تست روانشناسی

تست روانشناسی ابزاری است که برای اندازه گیری مفاهیم انتزاعی مانند هوش یا شخصیت مورد استفاده قرار می گیرد. تست های روانشناسی می توانند شبیه پرسشنامه هایی باشند که برای تست mbti ، تست هوش یا تست سلامت طراحی شده اند. با این حال بین تست های روانشناسی با پرسشنامه های معمولی تفاوت آشکار وجود دارد. تست های روانشناسی عملکرد یک پاسخ دهنده را موشکافانه بررسی می کند در حالی که یک پرسشنامه معمولی عملکرد ساده مخاطب را می پرسد. یک تست روانشناسی مفید باید هم روا باشد (به عنوان مثال، می تواند همان مفهوم مورد سنجش را ارزیابی نماید) و هم قابل اعتماد باشد (به عنوان مثال، به مرور زمان نتایج ثبات کافی داشته باشد).

تست روانشناسی معمولاً شامل ارزیابی جامعی از فرد است. تست روانشناسی فرایندی است که شامل بررسی و یکپارچه سازی اطلاعات از منابع متعدد، از جمله تست شخصیتی، تست هوش، تست علایق یا نگرش ها و همچنین اطلاعات حاصل از مصاحبه های شخصی می باشد. اطلاعات درباره سابقه شخصی، شغلی یا پزشکی، از جمله سوابق یا مصاحبه با والدین ، ​​همسران، معلمان یا درمانگران یا پزشکان قبلی نیز می تواند از طریق تست جمع آوری شود. تست روانشناسی یکی از منابع مورد استفاده در فرایند ارزیابی است. در این فرایند معمولاً بیش از یک تست استفاده می شود. بسیاری از روانشناسان هنگام ارائه خدمات به مراجعین یا بیماران، برخی از ارزیابی ها را انجام می دهند و ممکن است به عنوان مثال از یک چک لیست ساده برای معالجه بیماری استفاده کنند. برای کمک به انتخاب نوع درمان یا ارزیابی نتایج درمانی نیز می توان از تست روانشناسی استفاده نمود. برای کمک به دادگاهها در مورد مسائلی مانند حضانت کودک یا صلاحیت محاکمه در دادگاه نیز از تست های روانشناسی استفاده می شود. برای ارزیابی متقاضیان شغلی یا کارمندان و ارائه مشاوره یا آموزش پیشرفت شغلی نیز از این تست ها استفاده می گردد.

تست روانشناسی از دیرباز تا کنون

اولین تست ها و ارزیابی ها در مقیاس بزرگ ممکن است معایناتی باشد که جزئی از سیستم امپراتوری در چین بوده است. این تست ها، یک نوع اولیه آزمایش روانشناسی بود افراد را با توجه به مهارت آنها در مباحثی مانند قانون مدنی و سیاستهای مالی ارزیابی می کرد. سایر آزمایشهای اولیه هوش به جای تجزیه و تحلیل برای سرگرمی ساخته شدند. آزمایش ذهنی مدرن در قرن نوزدهم در فرانسه آغاز شد. این امر به جدایی عقب ماندگی ذهنی از بیماری های روانی و کاهش غفلت، شکنجه و تمسخر هر دو گروه کمک کرده است.

فرانسیس گالتون انگلیسی، اصطلاحات روان سنجی و اصلاح نژادی را به کار برد و روشی را برای سنجش هوش مبتنی بر تست های حرکتی حسی غیر کلامی ایجاد کرد. در ابتدا این تست ها رایج بود، اما پس از بررسی های بیشتر کنار گذاشته شد و مشخص گردید که برخی از تست ها هیچ ارتباطی با پیامدهایی مانند نمرات کالج ندارد. روانشناس فرانسوی، آلفرد بینه ، به همراه روانشناسان دیگری چون ویکتور هنری و تودور سیمون، پس از گذشت حدود 15 سال از پیشرفت، آزمایش بینت-سیمون را در سال 1905 منتشر کردند که در آن به تواناییهای کلامی توجه داشت. این هدف برای شناسایی عقب ماندگی ذهنی در دانش آموزان مدرسه بود. منشأ تست شخصیت به قرن 18 و 19 باز می گردد، وقتی شخصیت از طریق فرنولوژی، اندازه گیری جمجمه انسان و فیزیوژنومی شناخته می شد، که شخصیت را بر اساس ظواهر بیرونی فرد ارزیابی می کرد. این تکنیک های شبه آگاهی اولیه سرانجام در قرن بیستم با روش های تجربی بیشتری جایگزین شدند. یکی از اولین آزمایش های شخصیتی مدرن، ورق داده های شخصیت وودوورث، بود که در جنگ جهانی اول برای غربالگری استفاده می شد. امروزه تست های روانشناسی در سراسر جهان برای غربال گری در موارد بسیاری به کار می روند.

در گذشته از فیزیوژنومی برای ارزیابی شخصیت فرد استفاده می شد.

تست روانشناسی استاندارد

تست روانشناسی مناسب و استاندارد پس از تحقیق و توسعه ایجاد شده اند. این تست ها بر خلاف پرسشنامه های غیرمعتبر موجود در مجلات مانند "رنگ شخصیت خود را پیدا کنید" یا "سال تولدتان چیست؟" می باشند. تست روانشناسی مناسب شامل موارد زیر است:

استاندارد سازی - کلیه مراحل باید با اصول علمی و توسط متخصصین برای تهیه تست استاندارد انجام شود.

عینیت - این تست ها باید به گونه ای باشد که در آن نمره دادن از قضاوت ها و تعصبات ذهنی به حداقل برسد و نتایج به دست آمده برای هر آزمونگر به همان روش بدست آید.

هنجارهای آزمون - میانگین نمره آزمون در گروه بزرگی از افراد که می توانند با تعیین نقطه مقایسه یا چهارچوب مرجع، عملکرد یک فرد را با نتایج دیگران مقایسه کنند.

قابلیت اطمینان - به دست آوردن نتیجه مشابه پس از آزمایش های متعدد.

اعتبار - نوع آزمایشی که انجام می شود باید آنچه را که برای اندازه گیری در نظر گرفته شده است اندازه گیری کند.

تست روانشناسی و تفسیر آن

تست روانشناسی، مانند بسیاری از اندازه گیری های ویژگی های انسانی، می تواند به روش هنجار یا ملاک تفسیر شود. هنجارها بازنمایی آماری از یک جمعیت است. تفسیر نمره مرجع با هنجار، نتایج یک فرد را در این آزمون با بازنمایی آماری جمعیت مقایسه می کند. در عمل به جای آزمایش کل جامعه، یک نمونه یا گروه نماینده مورد آزمایش قرار می گیرد. این یک هنجار گروهی یا مجموعه ای از هنجارها را فراهم می کند. یکی از بازنمایی هنجارها، منحنی بل (همچنین "منحنی عادی" نامیده می شود) می باشد. هنجارها برای تست های روانشناسی استاندارد موجود است و این امکان را می دهد تا درک کنید که چگونه نمرات فرد با هنجارهای گروه مقایسه می شود. نمرات مرجع نرمال معمولاً در مقیاس نمره استاندارد (z) گزارش می شوند.