عاقبت سیارکی که به مدار خورشید نزدیک می شود چیست؟

به گزارش کلیک ، پال ویگرت، ستاره شناس دانشگاه وسترن اونتاریوی کانادا می گوید "فائوتون ممکن است به آرامی تکه تکه شود." ویگرت از رادار مدار شهابی کانادا(CMOR) برای ردیابی اجرام ۱ متری(۳٫۳ فوت) و کوچک‌تر استفاده می کند. در حینی که فائوتون به دور خورشید می گردد، این‌طور به نظر می‌رسد که تکه شده و سپس ترمیم می شود.

سیارک در حاشیه

همان‌طور که فائوتون ۳۲۰۰ به دور خورشید می‌گردد، بیش از هر سیارک اسم و رسم دار دیگری نزدیک می شود و گاهی تا نیمه راه مدار عطارد سفر می کند(که به طور متوسط ۵۸ میلیون کیلومتر است). در طی راه سنگ فضایی موادی را می اندازد که باعث تغذیه بارش شهابی جوزایی در ماه دسامبر خواهد شد.

در سال ۲۰۱۲ دانشمندان متوجه شدند فائوتون هم ویژگی های یک ستاره دنباله دار و یک سیارک را نشان می دهد، ردی از مواد به دنبال خود بر جای می گذارد و در دسته سیارک فعال جای می گیرد. برخی سیارک های فعال مشکوک به تولید دنباله مانند ستاره دنباله دار هستند زیرا در زیر سطح خود یخ دارند اما ویگرت پیشنهاد می دهد که دنباله بقایای فائوتون در نتیجه مدار دامن سنگی خورشید است.

به مدت دو دهه ستاره شناسان تصور می‌کردند اجرام نزدیک به زمین(NEO) که بیش از حد به سمت خورشید منحرف می شوند، زخمی شده و توسط آن بلعیده می شوند. اوایل این سال(۲۰۱۶) میکائیل گرانویک، یک ستاره شناس دانشگاه هلسینکی اعلام کرد بسیاری از سیارک ها زمانی که مدت زیادی را در فضا و منطقه ای ده برابر قطر خورشید به سر می برند، به تکه های کوچک تر تبدیل می شوند.

تحقیقات گرانویک نشان می دادند که فروپاشی سیارک ها بسیار دورتر از تاثیرات جرز و مدی خورشید رخ می دهد. در حالی که روش دقیق این اتفاق هنوز مشخص نیست اما او و همکارانش سه احتمال را پیشنهاد می کنند.

سیارک ها توسط خورشید گرم شده و ترک برداشته و ذراتی از خود آزاد می‌کنند. یک توضیح دیگر این است این ذرات یا انرژی آزاد شده می توانند از جامد به گاز تبدیل شده و باعث شوند سیارک با سرعت بچرخد تا زمانی که دیگر جاذبه نتواند آن‌ها را در کنار هم نگه دارد. گزینه سوم این است که مواد فرار از جامد به گاز تبدیل شده و برای ترکاندن سیارک از درون فشار کافی ایجاد می‌کنند.

ردیابی انحلال سیارک

ویگرت و همکارانش با استفاده از چندین سال مشاهدات CMOR آزمایش کردند که آیا محیط اطراف خورشید علامتی از شکستگی در سیارک ها را نشان می دهد یا خیر. آن‌ها همچنین فهمیدند سیارک های با ابعاد کیلومتری(۰٫۶ مایل) به بخش های کوچک‌تر می شکنند. در عوض این مواد که به ابعاد میلی‌متری تبدیل شده اند به گردش در اطراف خورشید ادامه می‌دهند.

این به این معنی است یک سیارک مانند فائوتون با نزدیک شدن به خورشید ممکن است به آرامی شکسته شود. زمانی که به یک مدار نزدیک برسد، فروپاشی آغاز شده اما با دور شدن مجدد یکی می شود.

با این حال مشاهدات فروپاشی آهسته سیارک را تایید نمی کنند. هنوز هم امکان دارد که فائوتون مانند یک دنباله دار عمل کند و ردی از مواد منجمد برجای بگذارد.