رابط کابل USB-C و ارتباط آن با انفجار گوشی چیست؟

بالاخره بعد از چندین سال استفاده از آداپتورهای اختصاصی و منابع تامین انرژی دیواری زشت، در نهایت دنیای فناوری در مورد یک روش شارژ استاندارد به تفاهم رسید.

رابط کابل USB-C و ارتباط آن با انفجار گوشی چیست؟

کلیک - ما قبلاً به نوعی شاهد برخی چند دستگی ها در رابطه با کابل USB-C بوده ایم، به طوری که می تواند در نهایت جایگزین USB شود، علاوه بر این که خوشبختانه باعث از بین رفتن وسواس فکری کوتاه مدتی که سامسونگ در مورد تعویض کابل های رابط USB micro-B در خط تولید دستگاه های Galaxy خود داشت شده است. اما به غیر از آن، و به استثثنای کابل رابط شرکت Lightning اپل، رابط USB micro میل و علاقه شدید این صنعت به پورت های سفارشی را از بین برده است.

ده سال قبل شما همیشه مجبور بودید تا مطمئن شوید که منبع تغذیه مناسب برای هر یک از دستگاه های خود را به هراه داشته باشید. معمولاً این منبع تغذیه حتی برچسب دار هم نبود. امروزه، شما می توانید گوشی خود را در خانه دوست خود شارژ کنید، کتابخوان دیجیتال خود را به هر کامپیوتری متصل کنید و تصاویر را از یک دوربین دیجیتال به تلویزیون خود دانلود کنید، همه این کارها به لطف کابل های رابط استاندارد شده انجام می شود. البته در اینجا یک مشکل جدید نیز وجود دارد: میزان قدرت USB. همه شارژرها، رابط ها و کابل های USB ویژگی های یکسانی ندارند. شما احتمالاً متوجه شده اید که برخی از شارژرهای دیواری قوی تر از شارژرهای دیگر هستند. در برخی مواقع، یکی از سوکت های USB روی یک لپ تاپ ظاهراً از سوکت های دیگر قدرتمندتر است. در برخی از کامپیوترهای شخصی حتی وقتی آنها خاموش باشند نیز می توان از طریق سوکت USB آنها یک گوشی هوشمند را شارژ کرد. این موجب شده تا یک روش برای تمام این آشفتگی ها وجود داشته باشد - اما اول ما باید چگونگی کار نیروی USB را توضیح دهیم.

انواع جدید USB

اکنون علاوه بر رابط USB-C جدید، چهار نوع USB وجود دارد: USB 1.0, 2.0, 3.0, 3.1. ما به تفاوت های عمده آنها اشاره خواهیم کرد، اما ما بیشتر بر روی USB 3.0 تمرکز خواهیم کرد، زیرا آن رایج ترین نوع USB است. در یک شبکه USB، یک میزبان و یک دستگاه وجود دارد. تقریباً در تمام موارد، کامپیوتر شخصی شما میزبان است و گوشی هوشمند، تبلت یا دوربین شما دستگاه است. نیرو همیشه از میزبان به دستگاه جریان می یابد، اگرچه داده ها می توانند در هر دو جهت منتقل شوند، همانند وقتی که شما فایل های پشتیبان را بین کامپیوتر و گوشی خود جا به جا می کنید.

خوب، حالا انواع USB را بررسی می کنیم. یک سوکت معمولی USB 1.0 یا ۲٫۰ USB دارای ۴ پین یا خار است و یک کابل USB دارای چهار سیم است. پین های داخلی داده ها را منتقل می کنند (D+ و D-)، و پین های خارجی یک نیروی ۵ ولتی فرآهم می کنند. پورت های USB 3.0 یک ردیف پین اضافه دارند، بنابراین کابل های سازگار با USB 3.0 دارای ۹ سیم هستند. از لحاظ شدت جریان واقعی (میلی آمپر یا mA)، سه نوع پورت USB بر اساس وضعیت شدت جریان وجود دارد: یک پورت ورودی استاندارد، یک پورت ورودی شارژ و یک پورت شارژ اختصاصی. دو مورد اول در کامپیوتر شما وجود دارند ( و به همین عنوان نیز نامیده می شوند)، و نوع سوم برای شارژرهای دیواری " dumb" به کار می رود.

در انواع USB 1.0 و USB 2.0، یک پورت ورودی استاندارد قادر است تا بیش از ۵۰۰ میلی آمپر (۰٫۵ آمپر) را انتقال دهد، در حالی که USB 3.0 بیش از ۹۰۰ میلی آمپر (۰٫۹ آمپر) جریان را انتقال می دهد. پورت ورودی شارژ و پورت شارژ اختصاصی بیش از ۱۵۰۰ میلی آمپر (۱٫۵ آمپر) جریان فرآهم می کنند. USB 3.1 ظرفیت پذیرش را تا ۱۰ گیگابیت در ثانیه بالا می برد ،که حالت SuperSpeed+ نامیده می شود، به طوری که آن را همتراز با نسل اول رابط Thunderbolt قرار می دهد. آن همچنین از مصرف نیروی ۱٫۵ آمپر و ۳ آمپر در یک bus (متصل کننده دستگاه های ورودی و خروجی) ۵ ولتی پشتیبانی می کند.

USB-C یک رابط کاملا متفاوت و جهانی است. شما می توانید آن را بر خلاف USB، و همانند رابط Lightning اپل، به هر روشی استفاده کنید. USB-C همچنین قادر است تا ظرفیت پذیرش تئوری USB 3.0 را دو برابر کرده و خروجی نیروی بیشتری داشته باشد. شرکت اپل USB-C و ۳٫۱ USBرا بر روی مک بوک ۱۲ اینچی خود ادغام کرده است و گوگل نیز آن را بر روی Chromebook Pixel خود قرار داده بود که اکنون تولید آن متوقف شده است. ما همچنین جدیداً آن را بر روی گوشی ها مشاهده می کنیم که اولین آنها گوشی OnePlus 2 بود و نیز مدل های محبوب دیگری مانند Nexus 6P، OnePlus 3 و Samsung Galaxy Note7 . اما ممکن است پورت های USB قدیمی تری نیز وجود داشته باشند که از USB 3.1 پشتیبانی کنند.

همچنین در انواع USB ها یک پورت " شارژ در خاموشی" وجود دارد، به طوری که پورت های USB در یک کامپیوتر خاموش فعال باقی می مانند. شما ممکن است آن را بر روی کامپیوتر خود دیده باشید، آن در جایی است که همیشه مقداری جریان برق در مادربورد وجود دارد. برخی لپ تاپ ها نیز قابلیت شارژ در خاموشی را دارند.
اکنون، این چیزی است که ویژگی ها آن را تعیین می کند. اما شارژرهای USB فراوانی وجود دارند که از این مشخصات پیروی نمی کنند - مانند اغلب انواع شارژرهای دیواری. برای مثال، شارژر iPad اپل ۲٫۱ آمپر نیرو در ۵ ولت فرآهم می کند؛ شارژرKindle Fire آمازون ۱٫۸ آمپر جریان خروجی دارد و بسیاری از شارژرهای اتومبیل ها چیزی بین ۱ آمپر تا ۲٫۱ آمپر جریان تولید می کنند.

آیا من می توانم باعث انفجار دستگاه USB خود شوم؟

اختلاف زیادی بین پورت های USB عادی ۵۰۰ میلی آمپر و پورت های شارژ اختصاصی رده بالای ۳۰۰۰ میلی آمپر وجود دارد. در این جا پرسش مهمی مطرح می شود: اگر من یک گوشی بخرم که همراه با آن یک شارژر دیواری ۹۰۰ میلی آمپر وجود داشته باشد اما من آن را برای مثال به یک شارژر iPad 2100 میلی آمپر متصل کنم، آیا گوشی منفجر می شود؟

جواب منفی است. شما می توانید هر دستگاه USB را به هر کابل USB و به هر پورت USB متصل کنید و هیچ انفجاری رخ نخواهد داد - و در واقع استفاده از یک شارژر قدرتمندتر باعث افزایش سرعت شارژ شدن باتری می شود. ما این کار را همیشه برای شارژ دستگاه های موبایل خود در دفتر سایت انجام می دهیم و هرگز مشکلی به وجود نیامده است.

پاسخ مشروح تر این است که طول عمر استفاده از دستگاه اهمیت دارد، به طوری که میزان سرعت شارژ شدن و قابلیت شارژ شدن با شارژرهای دیواری به آن بستگی دارد. در سال ۲۰۰۷ انجمن USB Implementers Forum یک روش شارژ باتری با عنوان Battery Charging Specification را ارائه کرد که روش های سریع تر شارژ دستگاه های USB را استاندارد سازی می کرد، که این کار یا از طریق انتقال آمپرهای بیشتر از پورت های USB کامپیوتر شما و یا با استفاده از یک شارژر دیواری انجام می شد. بلافاصله بعد از آن، دستگاه های USB دارای این قابلیت عرضه شدند.

اگر شما داری یک دستگاه USB مدرن هستید - یعنی تقریباًً هر نوع گوشی هوشمند، تبلت یا دوربین - باید قادر باشید آن را به یک پورت USB آمپر بالا متصل کنید و از سرعت شارژ سریع تر بهره مند شوید. با این وجود، اگر دارای یک دستگاه قدیمی تر هستید، احتمالاً آن با پورت های USB که BCS را به کار می برند کار نمی کند. آن ممکن فقط با پورت های کامپیوتری قدیمی ۵۰۰ میلی آمپر USB 1.0 و USB 2.0 کار کند. در دستگاه های باز هم قدیمی تر نیز دستگاه های USB فقط می توانند از طریق کامپیوترهایی شارژ شوند که درایورهای خاصی را نصب کرده اند، اما این موضوع به بیش از یک دهه قبل باز می گردد.

چند مورد دیگر نیز وجود دارد که باید از آن آگاه باشید. اگرچه کامپیوترها می توانند دارای دو نوع پورت USB باشند - ورودی استاندارد یا ورودی شارژ - اما تولید کنندگان اصلی تجهیزات (OEM ها) همیشه آنها را از هم متمایز نمی کنند. در نتیجه، شما ممکن است دستگاهی داشته باشید که از طریق یک پورت لپ تاپ شارژ شود اما پورت دیگر آن را شارژ نکند. این خصوصیت کامپیوترهای قدیمی تر است، زیرا وقتی پورت های شارژ آمپر بالا در دسترس هستند، به نظر نمی رسد دلیلی برای استفاده از پورت های ورودی استاندارد وجود داشته باشد. اکثر فروشندگان اکنون یک آیکون صاعقه کوچک در بالای پورت مناسب شارژ بر روی لپ تاپ قرار می دهند و در برخی موارد این پورت ها حتی بعد از بسته شدن لپ تاپ نیز روشن می مانند.

در یک شرایط یکسان، برخی دستگاه های خارجی - به طور ویژه هارد درایوهای ۳٫۵ اینچی -- به نیروی بیشتری از نیروی تولیدی یک پورت USB معمولی نیاز دارند. به همین دلیل آنها دارای یک کابل Y دو پورت USB یا یک آداپتور AC خارجی هستند.
از هر جهت، USB مطمئناً روش شارژ دستگاه ها و لوازم جانبی ما را بسیار آسان تر از قبل کرده است. و اگر رابط جدید USB-C همچنان رایج و محبوب شود، کارها حتی آسان تر نیز می شود، زیرا هرگز بعد از متصل کردن نادرست آن غرغر نخواهید کرد.

ارسال نظر