شورای عالی فضای مجازی؛ ناظر فضای مجازی یا رسانه تبلیغاتی؟
<p>رسانه کلیک - شورای عالی فضای مجازی در یک حرکت عجیب تبلیغاتی، برترین پیامرسانهای داخلی از نظر امنیت را انتخاب کرده، کاری که ابهامات زیادی به دنبال داشته است. در ادامه با هم این اقدام شورای عالی فضای مجازی را با هم بررسی میکنیم. همانطور که شما هم میدانید، تا کنون پیامرسانهای داخلی جایگاهی میان تعداد بالای کاربران ایرانی در اینترنت پیدا نکردند. این پیامرسانها با هزینههای میلیاردی که برای تبلیغات خود خرج و زمانی که برای تبدیل شدن به مرجع پیامرسانی مردم صرف کردند، هنوز جایگاه ضعیف و غیرقابل قبولی در میان کاربران ایرانی دارند. نکته دیگر این است که هر وقت یکی از نهادهای حاکمیتی یا دولتی پیامرسانی را به مردم معرفی کردند، نتیجه معکوس داشته است. یعنی نه تنها مردم به سمت پیامرسان معرفی شده نرفتند بلکه سعی کردند از اپلیکیشن معرفی شده توسط آن نهاد مسئول کمتر استفاده کنند. از طرفی، انتخاب سه پیامرسان که از سمت بانک ملی، صداوسیما و ایرانسل حمایت مالی و مدیریتی میشوند، جای شبهه و بحث دارد و سئوالات زیادی را برای کارشناسان و متخصصان بوجود میآورد. به عنوان مثال "مبنای انتخاب این ۳ پیامرسان داخلی چیست؟" یا "چرا شورای عالی فضای مجازی باید در بازار رقابت دست برده و برای سه اپلیکیشن بله گپ و سروش تبلیغ بکند؟" یادمان نرفته است که بله، سروش و گپ پیش از این نشان دادند که آنچنان قابل اعتماد نیستند و با بالا رفتن تعداد کاربران و پیامهای ارسالی از دسترس خارج میشوند یا مشکلات بسیاری برای این پیامرسانها اتفاق میافتد. به نظر میآید شورای عالی فضای مجازی به جای تبلیغات برای پیامرسانهای بومی، باید به مسئولیتهای مهم خود که توسط مقام معظم رهبری به درستی برای این شورا تببین شده است، بپردازد. انجام این مسئولیتهای مهم سبب میشود تا جایگاه شورای عالی فضای مجازی در میان کارشناسان و متخصصان همچنان به عنوان مرجع نظارت حفظ شود، در حالی که تکرار این تبلیغات میتواند شورای عالی فضای مجازی را به عنوان مرجع تبلیغ در میان متخصصان و کارشناسان مطرح کند.</p>
همانطور که شما هم میدانید، تا کنون پیامرسانهای داخلی جایگاهی میان تعداد بالای کاربران ایرانی در اینترنت پیدا نکردند. این پیامرسانها با هزینههای میلیاردی که برای تبلیغات خود خرج و زمانی که برای تبدیل شدن به مرجع پیامرسانی مردم صرف کردند، هنوز جایگاه ضعیف و غیرقابل قبولی در میان کاربران ایرانی دارند.
نکته دیگر این است که هر وقت یکی از نهادهای حاکمیتی یا دولتی پیامرسانی را به مردم معرفی کردند، نتیجه معکوس داشته است. یعنی نه تنها مردم به سمت پیامرسان معرفی شده نرفتند بلکه سعی کردند از اپلیکیشن معرفی شده توسط آن نهاد مسئول کمتر استفاده کنند.
از طرفی، انتخاب سه پیامرسان که از سمت بانک ملی، صداوسیما و ایرانسل حمایت مالی و مدیریتی میشوند، جای شبهه و بحث دارد و سئوالات زیادی را برای کارشناسان و متخصصان بوجود میآورد. به عنوان مثال "مبنای انتخاب این ۳ پیامرسان داخلی چیست؟" یا "چرا شورای عالی فضای مجازی باید در بازار رقابت دست برده و برای سه اپلیکیشن بله گپ و سروش تبلیغ بکند؟"
یادمان نرفته است که بله، سروش و گپ پیش از این نشان دادند که آنچنان قابل اعتماد نیستند و با بالا رفتن تعداد کاربران و پیامهای ارسالی از دسترس خارج میشوند یا مشکلات بسیاری برای این پیامرسانها اتفاق میافتد.
به نظر میآید شورای عالی فضای مجازی به جای تبلیغات برای پیامرسانهای بومی، باید به مسئولیتهای مهم خود که توسط مقام معظم رهبری به درستی برای این شورا تببین شده است، بپردازد. انجام این مسئولیتهای مهم سبب میشود تا جایگاه شورای عالی فضای مجازی در میان کارشناسان و متخصصان همچنان به عنوان مرجع نظارت حفظ شود، در حالی که تکرار این تبلیغات میتواند شورای عالی فضای مجازی را به عنوان مرجع تبلیغ در میان متخصصان و کارشناسان مطرح کند.