دوربین گیگاپیکسلی قوی گوگل برای حفظ آثار فاخر هنری

طی پنج سالی که از افتتاح مؤسسه فرهنگی گوگل می گذرد، این مؤسسه ۲۰۰ اثر هنری را در قالب تصاویری با وضوح فوق العاده بالای گیگاپیکسل جمع آوری کرده است.

دوربین گیگاپیکسلی قوی گوگل برای حفظ آثار فاخر هنری

به گزارش کلیک، طی چند ماه اخیر، این مؤسسه توانسته ۱۰۰۰ اثر هنری دیگر را با این وضوح تصویر اسکن کند.
این جهش کمّی به لطف دوربین جدیدی است که گوگل ساخته و آن را «دوربین هنری» نامگذاری کرده است. این دوربین، در مقایسه با سایر دوربین ها، برای ساده تر کردن مراحل راه اندازی طراحی شده است و همین امر باعث می شود برای موزه ها و سایر مؤسسات، دیجیتال سازی هنر و اسناد در مجموعه آثارشان ساده تر شود و به طرز فوق العاده ای سرعت خیلی بیشتری هم دارد.

به گفته یکی از مقامات این مؤسسه، زمان عکس گرفتن به شدت کاهش پیدا کرده است. قبل از ساخت این دوربین ممکن بود گرفتن یک عکس تقریبا یک روز به طول بیانجامد. برای درک بهترتان از سرعت این دوربین مثالی میزنم، هم اکنون اگر یک نقاشی یک متر در یک متر داشته باشید، عکس گرفتن از آن ۳۰ دقیقه به طول می انجامد.

بعد از چند سال کار، گوگل ۲۰ عدد از این دوربین هنری ساخته و آن را به سازمان ها قرض می دهد. روش کار دوربین به این ترتیب است که در جلوی دیواری که تابلو به آن وصل شده نصب می شود و سپس اپراتور دوربین، آن را به سمت هر یک از لبه های قاب دور نقاشی نشانه می رود و به محض این که دوربین از اندازه فضایی که باید با آن کار کند آگاه شد، آماده به کار است و به طور خودکار اینچ به اینچ حرکت می کند و عکس هایی از فاصله بسیار نزدیک می گیرد. سپس آن عکس هایی که از فاصله بسیار نزدیک گرفته شده اند را به سرورهای گوگل ارسال می کند تا تبدیل به یک فایل گیگاپیکسلی شوند و فقط در عرض چند ساعت می توان آن را در سایت این مؤسسه دید.

قبل از ظهور این دوربین هنری، هر مؤسسه و یا سازمان فرهنگی که قصد کار با دوربین های مشابه را داشت باید شخص سومی با تجهیزات اسکن عکس هم استخدام می کرد. در حال حاضر، با وجود دوربین جدید گوگل، این فرآیند ارزان تر هم می شود. گوگل از سازمان ها هزینه ای برای استفاده از این دوربین دریافت نمی کند و آن ها را تشویق می کند که از آن استفاده کنند. مؤسسه فرهنگی گوگل در حال حاضر این دوربین را به سازمان هایی در سراسر دنیا از جمله برزیل، هند و هنگ کنگ قرض داده است.

باید گفت این دوربین هنری چند محدودیت جدی دارد. در حالی که برای آرشیو کردن آثار تخت (مثلا یک نقاشی) راه ساده ای است، قابلیت پردازش اشیای سه بعدی و یا هر چیز نسبتا بزرگ را ندارد. گوگل هنوز مجبور است برای این اشیا از فناوری های دیگر استفاده کند.
اسکن های انجام شده با این دوربین در سایت مؤسسه فرهنگی گوگل در دسترس کاربران قرار دارند. در میان آن ها، می توانید آثاری از «مونه»، «اوکیف»، «ون گوگ» و دیگر افراد معروف و مشعور را بیابید.

منبع: msn

ارسال نظر