گزارش اختصاصی کلیک از اختتامیه مسابقات روبوکاپ آزاد ایران ۲۰۱۶
اختتامیه یازدهمین دوره مسابقات روبوکاپ آزاد ایران ۲۰۱۶، امروز عصر برگزار شد و برندگان نهایی اعلام شدند
کلیک- در این دوره از مسابقات، تیم‌های سازنده ربات‌های خانگی، ربات امدادگر واقعی، ربات صنعتی، مینیاب، مینیاب کنترل از راه دور، مینیاب هوشمند کوچک و متوسط، ربات پرنده، ربات انسان‌نما، ربات فوتبالیست اندازه متوسط و کوچک، و هم‌چنین ربات‌های پلتفرم استاندارد شرکت داشتند و نمایش دانشجویی، شبیه‌ساز فوتبال دو بعدی و سه بعدی، شبیه‌ساز عامل امداد و ربات امدادگر مجازی نیز وجود داشتند. به سراغ برخی از تیم‌ها رفتیم و از آنها خواستیم در مورد ربات‌هایشان برای‌مان بگویند.
محمد نوروزی، عضو گروه برق دانشگاه آزاد قزوین و سرپرست لیگ ربات‌های پرنده گفت:«لیگ ما امسال بیشترین متقاضی را داشته، هشتاد و سه درخواست برای شرکت در مسابقه دریافت کردیم و بعد از بررسی‌های فنی دقیق بیست تیم را تایید کردیم. این مسابقات در دو بخش داخل و خارج ساختمان برگزار می‌شود.
در بخش داخل ساختمان خانه حادثه دیده‌ای را شبیه سازی کردیم که ربات‌ها از طریق پنجره و در یا دودکش وارد ساختمان شوند. آنها باید نقشه دقیق ساختمان را ترسیم کنند، جای اشیا را مشخص کنند و باید بتوانند اشیایی را از اتاق یک به اتاق دو منتقل کنند و در نهایت بتوانند از ساختمان خارج شوند.برای فرود نیز می‌توانند از یک صفحه متحرک بلند شوند و دوباره بر آن بنشینند که در این صورت نسبت به زمانی که صفحه ساکن است، امتیاز بیشتری دریافت می‌کنند.
در بخش فضای خارج از ساختمان نیز فضایی نزدیک به دوهکتار را داریم که ربات‌ها باید بتوانند بر بالای این محیط پرواز کنند و نقشه محیط را درآورند که برای مرزبانی، دیده‌بانی محیط زیست و غیره قابل استفاده است. این ربات‌ها باید جلیقه نجاتی را از نقطه آ به ب جا به جا کنند که تمام این کارها را به صورت هوشمند انجام می‌دهند.
هم‌چنین ربات‌ها باید بتوانند از جای حوض‌مانندی آب جمع‌آوری کنند و بر مکانی که شبیه سازی آتش هست، رها کنند.»
یکی از اعضای تیم ربات‌های فوتبالیست کوچک در مورد نحوه کارکرد این ربات‌ها گفت:« در یک زمین شش متر در نه متر، چهار دوربین با سرعت شصت فریم در ثانیه بالای زمین‌ها قرار داده می‌شود که در هر شصت ثانیه از کل آنها عکس می‌گیرد، مختصات ربات‌ها را مشخص می‌کند، به سرور می‌فرستد. ما از قبل برنامه‌ای نوشته‌ایم که فرمان می‌دهد با توجه به این موقعیت‌ها و موقعیت توپ، کجا برود. سپس تصمیم‌گیری انجام می‌شود و ربات بازی می کند. هر تیم شش ربات دارد که در دو نیمه ده دقیقه‌ای بازی می‌کنند.»
عضوی از تیم ربات‌های کارخانه‌ای گفت:«در لیگ ربات‌های کارخانه‌ای یا صنعتی، خلاقیت‌ها و نوآوری‌هایی در ساخت ربات‌هایی برای کمک به صنعت و خدمات می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. کاری که این ربات‌ها در مسابقات انجام می‌دهند این است که شی مورد نظر را از اشیایی مثل پیچ و مهره که با شکل‌ها و رنگ‌های مختلف روی سکوها چیده شده، با بازوهای خود بردارد و جا به جا کند. ربات‌ها به حس‌گرها و دوربین فیلم‌برداری مجهز هستند که کمک‌شان می‌کند تصاویر را پردازش کنند. ربات باید تضخیص دهد که کدام شی و با چه رنگی را بردارد و آن را ترابری کند، از سکویی به سکوی دیگر که توسط داوران مشخص می‌شود، برود. در نهایت باید بتواند جسم را در قسمت مشخص شده سکو قرار دهد.»
هنسول کیم و دون‌گون بائک از کره جنوبی، دو شرکت‌کننده بیست و سه ساله‌‌ای بودند که با ربات‌های امدادگر به ایران آمده بودند. آنها توضیح دادند:«ما این ربات را با استفاده از برنامه طراحی سه بعدی ساختیم. ربات ما می‌تواند راه‌اش را با استفاده از دوربین و سنسورهای گوناگون پیدا کند و جای مصدوم را شناسایی کند. زمانی که این کار را کرد از بازوی مکانیکی‌اش کمک می‌گیرد و به مصدوم دارو می‌دهد. این ربات می‌تواند بعد از وقوع زلزله یا محیط‌های صنعتی کاربرد داشته باشد. افراد هرجا و هر زمانی می‌توانند از آن استفاده کنند.»
وقتی پرسیدم آیا این ربات به بازار خواهد آمد، آنها گفتند:« این ربات برای مصرف کنندگان بسیار گران است. ما به زمان بیشتری احتیاج داریم تا آن را جوری آماده کنیم که مردم بتوانند ربات را بخرند. ما در نظر داریم اندازه ربات را گسترش بدهیم به دلیل این که زمینه بسیار بزرگ است، اما کار سختی است چون باید هزینه بیشتری برای آن در نظر بگیریم، در حالی که پول چندانی نداریم!»
آرمین ایلدرمی، از اعضای تیم شبیه‌سازی فوتبال سه بعدی گفت:«این لیگی است در راستای اهداف سازمان روبوکاپ. هدفی که قرار است تا سال ۲۰۵۰ بتوانند تیم ربات‌های فوتبالیست را ایجاد کنند که در مقابل تیم قهرمان جام‌جهانی همان سال بازی کند و پیروز شود. با توجه به محدودیت پیشرفت در سخت‌افزار، تصمیم گرفتیم در لیگ شبیه‌سازی این محدودیت‌ها را کنار بگذاریم و نرم‌افزار را پشرفت دهیم. تمام سخت‌افزارها توسط نرم‌افزار شبیه‌سازی شدند و تیم‌ها فقط روی بخش نرم‌افزار کار می‌کنند.
ما این جا بازی فوتبال بین دو تیم فوتبال متشکل از یازده ربات NAO است که اینجا مدل شده، و ما تغییرات دیگری نیز روی آن داده‌ایم. از چالش‌های اولیه‌ای که در این لیگ داشتیم کنترل تعادل بود که پنج، شش سال پیش پشت سر گذاشته شد و در بحث استراتژی‌های تیمی و استراتژی‌های فردی فعالیت می‌کنند. مسابقات نیز با توجه به محدودیت‌هایی که وجود دارد سعی می‌کنیم مطابق با قوانین فیفا باشد. بازی‌ها ابتدا به صورت گروهی و در مراحل بالاتر به شکل حذفی برگزار می‌شود.»
عکس:علیرضا میرزرگر