با تمام چیپست های اسنپدراگون کوالکام آشنا شوید

چیپست های اسنپدراگون کوالکام را می توان معروف ترین چیپست های بازار گوشی های اندروید نامید. در حالی که شرکت سامسونگ در حال حاضر چیپست های اختصاصی خود با نام اگزینوس را تولید می کند، از چیپست های اسنپدراگون کوالکام برای گوشی های گلکسی در کشور آمریکا استفاده می کند.

علاوه بر سامسونگ، شرکت های بزرگ تولیدکننده گوشی های هوشمند مانند ال جی، اچ تی سی، سونی و وان پلاس نیز از چیپست های شرکت کوالکام برای تمام گوشی های خود بهره می برند. در این مطلب قصد داریم تمام چیپست های اسنپدراگون کوالکام را به همراه ویژگی های آن ها معرفی کنیم.

چیپست های اسنپدراگون کوالکام تنها در گوشی های بالارده و گران قیمت استفاده نمی شوند. محصولات و گوشی های زیادی هستند که از مدل های مختلف چیپست های اسنپدراگون کوالکام بهره می برند. کارایی و ویژگی های مدل های مختلف با یکدیگر متفاوت است، پس قصد داریم مقایسه ای میان مدل های مختلف این چیپست ها انجام دهیم.

چیپست های بالارده کوالکام

در حالی که اسنپدراگون 850 قدرتمندترین پردازنده در میان چیپست های اسنپدراگون به حساب می آید، این تراشه به صورت انحصاری برای محصولات Connected PC تولید شده است. اسنپدراگون 845 قدرتمند ترین چیپست تولید شده برای گوشی های هوشمند محسوب می شود.

این تراشه اولین چیپست کوالکام بوده که معماری DynamlQ شرکت ARM را بهینه کرده است. این بهینه سازی باعث بهبود عملکرد چند برنامه ای، کاهش مصرف انرژی و اضافه کردن یک کش اشتراکی سطح 3 شده است. جدیدترین پردازنده گرافیکی Adreno، آدرنو 630 در این چیپست مورد استفاده قرار گرفته که عملکرد بسیار مناسبی دارد.

چیپست های سری 800 شرکت کوالکام مخصوص گوشی های بالارده و گران قیمت است که با استفاده از طراحی big.LITTLE توسعه یافته و در بسیاری از گوشی های پرچمدار مورد استفاده قرار می گیرد. کوالکام چند سال پیش هسته های پردازشی Kyro در اسنپدراگون 821 را با تغییرات گسترده ای روانه بازار کرده بود؛ با این حال در دو نسل گذشته، این کمپانی به منظور بهینه سازی هسته های Cortex شرکت ARM گامی برنداشته است.

در سال های اخیر تمرکز کوالکام روی سایر بخش ها مانند پردازنده گرافیکی، DSP ،ISP و مودم های نسل 4 قرار گرفته است. چیپست های بالارده کوالکام در حال حاضر به آخرین ویژگی های بازار نظیر تکنولوژی شارژ سریع نسل 4، بلوتوث 5 و پشتیبانی از هدفون های وایرلس مجهز هستند.

چیپست های سری 800 کوالکام بهترین قابلیت های پردازشی و یادگیری ماشین این شرکت را به نمایش می گذارند. کوالکام چیپست های خود را برای اجرای شبکه های عصبی 8 و 16 بیتی بهینه سازی کرده تا قادر به انجام محاسبات الگوریتمی سنگین باشد.

چیپست های اگزینوس 9810 سامسونگ و Kirin 980 شرکت هواوی دارای قدرت مشابه با جدیدترین پردازنده موبایل شرکت کوالکام بوده و می توانند با آن رقابت کنند.

چیپست های میان رده کوالکام

پردازنده های میان رده موجود در بازار در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته اند که این موضوع سردرگمی کاربران را در پی داشته است. اسنپدراگون 710، اسنپدراگون 670 و اسنپدراگون 660 مطرح ترین پردازنده های میان رده شرکت کوالکام محسوب می شوند.

چیپست های اسنپدراگون 710 و 670 تا حد زیادی به هم شبیه هستند و تا حد قابل قبولی از ویژگی های جذاب چیپست های بالارده مانند شارژ سریع و قابلیت های بلوتوث بهره می برد. دو هسته Cortex-A75 و 6 هسته Cortex-A53 به طور کلی متفاوت از پردازنده های سری 800 طراحی شده اند، به طوری که در بخش تک هسته ای کارایی بالایی از خود نشان می دهند.

در زمینه پردازش های سنگین چند هسته ای، این پردازنده های در مقایسه با چیپست های گران قیمت کوالکام عملکرد ضعیف تری دارند. این دو پردازنده از معماری متفاوتی در مقایسه با اسنپدراگون 660 بهره می برند. اسنپدراگون 660 دارای 8 هسته پردازشی در دو خوشه 4 هسته ای است. پردازنده های جدیدتر کوالکام دارای 2 خوشه هستند که در یکی از آن ها 2 هسته و در دیگری 6 هسته حضور دارد. این موضوع مصرف بهینه تر انرژی توسط آن ها را در پی دارد.

چیپست های اسنپدراگون کوالکام

این موضوع در رابطه با پردازنده گرافیکی این چیپست ها نیز صادق است. چیپست های اسنپدراگون 710 و 670 از پردازنده گرافیکی 600 Adreno استفاده می کنند که عملکرد بسیار خوبی در بخش بازی دارند؛ با این حال در مقایسه با اسنپدراگون 845 عملکرد بسیار ضعیف تری دارند. در بخش مودم و سرعت اینترنت نیز، چیپست اسنپدراگون 845 در مقایسه با پردازنده های میان رده کوالکام عملکرد بهتری دارد.

همانطور که چیپست های سری 600 و 800 با یکدیگر تفاوت دارند، شباهت هایی نیز در آن ها به چشم می خورد. چیپست های اسنپدراگون 710 و 670 از Hexagon DSPs برای افزایش قابلیت یادگیری ماشین پشتیبانی می کنند. آن ها همچنین از شارژ سریع نسل 4 و بلوتوث 5.0 که روی پردازنده های بالارده 10 نانومتری FinFET قرار دارند، استفاده می کنند. چیپست های اسنپدراگون کوالکام 710، 670 و 660 قدرت مناسبی را در اختیار کاربران قرار می دهد.

از تراشه های محبوب قدیمی تر در سری 600 می توان به اسنپدراگون 630 و 625 اشاره کرد. این تراشه ها از پردازنده های قدیمی 8 هسته ای Cortex-A53 و پردازنده های گرافیکی ضعیف تر آدرنو 509 و آدرنو 506 بهره می برند. تراشه اسنپدراگون 630 دارای مودم قدرتمند X12 LTE بوده و از Hexagon DSP و بلوتوث 5 بهره می برد. تراشه اسنپدراگون 625 دارای مودم X9 LTE بوده و به بلوتوث 4.2 مجهز شده است.

چیپست های پایین رده کوالکام

امسال شاهد عرضه تعداد زیادی از چیپست های ارزان قیمت و یا پایین رده شرکت کوالکام بودیم. این پردازنده ها دارای 8 هسته Cortex-A53 بوده که با معماری big.LITTLE توسعه یافته اند. این ویژگی عملکرد پردازشی فوق العاده ای را در بخش تک هسته ای برای کاربر فراهم می کند. این قابلیت باعث می شود سرعت اجرای اپلیکیشن ها، اجرای همزمان چند اپلیکیشن و اجرای بازی ها بهبود پیدا کند.

مانند چیپست اسنپدراگون 710 و سری 600، جدیدترین تراشه های اسنپدراگون 636 و 632 عملکرد پردازشی مناسبی را به وسیله پردازنده های با طراحی big.LITTLE در اختیار کاربر قرار می دهند؛ با این حال این تراشه ها از پردازنده های گرافیکی ضعیف تر سری Adreno 500 می برند. اسنپدارگون 636 به DSP قدرتمند، قابلیت های مودم و شارژ سریع نسل 4 مجهز شده است.

اسنپدراگون 632 ساختار پردازنده های قبلی را حفظ کرده، اما از حافظه ارزان تر و کندتر LPDDR3 پشتیبانی می کند و دارای مودم قدیمی X9 و فناوری شارژ سریع نسل 3.0 است. این تکنولوژی سال های قبل در گوشی های هوشمند پرچمدار به‌کار گرفته می شد، در همین راستا پردازنده اسنپدراگون 632 را می توان پردازنده ای در میان پردازنده های سری 700 و 400 دانست.

تراشه های اسنپدراگون 450 و 439 آخرین تراشه های پایین رده در میان چیپست های اسنپدراگون کوالکام هستند. این چیپست ها توان پردازشی، گرافیکی و عملکرد مودم ضعیفی دارند که این موارد قیمت آن ها را کاهش داده است. تراشه قدیمی تر اما مشهور در این سری، اسنپدراگون 425 است. این چیپست نیز از پردازنده هشت هسته ای Cortex-A53 با طراحی مشابه، مودم X4 LTE، پشتیبانی از رزولوشن نمایشگر 720p و یک سنسور برای دوربین اصلی بهره می برد. چیپست های سری 400 آخرین تراشه هایی محسوب می شوند که با پردازنده های هشت هسته ای Cortex-A53 و با این طراحی تولید شده اند.

برای استفاده معمولی از گوشی های هوشمند، این سخت افزار تا حد زیادی نیاز کاربر را رفع می کند. برای آن دسته از کاربرانی که به یک گوشی قدرتمند برای انجام کارهای سنگین نظیر اجرای بازی های با کیفیت بالا نیاز دارند، این چیپست ها انتخاب مناسبی نمی تواند باشد.