ناسا نقشه‌های جدید و دقیقی از یخ‌های مدفون در مریخ منتشر کرد
یافتن مکان دقیق یخ‌آب در مریخ علاوه بر تأمین آب آشامیدنی و سوخت موشک کاوشگران، می‌تواند نشانه‌هایی از وجود ساکنان پیشین مریخ ارائه دهد.
یافتن یخ‌آب در مریخ دشوار است، زیرا جو نازک این سیاره باعث می‌شود هر آب مایع روی سطح فوراً تبخیر شود. یخ‌آب ماده‌ای گران‌بها برای کاشفان آینده مریخ است، زیرا آب آشامیدنی و سوخت موشک را برای آن‌ها فراهم می‌کند. همچنین به کاوشگران فرصتی برای مطالعه آب‌وهوای گذشته و حال سیاره سرخ و کشف نشانه‌هایی از زندگی باستانی یا فعلی می‌دهد. اکنون ناسا توانسته است در پروژه «SWIM» یخ مدفون سیاره مریخ را نقشه‌برداری کند.
یکی از مسئله‌های ارسال کاوشگران انسانی به مریخ این است که به‌دلیل تدارکات سفر، باید مدت‌زمان زیادتری در سطح سیاره باشند. این بدان معنی است که کاوشگران آینده به منابعی مانند غذا، آب و اکسیژن نیاز خواهند داشت. کاوشگران به‌جای اینکه مجبور باشند ماه‌ها ذخایر خود را در فضا حمل کنند، یافتن راه‌هایی برای تولید این منابع در خود مریخ بسیار کارآمدتر خواهد بود.
ذخایر یخ‌آب مریخ راه‌حل این مسئله است. یخ زیادی در سطح اطراف قطب‌های مریخ وجود دارد، اما بیشتر مأموریت کاوشگران روی منطقه استوایی این سیاره متمرکز است. طبق نقشه‌های ناسا، در مناطق استوایی نیز یخ وجود دارد، اما مسئله این است که این یخ‌ها در زیر سطح مدفون هستند و دسترسی به آن دشوار است.
پروژه SWIM ناسا و یافتن یخ‌آب در لایه‌های زیرین مریخ
اکنون ناسا در پروژه‌‌ای به نام «نقشه‌برداری یخ زیرسطحی» یا SWIM، مجموعه جدیدی از نقشه‌های مریخ را منتشر کرده است. پروژه SWIM درواقع از سال 2017 شروع به کار کرد و نقشه‌هایی که اخیراً منتشر شده‌اند، چهارمین مجموعه آن به‌حساب می‌آیند. در نقشه‌های جدید می‌توان خیلی دقیق مکان یخ‌های زیرسطحی را مشاهده کرد.
«سیدنی دو»، مدیر پروژه SWIM، در بیانیه‌ای گفته است اگر انسان‌ها را به مریخ بفرستیم، باید تا جایی که امکانش وجود دارد آن‌ها را به خط استوا نزدیک کنیم. باید انرژی کمتری برای گرم نگه‌داشتن فضانوردان و تجهیزات پشتیبانی آن‌ها صرف شود و این انرژی را برای چیزهایی که مبرم‌تر است ذخیره کنیم.
کاوش یخ‌آب علاوه‌بر حیاتی‌بودن برای مأموریت‌های خدمه مریخ، به جستجوی حیات باستانی احتمالی در این سیاره نیز مرتبط است. در محیط خشن سطح مریخ، یخ می‌تواند به‌عنوان یک سپر در برابر تشعشع عمل کند. این یخ‌ها باقی‌مانده زیستی حیات گذشته را از آسیب پرتوهای یونیزان ایمن نگه می‌دارد و نشانه‌هایی از زندگی باستانی را حفظ کند. همچنین اگر بتوان این یخ‌ها را به آب تبدیل کرد، مطمئناً می‌توان در یک دورنمای بزرگ، نقشه‌هایی برای مطالعات اگزوبیولوژی (برون‌زیست‌شناسی) ارائه داد.
منبع: دیجیاتو