طرح ساعت واحد جهانی به اجرا نزدیک تر شد

به گزارش کلیک، در تابستان سال پیش، کره شمالی دست به اقدام عجیبی زد و در هفتادمین سال روز آزادی کره از اشغال ژاپن، دولت این کشور اعلام کرد که برای همیشه ساعت کشور را نیم ساعت به عقب بر می گرداند. در واقع، کره شمالی در حال ایجاد منطقه زمانی خودش به نام زمان پیونگ یانگ بود.
این طرح خیلی منطقی به نظر نمی رسید و بسیاری از این افراد این حرکت را نمونه ای از منطق سیاسی بی منطق دولت پیونگ یانگ تفسیر کردند. با این حال، زمان پیونگ یانگ مسئله دیگری را نیز روشن کرد. در سراسر دنیا، مناطق زمانی خیلی منطقی به نظر نمی رسند. در روسیه در حال حاضر 11 منطقه زمانی وجود دارد در حالی که چین یک منطقه زمانی دارد. گفته می شود که مردم اسپانیا از این که در منطقه زمانی اشتباه قرار دارند همیشه خسته و ناراحت هستند. نپال نیز تنها کشوری در دنیاست که در آن منطقه زمانی یک ربع پیش از ساعت تنظیم می شود.

با نگاهی کوتاه به این وضعیت ناهنجار این سوال به ذهن متبادر می شود که آیا مناطق زمانی ذاتا دارای اشکال نیستند؟ استیو هانکه و دیک هنری که چنین نظری دارند.
چند سال پیش، هانکه اقتصاددان برجسته دانشگاه جان هاپکینز و هنری، استاد فیزیک و اخترشناسی این دانشگاه با همکاری یکدیگر تقویم جدیدی را پیشنهاد کردند که به منظور رفع نواقص تقویم فعلی طراحی شده بود. این طرح تقویم دائمی هانکه-هنری نام گذاری شده بود. ماه پیش پس از ماجرای تغییر منطقه زمانی توسط دولت پیونگ یانگ، هانکه به سراغ خبرگزاری ها آمد و جزییات ایده ابداعی خودش و هنری برای پایان دادن به هرج و مرج ناشی از مناطق زمانی را توضیح داد.
این طرح بسیار ساده است و در آن به جای تنظیم مناطق زمانی مختلف در سراسر دنیا، باید روش بسیار ساده تری را انتخاب کنیم؛ یعنی تمام مناطق زمانی را از بین ببریم و به جای آن از یک ساعت جهانی بزرگ استفاده کنیم.
این کار شاید کمی زیاده روی به نظر برسد و شاید هم این طور نباشد. نقشه زیر وضعیت فعلی جهان با وجود مناطق زمانی و نیز وضعیتی را نشان می دهد که در آن مناطق زمانی حذف شدند. منطق زمان جهانی بسیار ساده است و به این شکل است که اگر مثلا در واشنگتن ساعت 7 صبح است، در سایر نقاط دنیا نیز ساعت همان 7 صبح است. هیچ منطقه زمانی وجود ندارد و هر کجا که باشید، ساعت تان یک عدد را نشان می دهد.

شاید این مسئله در نهایت کمی زندگی ما را تسهیل کند ولی این مفهوم مستلزم تغییرات عمده ای در طرز تفکر ما در مورد زمان است. با توجه به این که در حال حاضر ساعت ها همچنان بر مبنای ساعت هماهنگ جهانی (UTC) تنظیم هستند، اکثر مردم دنیا باید عادات خود در مورد برنامه زمانی شان را تغییر دهند. مثلا در صورت اجرای ساعت جهانی یکسان در همه جای دنیا، افرادی که در واشنگتن آمریکا زندگی می کنند، به جای شش صبح، باید حوالی 12 ظهر از خواب بیدار شوند و به جای هفت شب، باید ساعت یک شب شام بخورند (که البته برای برخی خیلی تغییر بزرگی به حساب نمی آید چون همین الان هم به همین سبک زندگی می کنند).
استدلال هانکه و هنری این است که این سیستم جدید باعث می شود ارتباطات، سفرها و تجارت در صحنه بین المللی بسیار بسیار آسان تر شود.

منبع: independent