نقد و بررسی فراری 458 Speciale مدل 2014

کلیک- واقعیتی که حتی دارندگان لامبورگینی، طرف‌داران مسابقات ردبول و رانندگان تویوتا پریوس، آن را قبول دارند این است که با گذراندن زمانی نسبتاً طولانی در شهر صنعتی مارانلو، این حس به شما القا می‌شود که ساکنین آن‌جا، نسبت به فراری‌های قرمز و آتشین، بی‌تفاوت هستند. عابرین پیاده درحالی‌که یک فراری از کنارشان می‌گذرد، بدون توجه به آن، روبه‌روی خود را نگاه می‌کنند. در پیست آزمایشی عالی فیورانو، یک علامت کاملاً واضح به ما دستور می‌دهد که در مسیر مستقیم ادامه دهیم چون‌که همسایگان آن دور و اطراف، تحمل عبور یک فراری با سرعت‌بالا و صدای زیاد را ندارند.
افرادی که با هوای تنفسی موتورهای تخت 8 سیلندر تنفس می‌کنند و برای صدای دل‌نشین پیشرانه‌های 12 سیلندر، غش‌ و ضعف می‌کنند، بی‌حس خواهند شد. برای این‌گونه افراد، 458 Speciale جدید، تنها یک نمونه پرسروصداتر و سریع‌تر نسبت به مدل معمولی است که به مدت نیم دهه، این شهر را در وحشت فرو برده است. در مارانلو، 458 Speciale، همچون F-150 در دیئربورن میشیگان، جالب‌توجه است.

• چاشنی Speciale، نرم‌افزاری است

حیف شد، چون‌که این خودرو همچنان یک شاهکار ایتالیایی است که نسبت به مدل معمولی، دچار بهینه‌سازی‌هایی شده که به نظر نمی‌رسید آن‌چنان موردنیاز باشند. این خودرو، سریع‌ تر دنده عوض می‌کند، زودتر می‌پیچد و در فاصله کمتری می‌ایستد. این موارد را مدیون 35 اسب بخار نیروی بیشتر و 90 کیلوگرم وزن کمتر نسبت به مدل پایه است و از آن تند و تیزتر هم هست. گل سرسبد این تغییرات، آن است که فراری، شاسی تحسین‌برانگیز 458 را با کمی فناوری هوشمندانه و مهندسی تازه، بهبود بخشیده است. این خودرو دامنه مهارت‌های شما را بالا می‌برد، به شما غرور می‌دهد و شور و شوقتان را زیاد می‌کند؛ همه این‌ها در حالی است که محدودیت‌های مؤثر، هر راننده‌ای را سربه‌زیر می‌کنند.
چاشنی اسرارآمیز Speciale، نرم‌افزاری است؛ سیستم کنترل لغزش، یک الگوریتم توسعه داده شده برای محاسبه میزان لغزش خودرو در زمان واقعی است؛ یک میزان لغزش مشخص نسبت به رانندگی خود برای خودتان تنظیم کنید و میزان چابکی و پایداری را هم بر همان اساس، تنظیم کنید. سیستم SSC، به وسیله کنترل الکترونیکی دیفرانسیل عقب و کنترل اصطکاک، تندمزاجی این خودرو را مهار کرده است. کامپیوترهای این خودرو، میزان گشتاور قفلی دیفرانسیل به هنگام کم‌فرمانی را کاهش می‌دهند تا فرمان‌پذیری آن سرزنده‌تر شود. به هنگام بیش‌فرمانی، قفل دیفرانسیل باز می‌شود و کنترل اصطکاک فرمول یک، نیروی موتور را قطع می‌کند تا از منحرف شدن عقب خودرو جلوگیری کند. زیبایی این برنامه آنجاست که در همه حال، فعال است؛ یعنی فرقی نمی‌کند که با سرعت به سمت خارج پیچ حرکت کنید و یا وحشیانه به دور یک پیچ سُر بخورید. این سیستم، جزییات و ظرافت را بزرگ‌نمایی می‌کند تا راه شما را به هنگامی که در مسیرهای پرپیچ‌وخم هستید و با سرحدات لاستیک‌های میشلن Pilot Sport Cup 2، وارد یک پیچ می‌شوید، تنظیم کند. درحالی‌که سومین دور خود را در پیست فیورانو می‌زنیم؛ این خودرو، حتی زمانی که پا را فراتر از حد حرفه‌ای می‌گذاریم، به شکل موزون و زیبنده‌ای، پیچ‌ها را پشت سر می‌گذارد.

• اسب دیوانه

اما موضوع، بیش از صفر و یک‌ها است. این خودرو، جنون خود را با پیشرانه 4.5 لیتری 8 سیلندر آغاز می‌کند که حالا 597 اسب بخار در حداکثر دور موتور 9,000 دور در دقیقه، تولید می‌کند. (نمونه معمولی، 562 اسب بخار نیرو تولید می‌کند و هر دو نمونه، 398 پوند فوت، گشتاور تولید می‌کنند.) این میزان قدرت افزایش یافته به کمک ضریب تراکم بسیار بالای 14.0:1، محفظه احتراق بهبودیافته، پیستون‌های جدید، ریل‌های کوتاه‌تر هواکش، درگاه‌های نوسازی شده هواکش‌ها و پرداخت بیشتر اگزوزها و سوپاپ‌های درونکش، به همراه مَنیفولد و ایرباکس فیبر کربنی جدید، میسر شده است.
فشار دادن پدال گاز، حس گران‌باری همچون حضور در یک زمین بازی مجلل را به شما می‌دهد. به محض نزدیک شدن به خط قرمز، چراغ‌های LED بالای فرمان، شروع به جنب‌وجوش می‌کنند. زوزه پیشرانه، شما را غرق در خود می‌کند و دیگر زمان، معنایی ندارد. شرکت فراری بازگو کرده بود که دنده‌ها بسیار سریع تعویض می‌شوند؛ باور آن برای ما سخت بود، ولی حالا با نگاه به سرعت‌سنج، گوش دادن به اُفت دور موتور و حس کردن فشار چرخ‌دنده‌های تهاتری جعبه‌دنده هفت سرعته دو کلاچه، جایی برای اظهارنظر ریاکارانه نمی‌گذارد. به کمک نسبت کمتر به دست آمده در آخرین رانندگی، این خودرو باید بتواند زمان صفر تا 100 خود را به راحتی، زیر 3 ثانیه بیاورد و رکورد زیر 11 ثانیه را برای یک مسیر 400 متری، به دست آورد.

• هوای رقیق

دل‌مشغولی روزافزون شرکت فراری نسبت به آئرودینامیک فعل و انفعالی، در اینجا کاملاً به چشم می‌خورد. دریچه‌های فشرده در هر دو طرف این اسب خرامان که بر روی ورودی‌های هوای جلوی خودرو قرار گرفته‌اند، در سرعت‌های بیش از 170 کیلومتر بر ساعت باز می‌شوند و جریان هوا را در میان رادیاتورها، غلیظ‌ تر می‌کنند و آن را در عرض هواکش مشبکی رادیاتورها، عبور می‌دهند و سپس به پره‌های در حال چرخش می‌رسانند. یک دریچه افقی، درست در جلوی آن، هوا را به زیر ماشین هدایت می‌کند و باعث می‌شود تا در سرعت‌های بالا، توازن نیروی وارده به سمت پایین، تمایل بیشتری به سمت محور عقب، پیدا کند.
در پشت این خودرو، لوله‌های اگزوز سه‌گانه مرکزی ایتالیایی، جای خود را به چیدمان متداول‌تر دوگانه گرد و جدا از هم داده است که در مکانی بالاتر، درون سپر عقب، قرار گرفته‌اند. همین موضوع، باعث بلندتر شدن دیفیوزر عقب شده است که به صورت متوالی با یک اسپویلر کشیده‌تر و بلندتر برای ایجاد نیروی بیشتر به سمت پایین، کار می‌کند. این موضوع همچنین، فضای بیشتری برای سیستم کاهش لغزش فراهم می‌کند؛ این سیستم، از سه دریچه تشکیل شده است که توسط موتور، کنترل می‌شوند و از طریق طَبَق دیفیوزر، در ازای از دست دادن نیروی رو به پایین، جلوی لغزش خودرو را می‌گیرند. عملکرد این سیستم، توسط یک معیار سنجش که میزان تاخت‌وتاز، سرعت و شتاب جانبی شما اندازه‌گیری می‌کند، تصمیم می‌گیرد که چه زمانی این دریچه‌ها باز شوند و یا بسته شوند. همچنین، آن‌ها همیشه در حالت کاهش لغزش، باقی خواهند ماند تا رسیدن به سرعت برآوردشده 323 کیلومتر در ساعت را عملی کنند.

واکنش‌های تیز در این خودرو از فرمان‌پذیری سریع‌تر، فنرهای 25% خشک‌تر، ستون‌های ضد واژگونی ضعیف‌تر، کمک‌فنرهایی با مواد سیال رئومغناطیسی که از نو تنظیم شده‌اند و ترمزهای کربن‌سرامیکی، ناشی می شود. این خودرو، در مسیرهای ناصاف جاده‌های ایتالیایی، در تپه‌های بیرون از مارانلو، جست‌ و خیزهایی داشت اما هیچ‌گاه از زمین جدا نشد. توانایی ساخت خودرویی تا این حد سرسخت با وجود چنین جاده‌های نا مناسبی، پاسخ دندان‌شکنی است و در آیین ما به عنوان یک معجزه، تعریف می‌شود. همیشه از اصلاحات کوچک و خرد تمکین کرده است؛ این خودرو، به همان اندازه که در پیست‌ها قابل‌اعتماد است، درون خیابان‌ها هم همان‌گونه است.
اتاق این خودرو، رویکرد جدی آن را با استفاده بسیار از مواد جیر مانند که تقریباً نیمی از وزن چرم را دارند، تو دری‌های فیبر کربن، سر پیچ‌ها که کاملاً مشخص هستند و مجدداً، نشانه‌ای دیگر از لافراری، یعنی کنترل جعبه‌دنده دکمه‌ای که اکنون متصل شده و به اندازه یک بند انگشت از کنسول وسط، بیرون زده است؛ نشان می‌دهد. یک سیستم پیشرفته مسافت‌سنج هم به صورت اختیاری، قابل سفارش است که اطلاعات را بر روی یک درایو USB، ذخیره می‌کند و یا آن‌ها را به یک برنامه آی‌پد برای کمک‌راننده می‌فرستد تا به طور هم‌زمان، تحلیل ارائه کند. نمونه مورد آزمایش ما، مجهز به کمربند چهار نقطه‌ای بود که این ویژگی در اروپا قابل سفارش است؛ اما در آمریکا ممنوع است. تنها به این دلیل که، آزردگی شانه‌ها به وسیله این کمربندها و دست‌وپاگیر بودن آن‌ها موجب خواهد شد که به باجه‌های عوارضی و تقریباً هر چیزی که در صندلی شاگرد قرار دارد، دسترسی نداشته باشید.

• رفتار Speciale

پس از ساعت‌ها نشستن بر روی صندلی این خودرو، با خود فکر می‌کردیم که چطور ممکن است کسی از کنار این خودرو به سادگی عبور کند. سپس به ما تلنگری می‌زند که یک فراری غیرقابل اعتنا و حتی چندش‌آور، باید برای اهالی مارانلو که دائماً توسط این خودروها احاطه شده‌اند و حتی یک بار هم آن‌ها را نرانده‌اند، یک نظام رقابتی باشد. هیچ دلیلی دیگری نمی‌تواند وجود داشته باشد. چون آن دسته از افراد خوش‌اقبالی که شانس راندن یک فراری Speciale را داشته‌اند، می‌دانند که این خودروها چه چیزی هستند. مخصوصاً این یکی!