تماشا کنید؛ تغییر رنگ جالب لباس های مدرن در مواجهه با آلودگی هوا

به گزارش کلیک، طراح این لباس می‌گوید: من می‌خواستم چیزی بسازم که نه تنها گفتگو در مورد آلودگی را آغاز کند بلکه در این مکالمه نیز شرکت داشته باشد."

اولین پیراهن به روشی کار می‌کند که بسیار شبیه طرز کار آشکارسازهای مونواکسید است و در حضور مونواکسید سیاه می‌شود و زمانی که مونواکسید وجود ندارد روشن می‌شود. وی می‌گوید "زمانی که دیگر مونواکسید با پیراهن برخورد نمی‌کند، نمک‌های شیمیایی اکسید می‌شوند. این روند چیزی است که رنگ پیراهن را تغییر می‌دهد. این رنگ همچنین شامل نمک‌های شیمیایی گرفته‌شده از فلزات واسطه ساخته‌شده است. زمانی که کربن مونواکسید حذف می‌شود، این نمک‌های فلزی از هوا اکسیژن می‌گیرند و کاتالیزور را به شکل اصلی خود برمی‌گرداند ـ ازاین‌رو نقاط آشکارساز به رنگ اصلی خود بازمی‌گردند."

دومین پیراهن دو حس‌گر کوچک، یکی در جلو یکی در پشت دارد. زمانی که پیراهن وارد یک منطقه آلوده به غبار یا دود می‌شود، حس‌گرها به میکروکنترلر تعبیه شده در یقه لباس هشدار می‌دهد. "هر نقطه به یک پد گرمایی دایره‌ای متصل است که میکروکنترلر در هنگام دریافت آلودگی آن را فعال می‌کند. هر پچ دارای رنگ حرارتی کرومیک است که رنگ‌ها با گرم شدن پد تغییر می‌کنند. هر پد یک‌لایه عایق دارد که نقطه‌ها را از گرمای بیرون محافظت می‌کند و درعین‌حال گرمای دایره را حفظ می‌کند.

پیراهن سوم به رادیواکتیویته واکنش نشان می‌دهد. بنتل توضیح می‌دهد "رنگ روی لباس نانوتوکسیک است، یعنی یک فرآیند شاخص رنگ است که رنگ‌ها را بسته به میزان اشعه گاما یا پرتوهای الکترونی تغییر می‌دهد. در یک سطح تشعشع بالا، شاخص‌های تشعشع، میزان رنگ را افزایش می‌دهد. زمانی که در معرض میزان قابل‌توجهی از تشعشعات قرار بگیرید، پیراهن به حالت اولیه بازنخواهد گشت. این فناوری بسیار شبیه نقاط شاخص رادیواکتیو است.

پیراهن‌های بنتل ارزان نیستند: هرکدام از آن‌ها ۵۰۰ دلار برای دو مدل اول، و ۶۵۰ دلار برای سومی قیمت دارد. بااین‌حال این لباس‌ها بسیار خلاق و ابتکاری هستند.