چرا کاربران پردازنده های ۶۴ بیتی را بیشتر دوست دارند؟

پردازشگرهای ۳۲ بیت و ۶۴ بیت دو نوع اصلی پردازشگرها هستند. نوع پردازشگر نه فقط کارآیی کلی یک کامپیوتر را تحت تاثیر قرار می دهد بلکه همچنین می تواند تعیین کننده نوع نرم افزار مورد استفاده در آن نیز باشد. اما تفاوت این دو در چیست؟

چرا کاربران پردازنده های ۶۴ بیتی را بیشتر دوست دارند؟

پردازشگر ۳۲ بیت

پردازشگر ۳۲ بیت اولین پردازشگری بود که در تمام کامپیوترهای اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی مورد استفاده قرار گرفت. پردازشگرهای Intel Pentium و پردازشگرهای اولیه AMD، ۳۲ بیت بودند. سیستم عامل و نرم افزار روی یک کامپیوتر دارای پردازشگر ۳۲ بیت نیز بر پایه ۳۲ بیت است، که در آن با واحدهای داده ای که پهنای ۳۲ بیت دارند کار می کند. ویندوز ۹۵، ۹۸ و XP همگی سیستم عامل های ۳۲ بیت بودند که در کامپیوترهای دارای پردازشگر ۳۲ بیت مورد استفاده قرار می گرفتند.

توجه: یک کامپیوتر دارای پردازشگر ۳۲ بیت نمی تواند دارای نسخه سیستم عامل ۶۴ بیت باشد. فقط می توان نسخه ۳۲ بیت را بر روی آن نصب کرد.

پردازشگر ۶۴ بیت

پردازشگر ۶۴ بیت از سال ۱۹۶۱ به بازار آمد، وقتی که شرکت IBM سوپر کامپیوتر IBM 7030 Stretch را تولید کرد. با این وجود، این پردازشگر تا اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی در کامپیوترهای خانگی مورد استفاده قرار نمی گرفت. شرکت مایکروسافت یک نسخه ۶۴ بیت از ویندوز XP را برای استفاده بر روی کامپیوترهای دارای پردازشگر ۶۴ بیت عرضه کرد. ویندوز ویستا، ویندوز ۷ و ویندوز ۸ نیز با نسخه ۶۴ بیت عرضه شدند. نرم افزار دیگری تولید شد که برای اجرا شدن بر روی کامپیوتر ۶۴ بیت طراحی شده بود و بر پایه ۶۴ بیت بود و با واحدهای داده ای با پهنای ۶۴ بیت کار می کرد.

توجه: یک کامپیوتر دارای پردازشگر ۶۴ بیت می تواند نسخه های سیستم عامل ۶۴ بیت یا ۳۲ بیت را بروی خود نصب داشته باشد. با این حال، یک پردازشگر ۶۴ بیت که دارای یک سیستم عامل ۳۲ بیت باشد نمی تواند با تمام ظرفیت خود اجرا شود.

توجه: بر روی یک کامپیوتر دارای پردازشگر ۶۴ بیت شما نمی توانید یک برنامه قدیمی ۱۶ بیت را اجرا کنید. بسیاری از برنامه های ۳۲ بیت با یک پردازشگر و سیستم عامل ۶۴ بیت کار می کنند، اما برخی از برنامه های ۳۲ بیت قدیمی تر ممکن است که به دلیل محدودیت یا عدم سازگاری به درستی اجرا نشده یا اصلاً اجرا نشوند.

تفاوت بین یک CPU 32 بیت و ۶۴ بیت

یک تفاوت بزرگ بین پردازشگرهای ۳۲ بیت و ۶۴ بیت مربوط به تعداد محاسباتی است که آنها می توانند در هر ثانیه انجام دهند، به طوری که این مسئله بر روی سرعت انجام کار آنها تاثیر می گذارد. پردازشگرهای ۶۴ بیت می توانند در نسخه های دو هسته ای، چهار هسته ای، شش هسته ای و هشت هسته ای برای کامپیوترهای خانگی ارائه شوند. هسته های چندگانه باعث افزایش تعداد محاسبات انجام شده در هر ثانیه می شود، که می تواند قدرت پردازش را افزایش داده و به عملکرد سریع تر کامپیوتر کمک کند. برنامه های نرم افزاری که برای اجرای روان تر خود نیازمند محاسبات زیاد هستند در اکثر موارد می توانند به واسطه پردازشگرهای ۶۴ بیت چند هسته ای با سرعت بیشتر و کارآمد تر عمل کنند.

تفاوت عمده دیگر پردازشگرهای ۳۲ بیت و ۶۴ بیت در پشتیبانی از حداکثر میزان حافظه (RAM) در آنها است. کامپیوترهای ۳۲ بیتی حداکثر تا ۳ الی ۴ گیگابایت حافظه را پشتیبانی می کنند، در حالی که یک کامپیوتر ۶۴ بیتی می تواند بیش از ۴ گیگابایت حافظه را پشتیبانی کند. این ویژگی برای برنامه های نرم افزاری مورد استفاده در طراحی گرافیک، مهندسی و ویرایش ویدئویی اهمیت زیادی دارد زیرا این برنامه ها باید محاسبات زیادی برای اجرای تصاویر خود انجام دهند.

نکته ای که باید توجه کرد این است که تغییر به ۶۴ بیت برای برنامه های گرافیک ۳D و بازی ها مزیت چندانی ندارد مگر این که برنامه آنها ۶۴ بیت باشد. یک پردازشگر ۳۲ بیت برای هر برنامه ای که برای پردازشگر ۳۲ بیت طراحی شده باشد مناسب است. در رابطه با بازی ها، ارتقاء کارت گرافیک می تواند بسیار کارآمدتر از ارتقاء به پردازشگر ۶۴ بیت باشد.

در آخر، پردازشگرهای ۶۴ بیت به طور روز افزون در حال فراگیر شدن در کامپیوترهای خانگی هستند. اکثر تولید کنندگان به دلیل قیمت های ارزان تر پردازشگرهای ۶۴ بیت و به دلیل استفاده بیشتر کاربران از سیستم عامل ها و برنامه های ۶۴ بیت، کامپیوترهایی با پردازشگرهای ۶۴ بیت را تولید می کنند. فروشندگان قطعات کامپیوتری کمتر پردازشگرهای ۳۲ بیت را به کاربران توصیه می کنند و به زودی دیگر اصلاً توصیه نخواهند کرد.

ارسال نظر