نابینایان بینایی خود را مجددا به دست خواهند آورد!

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، ماه آینده یک جراح در تگزاس از یک سوزن استفاده می کند تا ویروس های بارگیری شده با DNA جلبک حساس به نور را درون چشم یک فرد نابینا تزریق کند. او شرط بسته است که بیمار با این روش بینایی خود را بدست خواهد آورد!

نابینایان بینایی خود را مجددا به دست خواهند آورد!

به گزارش کلیک، این جراح قول داده است به هر ترتیبی که شده این کار را انجام دهد؛ حتی اگر در حد دیدن تصاویر مات سیاه و سفید باشد.
این مطالعه توسط شرکتی به نام RetroSense Therapeutics در میشیگان حمایت مالی می شود و انتظار می رود اولین آزمایش آپتوژنتیک باشد. این فناوری در آزمایشگاه علوم اعصاب توسعه داده شده و از ترکیبی از ژن درمانی و نور درمانی برای کنترل دقیق سلول های عصبی بهره می برد.
این آزمایش توسط پزشکان بنیاد شبکیه چشم در بخش جنوب غربی انجام خواهد شد. 15 بیمار با بیماری رتینیت پیگمنتوزا در این آزمایش شرکت دارند. رتینیت پیگمنتوزا یک بیماری دیژنراتیو است که در آن سلول های ویژه گیرنده نوری و حساس به نور می میرند و این امر به تدریج منجر به نابینایی می شود. هدف این مطالعه، قرار دادن DNA سلول های مختلف درون شبکیه چشم موسوم به سلول های گانگلیونی است، بنابراین آنها بجای ارسال سریع سیگنال ها به مغز به نور پاسخ می دهند.
این مطالعه توسط دانشمندان علوم اعصاب از نزدیک دنبال می شود. آن ها امیدوارند سرانجام از آپتوژنتیک برای درمان پارکینسون یا بیماری های شدید روانی درون مغز انسان استفاده شود. آنتونلو بونچی یک عصب شناس که مدیر علمی برنامه تحقیقاتی داخل در موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر در بالتیمور است، می گوید: این مطالعه یک معدن طلا از اطلاعات در مورد انجام آپتوژنتیک روی انسان است.
بیماران دارای رتینیت پیگمنتوزا پیش از نابینا شدن کامل دید محیطی (جانبی) و توانایی دید در شب خود را از دست می دهند. بیماران کاندید شده برای مطالعه RetroSense تنها می توانند حرکت یک دست را در مقابل صورت خود تشخیص دهند. سین آِنزورث مدیر عامل RetroSense اظهار داشت امیدوار است بیماران پس از درمان قادر به دیدن میز و صندلی و حتی خواندن حروف بزرگ باشند.
آپتوژنتیک یک دهه قبل در آزمایشگاه های عصب شناسی به عنوان راهی برای کنترل دقیق فعالیت سلول های عصبی توسعه داده شد. آپتوژنتیک با افزودن دستورالعمل DNA برای یک پروتئین حساس به نور یعنی کانال رودوسفین کار می کند که جلبک از آن برای ادراک نور خورشید و حرکت به سوی آن استفاده می کند و علاوه بر عصب، باعث می شود سلول نیز هنگام قرار گیری در معرض طول موج مشخصی از نور روشن شود.
این فناوری در حال یاری رسانی به دانشمندان است تا بفهمند چه سلول های مسئول حرکت، انگیزه، درد و بسیاری از عملکرد های دیگر مغز در حیوانات هستند. در آزمایشی که محققان دانشگاه استنفورد به سرپرستی کارل دیسروت یکی از مبتکران آپتوژنتیک صورت گرفت، دریافتند که می توانند احساس ترس را در موش ها با ارسال نور از طریق فیبر کابل نوری به سلول های ویژه ای درون مغز آنها فعال یا غیر فعال کنند.
در این استراتژی که توسط پَن ارائه شد و RetroSense آن را قبول کرد، برای فائق آمدن به مشکل فقدان گیرنده های نوری ویروس های دارای DNA جلبک در مرکز چشم تزریق می شود. هدف آنها بالاترین لایه سلول ها در شبکیه چشم، موسوم به سلول های گانگلیونی است. هنگامی که ساخت پروتئین های حساس به نور شروع شد، سلول های گانگلیونی باید در پاسخ به نور روشن شوند.
پن انتظار دارد این نوع درمان حداقل صد هزار سلول حساس به نور در شبکیه تولید کند که معنی این حرف یعنی توانایی دیدن. تا کنون تنها فناوری تجاری برای برگرداندن دید محدود به افراد نابینا یک ایمپلنت الکتریکی بوده است با نام Argus II . این فناوری، تصاویر ویدیویی را به کمک یک دوربین به صفحه ای متشکل از 60 هزار الکترود که در شبکیه تعبیه می شود ارسال می کند، اما پیکسل های کمی از اطلاعات تصویری را ارائه می دهد.
پروتئین جلبک دارای محدودیت هایی است. اول اینکه فقط در بین رنگ های طبیعی به رنگ آبی پاسخ می دهد. به همین دلیل RetroSense انتظار دارد بیماران دارای دید تک رنگی شوند. سین آِنزورث گفت ممکن است مغز این رنگ را به صورت سیاه و سفید پردازش کند. بیماران ممکن است شی که رنگ آبی از خود ساطع نمی کنند را به رنگ مشکی ببینند. گمانه زنی در مورد اینکه چه افرادی می توانند یا نمی توانند ببینند - و تجربه ذهنی چه چیزی خواهد بود- از نتایج مطالعه روی موش های کور بدست آمده است. جنز دوبل که یک گروه مطالعه ترمیم بینایی اپتوژنیک را سرپرستی می کند در موسسه de la Vision در پاریس می گوید موش های کور بعد از درمان سرهای خود را برای دنبال کردن یک تصویر تکان می دهند و از نور روشنی که در جعبه تاریک تابیده می شود اجتناب می کنند، درست مانند موش های سالم.
دوبل فکر می کند از آنجا که پروتئین های جلبک به اندازه شبکیه عادی به نور حساس نیست، ممکن است بیماران بیرون از محیط سرپوسیده دید بهتری نسبت به درون محیط های سرپوشیده داشته باشند. دوبِل با شرکت GenSight Biologics در پاریس در ارتباط است؛ شرکتی که یک جفت میکروپروژکتور که یک عینک روی آن نصب شده است توسعه داده است و فکر می کند می تواند به این مشکل فائق آید. عینک نصب شده روی میکروپروژکتور، تصاویر ویدیویی را به طول موج های نوری تبدیل می کند که شبکیه ای که از لحاظ ژنتیکی تغییر داده شده است بتواند به آن ها پاسخ دهد. دوبل گفت این کمپانی فرانسوی چند سال کوتاه آزمایش کلینیکی فناوری خود را شروع نخواهد کرد.
درمان های دیگر بوسیله آپتوژنتیک در حال توسعه است. یک شرکت در کالیفرنیا با نام Circuit Therapeutics در حال توسعه یک درمان آپتوژنتیک برای دردهای مزمن است. بودجه Circuit توسط بنیاد تحقیقات پارکینسون مایکا جی فاکس تامین می شود که قصد دارد مشخص کند آیا امکان کنترل لرزش های پارکینسون با استفاده از یک منبع نوری درون مغز هست یا خیر. تا کنون این امر توسط دارو یا کاشت الکترود انجام شده است.
بونچی می گوید پیش از اینکه از آپتوژنتیک درون مغز استفاده درمانی شود محققان باید بدانند کدام سلول ها را هدف قرار دهند .

منبع: technologyreview.com

ارسال نظر