فیلمنامه فیلم ماتریکس 4 جاه طلبانه است!

کیانو ریوز، فیلم نامه ماتریکس 4 را بسیار جاه طلبانه عنوان کرده است. این بازیگر معروف هالیوودی پس از گذشت بیست سال از نمایش فیلم اصلی ماتریکس، مجددا در قسمت چهارم آن نقش آفرینی خواهد کرد. لانا واچوفسکی، این بار بدون همراهی لیلی واچوفسکی، وظیفه نویسندگی و کارگردانی فیلم جدید ماتریکس را بر عهده دارد.

فیلم جذاب و خاطره انگیز ماتریکس در سال 1999 روی پرده سینما رفت. این فیلم درباره شخصیتی به نام نیو (ریوز) بوده که در ظاهر مشغول زندگی روزمره خود در یک شهر معمولی است. وی بعدها متوجه می شود که در حقیقت، یک هوشیاری انسانی است که به وسیله ماشین های هوشمند، به یک واقعیت شبیه سازی شده فرستاده می شود. ظاهرا این ماشین های هوشمند، از بدن نیو و در واقع از بدن تمام انسان های زنده برای تولید انرژی استفاده می کنند. نیو در کنار دوستان آزادی خواه خود، رهبری یک انقلاب علیه ماشین ها و واقعیت اشتباه آن ها را بر عهده می گیرد.

دو دنباله در سال 2003 به نام های Matrix Reloaded و Matrix Revolution در ادامه قسمت اول ساخته شده اند که با توصیف ذات واقعیت و نیاز انسان به آزادی، مضامین قسمت اول را بیشتر به چالش می کشد. به هر حال سه گانه ماتریکس توانست به درآمدی حدود 1.6 میلیارد دلار دست پیدا کند. کیانو ریوز در مصاحبه ای با ET، فیلم ماتریکس 4 را بسیار جاه طلبانه خوانده و هیجان بالای خود برای حضور در این قسمت را ابراز کرده است.

البته جاه طلبی هرگز یک مشکل برای سه گانه ماتریس نبوده است. این فیلم با عرضه در سال 1999، پرسش های فلسفی بسیاری را برانگیخت و توانست در حین معرفی استعاره های جدید برای فیلم های اکشن، جلوه های ویژه بی سابقه ای را به مخاطبین نشان دهد.

برخی معتقدند که جاه طلبی در دنباله های ماتریکس، به حدی زیاد شده که جذابیت مفهوم ماتریکس را در زیر بهمنی از اعجاب و ابهام موضوعی دفن کرده اند. در حقیقت نیز چنین است. قسمت سوم این فیلم نتوانست آن طور که باید رضایت مخاطبین را به خود جلب کند و در نهایت به فروش 427 میلیون دلار دست پیدا کرد. حال آنکه میزان فروش قسمت دوم برابر با 742 میلیون دلار بود.

به هر حال، نیو و دوستانش بار دیگر به دنیای ماتریکس قدم خواهند گذاشت. حضور کیانو ریوز و افزایش محبوبیت وی به سبب هنرنمایی در نقش جان ویک، نقطه قوتی برای فیلم ماتریکس 4 به شمار می آید. انتظار برای مشاهده میزان جاه طلبی در این فیلم بسیار مهیج است، به شرطی که واچوفسکی و همکارانش بتوانند تعادلی را بین این خصیصه و روایت داستانی برقرار کنند.