ده مكان در سياره زمين که فرازمینی به نظر می‌رسند

کلیک - تيلور موفق به آزاد سازي خود و همسفر بومي زن و زنداني ميمونها مي‌شود و سوار بر اسب به كاوش در سياره اي مي‌پردازد كه از قرار معلوم در يك جنگ هسته اي به كلي ويران و خالي از سكنه شده است. بر خلاف هشدارهاي بزرگ ميمونها، دكتر زايوس كه نميخواهد براي كاوش در سياره برود، تيلور و همسفرش تلاش ميكنند از اين سرزمين خشن و بيگانه كه پر است از دره هاي عميق و و هراس انگيز عبور كنند و در نهايت به خط ساحلي مي‌رسند و در آنجا است كه تيلور مجسمه آزادي را كه تا نيمه دفن شده است مي‌يابد و بي درنگ مي‌فهمد كه در سياره ي بيگانه فرود نيامده بلكه در سياره زمين است.

شايد تماشاچي منتقد با تعجب بپرسد كه چرا اينقدر طول كشيد تا تيلور دريابد كه سياره اي كه روي آن فرود آمده سياره خود اوست. چرا كه اين سياره اتمسفر قابل تنفس، آب و هواي ملايم وخوب وگياهان و حيواناتي مثل اسب كه او قبلا ديده بود؛ داشت ولي فيلم سازان با مهارت خاصي توانسته‌اند با قرار دادن تيلور در مكاني كه هر فرد نا آگاه به راحتي آن را با سياره اي بيگانه اشتباه مي‌گيرد، بي خبري او را باور پذير سازند. بيشتر مناطق خالي از سكنه وحيات، همان منطقه پارك ايالتي دره سنگ سرخ كاليفرنيا بود. جايي كه صخره هاي سرخ بلند و برج مانندش مانند بخشي از مريخ به نظر مي‌رسد. سنگ سرخ دقيقا يكي از مكان‌های روي زمين است كه آنقدر عجيب و غريب هستند كه با خود فکر می‌کنید اينجا جايي غير از زمين است. در اينجا به معرفي ده مكان فرازميني که در کره زمين واقع شده‌اند مي‌پردازيم.

10- بيابان آتاكاما در شيلي

در بيابان آتاكاما هيچگاه بارش باران ثبت نشده است، با اين حال یک ميليون نفر در آنجا زندگی می‌کنند.
آتاکاما 600 مايل وسعت دارد. از مرز جنوبی پرو تا شمال شيلی، مكاني واقع شده است که متخصصان آب وهوا توصيف بيابان به معناي دقيق كلمه را درباره آن به كار مي‌برند. گستره اي عقيم، نابارور ،استخوان سوز وخشک که از زمانی که انسان‌ها تغييرات آب و هوايي را اندازه ‌گيری مي‌كنند، هيچ باراني ثبت نشده است. در نتيجه بيشتر مناطق اين منطقه کاملا خشک و عاری از هرگونه پوشش گياهی است .

Chile, Atacama Desert, Landscape

با ويژگی‌هایی مانند شن روان و جريان گدازه، تصوير بيابان آتاكاما بسيار شبيه به چشم اندازي است كه شايد روزي رباتهاي كاوشگر يا فضانوردان در مريخ پيدا خواهند کرد. به همين دليل است که ناسا از بيابان شيلی به عنوان يک سايت آزمايشات فضايي استفاده ميكند. برای مثال درسال 2005، كاوشگر ناسا ميکروبی را در خاک به ظاهر بی‌ثمر آن شناسايی كرد که دانشمندان اميدوار هستند بتوانند در مريخ آن را پرورش دهند.

9- دهانه آتش فشان و يادمان ملي ماه، منطقه حفاظت شده آيداهو

دهانه آتش فشان ماه يك نام مستعار براي اين منطقه حفاظت شده است كه به راستي شبيه به سطح ماه است. اين منطقه 618 مايل مربعي(1600کيلومترمربع) منطقه خرس‌هاست كه شباهتی عجيب و اسرار آميز به سطح شهاب زده ماه دارد. درواقع، اين منظره هراس انگيز، زخمی خود خواسته و چشم انداز ناشی از حرکت طولي پوسته‌ی زمين طي 30 ميليون سال گذشته است. همانطور که پوسته حركت ميكند، فشاری را بر روی سنگ‌های داغ زيرين وارد كرده و آنها را ذوب می‌کند. سپس جريان ماگماي داغ در قسمت هاي ضعيف‌‌تر پوسته جاري مي‌شود و در نتيجه چند دوره فعاليت آتشفشانی شكل مي‌گيرد كه آخرين مورد آن 2.000 سال پيش به وقوع پيوسته است.

در هنگام فوران، گدازه از شکاف بزرگ و يک سری از شکاف‌های عميقی که 52 مايل(84 كيلومتر ) طول دارند به شكل انفجاري خارج مي‌شوند. دهانه آتش فشان ماه هنوز ناپايدار است و دانشمندان پيش‌بينی می‌کنند که اين فوران در آينده محق شده و موجب تغيير در سطح شكاف خواهد شد.

8- دره هاي خشك مك موردو در جنوبگان (قطب جنوب)

دانشمندان علاقمند به مطالعه دره هاي خشك هستند چرا كه فقدان يخ، كار مطالعه فرآيندهای زمين شناسی تاثير گذار بر قطب جنوب را برای آنها آسانتر می‌سازد .
بزرگترين منطقه آزاد و خالي از يخ در قطب جنوب يک قطعه زمين ناهموار، به شدت بادخيز، بياباني و يخ زده است که گويی متعلق به پلوتون است نه سياره ما. اين منطقه كه 9300 مايل (15000کیلومتر مربع )را در ‌بر گرفته است. دره‌هايي دارد كه پر از يخ رودهايي است كه مدتها پيش عقب نشيني كرده‌اند و در مسير خود لايه هاي شكسته و خورد شده ي تخته سنگ‌ها، شن‌ها و سنگريزه‌ها را بر جاي گذاشته‌اند كه همه آنها تحت شرايط سخت و خشن آب و هوايی و توسط بادهای قوی شكسته و نابود شده اند.

سطح آن را رسوبات دريايی، شن روان، خاكستر آتشفشاني ولايه اي خاك پوشش می‌دهد که ميليون‌ها سال قدمت دارد. دانشمندان به اين دره هاي خشك علاقمند هستند زيرا كه فقدان يخ به آنها اجازه ميدهد كه نگاهي بياندازند به فرآيندهای زمين شناسی تاثير گذار بر جنوبگان .

7- اتوشا پن در ناميبيا

اتوشاپن بزرگترين نمك زار آفريقا است كه از فضا قابل روئيت است .

زماني كه دانشمندان مشغول مطالعه بر روي عكسهايي بودند كه كاوشگر فضايي كاسيني از اونتاريو لوكاس، درياچه بزرگ ساتوران در قمر تيتان گرفته بود، كشف كردند كه فشار پر و خالي شدن از پايين و جزر و مد نواحي تحت تاثير سيالاتي شن مانند و گل افشانها است. اگر از واقعيت وجود مايع هيدروكربني بگذريم، آنتريو لوكاس شباهتی عجيب با يكي از مكانهاي روي زمين دارد و آن نمكزار اتوشاپن در ناميبيا است.

بستر اين درياچه خشك شده در فصل باران پر از آبهاي زير زميني كم عمق شده است و در فصل خشك ناپديد ميشود و يك لايه نمكي از خود بر جاي مي‌گذارد. "اتوشا" كه در زبان مردم اوامبو به معناي مكان بزرگ سفيد است 1800 مايل مربع (4800 كيلومتر) مربع وسعت دارد. پهنه درخشان، خشك و تفتيده اي است كه به جهان ديگري مي‌ماند.

6- سازه ريچات در موريتاني

اين تصوير ماهواره اي سازه ريچات را نشان ميدهد، با وجود اينكه بسيار شبيه به دهانه آتشفشان فشرده شده است؛ اين سازه زماني به وجود آمد كه گنبد آتشفشاني سرد و سخت شد. كم كم فرسايش يافت و در معرض لايه هاي سنگي و پيازي شكل، قرار گرفت.

شايد تصاوير راز آلود مشتري با لكه هاي بزرگ سرخ را ديده باشيد، كه در واقع طوفانهاي عظيمي هستند كه دو يا سه برابر كل زمين را در خود جاي مي‌دهند .{منبع :چوئي } اما وقتي از فضا به زمين مي‌نگريم زمين هم مانند مشتري ويژگي هاي ظاهري عجيبي دارد.

سازه ريچات در موريتاني يك دايره چرخنده بزرگ است؛ كه حدود 30 مايل (50 كيلومتر) قطر دارد و مانند چشم گاو نري است كه در زمينه ساده گستره غرب آفريقا مي‌درخشد. هنگامي كه فضانوردان براي اولين بار متوجه سازه ريچات شدند. به خاطر يكنواختي حلال و دايره شكل بودن، آن را يك دهانه آتشفشاني تصور كردند كه از برخورد يك شهاب سنگ غول پيكر به‌جا مانده است. اما اكنون بر اين عقيده‌اند كه بايد يك تشكيلات از جنس سنگ شني كوارتزي از دوران پالئوزوئيك باشد كه توسط فرسايش به اين شكل د‌رآمده است.{منبع: ناسا}. منشا آن هر چه كه باشد شكل بسيار عجيبي دارد.

5- منفذ گرمابي عمق اقيانوس - شكاف گالاپاگوس در اقيانوس آرام

درون منفذ گرمابي شكاف گالاپاگوس، آب بوسيله فعاليت هاي آتشفشاني گرم مي‌شود و گاهي دماي آب به 750 درجه فارنهايت مي‌رسد.

عجيب ترين و شبيه ترين مكان زمين به مكانهاي فرازميني حداقل براي ساكنان خشكي مثل ما انسانها، عمق اقيانوسها است. بازميگرديم به اواسط دهه1970 كه دانشمندان اين مكان منحصر به فرد را كشف كردند. منفذ‌هاي گرمابي را ديدند كه يك و نيم مايل (دو كيلومتر) در عمق اقيانوس و در نزديكي جزاير گالاپاگوس در اقيانوس آرام جنوبي نفوذ كرده بودند.

Lava rock split open

درون اين منافذ آب بوسيله فعاليت هاي آتشفشاني گاه تا 750 درجه فارنهايت (400 درجه سلسيوس) ميرسد ولي به خاطر فشار زياد آب روي آن، آب به جوش نمي‌آيد. اين آب داغ فلزات و نمك‌ها را هنگام خروج از منافذ زير آبي حل مي‌كند و سرانجام به درون آبهاي بسيار سرد روان شده و همينطور كه بالا ميرود درون سياهي قيرگون اعماق اقيانوس گم مي‌شود. همزمان به همراه آب سولفيد هيدروژن نيز از اين منافذ فوران مي‌كند كه براي بسياري از موجودات خاكي سمي و زيان آور است. با اين حال اين منافذ خانه باكتري‌هايي است كه از مواد به ظاهر سمي به عنوان منبع انرژي خود استفاده مي‌كنند. دانشمندان معتقدند كه اين ميكروبها ممكن است با باكتري هايي كه در آغازين روزهاي پيدايش حيات در روي زمين در اقيانوسها ساكن شدند خويشاوندي نزديكي داشته باشند .

4- آتشفشان كيلاويا در هاوایي

زهره دومين سياره نزديك به خورشيد بيش از هر جاي ديگر منظومه شمسي خانه آتشفشانها است و مناظر اين سياره نيز به طور وسيعي توسط سنگ بازالت صاف و هموار پوشيده شده است. سنگ بازالت توسط جريان گدازه شكل مي‌گيرد.

نزديك ترين و شبيه ترين مكان روي زمين به سطح زهره به طرز اعجاب آوري سطح صاف بازالت سياه بيگ آيلند هاوائي است . يكي از بهترين مثالهاي آتشفشانهاي سطح زهره، جوانترين و جنوبي‌ترين و در عين حال فعال‌ترين آتشفشان جزيره؛ كيلاويا است. از سال 1952 بيش از 34 فوران از كيلاويا به ثبت رسيده است. عقيده رايج مردم هاوایي اين است كه اين آتشفشان خانه پله، خداي آتشفشانها است.

3- قله هاي استراليا

قله هاي مخروطي فرا زميني از جنس سنگ آهك كه بوسيله باد، باران و آفتاب طي ميليونها سال شسته شده اند. حتي اگر شما هنرمند نقاشي بوديد كه طراحي روي جلد مجله هاي علمي تخيلي را انجام مي‌داديد، هرگز نمي‌توانستيد منظره اي عجيب‌تر از اين قله‌ها در روياي خود تصور كنيد.

در امتداد دورنماي پارك ملي نامبونگ استراليا، هزاران شاهكار سنگي رنگ و رو رفته در زمينه زرد رنگ شن روان ايستاده و خودنمایي مي‌كند. برخي گنبدي شكل و برخي اره مانند و ستونهایي با لبه هاي تيز هستند.

طول بعضي از مخروطها به 11 فوت (3.5 متر) هم مي‌رسد. ساختارهاي آهكي هستند كه توسط باد، گياهان، باران، خورشيد و زمان در طول ميليونها سال حجاري شده اند.

2- ريوتينتو در اسپانيا

ريوتينتو رنگ مايل به قرمز خود را آهن محلول در آب بدست آورده است.

دانشمندان به مطالعه روي اكوسيستم آن را به خاطر شباهت‌هايش با مريخ علاقمندند. رودخانه ريو تينتو اسپانيا تصاويري جادویي از هر آنچه كه ممكن است يك رودخانه در يك سياره بيگانه ايجاد كند و يا فضانوردان در آينده ممكن است با كند و كاو در يك رودخانه در سياره اي ديگر به دست آورند در خود دارد.

در طي هزاران سال چند نسل از معدن كاران در اين سرزمين با قلم و تيشه به دنبال بدست آوردن گنج هاي معدني در خاك آن حفاري كرده‌اند. رومي‌ها برخي از اولين سكه هاي خود را از طلا و نقره ي بدست آمده از اين منطقه ضرب كردند و امروزه نيز يكي از مهمترين منابع مس و گوگرد روي زمين است.

اما ضايعات حاصل از هزاران سال معدن كاري و استخراج، خسارتهاي فراواني به رودخانه وارد كرده و آب آن را به خاطر اسيديته بالا به رنگ قرمز در آورده است. اين به علت وجود فلزات و باكتري‌هايي است كه آهن و گوگرد را اكسيد مي‌كنند.

اين نوع از حيات بسيار شبيه به آن چيزي است كه دانشمندان اميدوارند در فواصل دور و دنياهاي ديگري مثل مريخ و قمر مشتري، اروپا بيابند.

1- وايوتاپو در نيوزيلد

شيار گرمایي وايوتاپو مقصد بسياري از توريستها در سفر به نيوزيلند است.

جهاني بيگانه و خشن را تصور كنيد كه سطح آن قل قل مي‌جوشد، گرد نارنجي و زردي همه جا را پوشانيده و مه غليظي فضا را روحاني و فرازميني كرده است. اين به شما تصوير خوبي از وايوتاپو ميدهد. (گاهي به شكل Wai-O-Tapu هم تلفظ مي‌شود) يك منطقه گرمايي حدود 11 مايل مربع (18 كيلومتر مربع) در نيوزيلند واقع شده است.

بخار‌ها و گاز هاي كه از درياچه بر مي خيزد حباب هايي از گل ايجاد مي‌كند؛ آن هم درست در جايي كه زماني آتش فشان بوده است. با اينكه وايو تاپو يك مكان محبوب توريستي است، به توريست‌ها هشدار داده مي‌شود كه در محل هاي برپا شده توسط دولت بمانند. چرا كه ممكن است در سطح سست و نازك آن فرو روند و يا توسط گازها و سيالاتي كه از حرارت مركزي زمين داغ شده اند، بسوزند. يا حتي گازهاي مرگبار جمع شده‌‌‌ دي اكسيد كربن و سولفور را تنفس كنند .