریلرهای پیش از انتشار، نشان می‌داد که بار احساسی زیادی داشته باشد و البته، این بار احساسی و پیچش داستانی تا حدی وجود دارد، ولی آن طور نیست که تاثیر شگرفی در بازیکن بگذارد و لحظات بیادماندنی برایمان رقم بزند.

خط داستانی Tirailleur شاید تنها قسمتی از بخش تک نفره باشد که می‌توان مقداری با آن ارتباط برقرار کرد و ازش لذت برد، اگر چه آن هم کوتاه است.

از طرفی، خط داستانی سوم که Tirailleur نام دارد، به خاطر وجود نبردهای بزرگ و البته شخصیت‌هایی قابل قبول، از دو داستان دیگر مفرح‌تر و بهتر به نظر می‌رسد. سازندگان BFV برای بخش داستانی نه به سراغ نبردهای شناخته شده و تکراری، بلکه داستان‌های شخصی‌تر و شاید فراموش‌شده‌ای را هدف گرفته‌اند که در عمل، کار زیرکانه و هوشمندانه‌ای بوده، ولی پرداخت بسیار کم به هر یک از آنها و سرسری رد شدن از رویدادهای‌شان، باعث شده تا لذت خاصی از این بخش نبریم و خیلی زود آن‌ها را به دست فراموشی بسپریم. انتظار می‌رفت با توجه به مانور EA روی این بخش، قبل از انتشار، شاهد خط داستانی منسجم و عمیق‌تری باشیم که این مهم میسر نشد. جالبه به هوش مصنوعی به شدت ضعیف و سینوسی بازی هم اشاره کنیم که اصلا عملکرد خوبی در بخش داستانی ندارد. گاه دشمن جلوی رویتان قرار دارد و متوجه حضورتان نمی‌شود، گاه تقابل‌شان با بازیکن به شدت گیج ‌کننده و خنده‌دار یا حتی عذاب آور می‌شود.

بخش صداگذاری بازی Battlefield V همان‌ جایی است که همیشه دایس درخشان بوده و توانسته اینجا هم گوش‌هایمان را نوازش دهد. صدای انفجار، تیراندازی، وسایل نقلیه و سربازان با ظرافت خاصی طراحی شده و بسته به محیط، شدت و کم و زیاد آنها و نوع‌اش را می‌توانید در کنار واقعیت بگذارید.