دستاورد های امیدوار کننده دانشمندان برای مقابله با سرطان در کودکان

به گزارش کلیک،دقیقا نه سال پیش بود که خانم ساندرا اسمیت-همسر یک کشیش مسیحی و مادر سه کودک-به نوع مهلکی از سرطان سینه دچار شد،با وجود اینکه این خبر برای او و خانواده اش بسیار ناراحت کننده به نظر می آمد آنها نمی دانستند که حدود یک هفته بعد خبر بد اصلی از راه خواهد رسید.

دقیقا یک هفته بعد از تشخیص سرطان سینه مادر خانواده،پسر کوچک آنها که اندرو نام داشت بیمار شد،در ابتدا آنها گمان می کردند که اندروی شش ساله به سرماخوردگی دچار شده است،اما پس از چند روز علایم بیماری تشدید شد؛اندرو شروع به استفراغ ممتد و شدید کرد و درجاتی از فلج شدن عضلات صورت در وی پدیدار شد و تنها پس از چند روز از شروع علایم اندرو قدرت راه رفتن را نیز از دست داد.

خانواده وی سردر گم شده بودند و در عین حال موضوع را نیز جدی نگرفته بودند تا وقتی پای این کودک شش ساله به بخش مراقبت های ویژه بیمارستان باز شد و پزشکان بدترین خبر عمر مادر خانواده به او دادند،اسکن های انجام شده توسط دستگاه ام آر آی نشان داد که بخش وسیعی از مغز اندرو دچار تورم شدید شده است که نشان از بروز مهلک ترین نوع سرطان کودکان در او داشت،در این نوع از سرطان کودکان که عمدتا بین سنین ۴ تا ۱۰ سالگی رخ می دهد کمتر کودکانی می توانند بیشتر از یک سال با این بیماری بجنگند و آمارها نشان می دهد که حداکثر عمر کودک مبتلا به این نوع سرطان یک سال خواهد بود.

بر خلاف ساز و کار معمول بیماری سرطان در این بیماری که جامعه پزشکی آن را DIPG می نامد،سلول ها به سرعت تکثیر نخواهند شد،در واقع در این نوع از سرطان سلول های سرطانی در نواحی ای از مغز که وظایف حیاتی بدن همچون کنترل و نظارت بر تنفس و نیز ضربان قلب را بر عهده دارند پخش خواهند شد و به همین دلیل پزشکان نخواهند توانست این بیماری را با روش های معمول درمان سرطان درمان کنند،پزشک در این نوع از سرطان نمی تواند سلول های سرطانی را به واسطه جراحی از بدن جدا کند و علاوه بر این در آزمایش های انجام شده بر روی ۲۰۰ نوع دارو مشخص شده است که هیچ دارویی نمی تواند تاثیر قابل قبولی را بر کند کردن روند بیماری نشان دهد،تنها راه مقابله نسبی با DIPG استفاده از پرتو درمانی است که تنها چند ماه به عمر کودک اضافه خواهد کرد.

البته اندرو کودک قوی ای بود و توانست تا به مدت ۲ سال با بیماری اش دست و پنجه نرم کند و نهایتا در اواخر سال ۲۰۰۹ بر اثر DIPG درگذشت.

DIPG ده درصد از سرطان های مغزی و نخاعی مربوط به خرد سالان را به خود اختصاص داده و دومین سرطان شایع در کودکان می باشد که بیشترین آمار مرگ و میر در اثر سرطان در کودکان را نیز به خود اختصاص داده است،شیوه درمان و نیز درصد تلفات DIPG در ۴۰ سال گذشته هیچ تغییری را نشان نداده است و بنا به گزارش سازمان ملی کنترل و پیشگیری از بیماری های کشور آمریکا آمار مرگ و میر در آن از مهلک ترین نوع سرطان و یا سرطان خون نیز بالاتر می باشد.

البته وضعیت امروزی در حوزه شناخت و بررسی بیماری DIPG دلگرم کننده تر از گذشته است،به لطف پژوهش های پی در پی و خستگی ناپذیر دانشمندان و نیز مطالعه بر روی تومور هایی که از طرف خانوادگان داغدار به مراکز پژوهشی اهدا می شود امروز هزاران متد درمانی و نیز مدل سازی بر روی موش های آزمایشگاهی انجام شده که توانسته ساز و کار پیشرفت و بیولوژی این نوع از سرطان را برای پزشکان روشن تر نماید.

دانشمندان امروزه به سوی ایجاد متد های درمانی نوین حرکت می کنند که یکی از آنها متد درمانی داروی هدفمند نام دارد،در این متد درمانی به کمک علم ژنتیک دارو ها به نوعی طراحی و تولید می شوند که می توانند بر روی بدن هر بیمار تاثیر هدفمندی را داشته باشند به طور مثال بیمار A دارو های خاص خودش را مصرف خواهد کرد و بیمار B نیز به همین شکل،در واقع در این متد درمانی بسته به نوع بیماری و درجه پیشرفت آن و نیز خصوصیات بیولوژی بیمار دانشمندان قادر خواهند بود تا برای وی دارو های منحصر به فردی را تولید نمایند،امید می رود که در آینده نه چندان دور علم پزشکی بتواند در مقابل بیماری ها مهلکی چون DIPG از کودکان دفاع کند.