تصمیم انقلابی فقیر ترین کشورهای جهان برای تامین انرژی

به گزارش کلیک، همانگونه که کشورهای ثروتمند و قدرتمند در حال فاصله گرفتن از استفاده انرژی های مبتنی بر سوخت فسیلی و حرکت به سمت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و پایدار هستند، ۴۷ کشور عضو CVF که جزء فقیرترین کشورهای جهان محسوب می شوند، نیز همین تصمیم را گرفته اند و حرکت به سمت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را آغاز کرده اند و قصد دارند انرژی مورد نیاز خود را به صورت کامل با استفاده از منابع تجدیدپذیر تأمین کنند.

این تصمیم بلندپروازانه توسط اعضای CVF در آخرین روز کنفرانس تغییر اقلیم ملل متحد در مسکو گرفته شد. در آخرین روز این کنفرانس، موضوعاتی در مورد روش های دستیابی به اهدافی که سال گذشته در توافق پاریس تعیین شد، مطرح شد.

به صورت خلاصه می توان گفت این ایده این موضوع را مطرح می کند که برخی از فقیرترین کشورها باید از فعالیت هایی که قبل از انقلاب صنعتی انجام می شد، فاصله بگیرند و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را در دستور کار خود قرار دهند و به این صورت از پدیده هایی مانند گرم شدن جهانی یا انتشار گاز دی اکسید کربن جلوگیری کنند و یا حداقل از سرعت آن ها بکاهند. این کشورها برای رشد اقتصادی نیازمند استفاده از انرژی بیشتری هستند و همین امر موجب شده است استفاده از سوخت های فسیلی تا حد خطرناکی در آن ها افزایش پیدا کند.

چنین تحولات گسترده ای در اقتصاد "توسعه پرشی" نامیده می شود و زمانی رخ می دهد که کشوری وارد مرحله جدیدی از توسعه و پیشرفت شود که سایر کشورها قبلا آن را پشت سر گذاشته اند. یکی از بهترین مثال هایی که می توان در این زمینه بیان کرد، فراهم کردن امکان استفاده از تلفن های همراه برای مردم مناطق روستایی آفریقا است.

در بسیاری از کشورهای آفریقایی که قبلا از تلفن ثابت استفاده می شد و به ازای هر ۳۳ نفر، تنها یک تلفن ثابت وجود داشت، استفاده از تلفن همراه آغاز شده است و اکنون به ازای هر ۱۰ نفر یک تلفن همراه وجود دارد. این تغییر بزرگ را می توان یک انقلاب نامید.

اعضای CVF امیدوارند بتوانند در کشورهای فقیر، در مورد انرژی هم به چنین تحول بزرگی دست پیدا کنند.

بهره گیری از انرژی تجدیدپذیر در کشورهای فقیر آفریقایی

مسئولان ۴۷ کشور عضو CVF که از بین از آن ها می توان از بنگلادش، اتیوپی و هایتی نام برد، اعلام کرده اند که آن ها قصد دارند با تلاش خود به هدف بزرگ خود یعنی تأمین ۱۰۰ درصدی انرژی مورد نیاز خود از طریق منابع تجدیدپذیر، در کمترین زمان ممکن دست پیدا کنند و با در نظر گرفتن شرایط ملی سعی می کنند به مشکل کمبود انرژی پایان دهند و آب و غذای کافی مورد نیاز مردم را تأمین کنند.

طبق پیش بینی ها، تمام سیستم های مورد نیاز برای تأمین انرژی مورد نیاز این کشورها در سال های بین ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ در این کشورها نصب خواهد شد و تمام اعضا متعهد شده اند برنامه های خود را با جزییات کامل تا سال ۲۰۲۰ در اختیار سازمان ملل قرار دهند.

در حال حاضر که چنین خبری اعلام شده است، کشورهای سراسر جهان در حال تلاش برای دستیابی به روش هایی هستند که بتوانند مواردی را که در توافق پاریس در سال گذشته مورد توافق قرار گرفت، عملی کنند. هدف از این توافق این بوده است که کشورهای جهان تمام تلاش خود را بکنند تا دمای جهانی حداکثر تا ۱٫۵ درجه سانتیگراد بیش از دمای جهانی در دوران قبل از انقلاب صنعتی، افزایش پیدا کند.

می توان گفت تعهدات توافق شده بین ۴۷ عضو CVF بسیار تاثیرگذار و تحسین برانگیز است. این کشورها با تعهد واقعی خود نشان دادند که به سلامت سیاره زمین اهمیت زیادی می دهند. رهبران این کشورها دریافتند که خطر تغییر اقلیم یک تهدیدی جدی محسوب می شود و با تلاش جدی باید با آن مقابله کرد. اتحادیه اروپا نیز آمادگی خود را برای همراهی این کشورها و کمک به آن ها برای دستیابی به اهداف خود، اعلام کرده است.

با وجود اینکه کشورهایی که از لحاظ اقتصادی قدرتمند هستند، اقدام مثبت این ۴۷ کشور عضو CVF را تحسین کرده اند؛ اما رهبران این کشورها ار عدم تمایل قدرت های جهان تمایلی برای تغییر رویکردهای خود به منظور محافظت هر چه بهتر از سیاره زمین، انتقاد کرده اند.

یکی از مقامات مسئول کاستاریکا اذعان کرده است که نمی داند چند کشور هنوز حرکت خود به سمت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و عاری از دی اکسید کربن را شروع نکرده اند. وی در ادامه افزود: "تمام کشورها باید استفاده از انرژی هایی تجدیدپذیر را آغاز کنند وگرنه تمام کشورهای جهان با مشکل مواجه خواهند شد".

نگرانی بزرگ این کشورها این است که ثروتمندترین کشورهای جهان به زودی حمایت مالی خود را از توافق پاریس متوقف خواهند کرد. به عنوان مثال آمریکا متعهد شده است که ۳ میلیارد دلار از بودجه ۱۰۰ میلیارد دلاری مورد نیاز برای تحقق اهداف تعیین شده در توافق پاریس را تأمین کند، اما تا کنون تنها ۵۰۰ میلیون دلار این بودجه را پرداخته است.

این بودجه ها برای کمک به کشورهای در حال توسعه به منظور تغییر زیرساخت های آن ها صرف خواهد شد؛ اما در صورتی که کشورهای ثروتمند از پرداخت این بودجه سرباز زنند (ظاهرا ترامپ قصد پرداخت این بودجه را ندارد)، روند دستیابی به اهداف توافق شده در توافقنامه پاریس با مشکل جدی مواجه خواهد شد و یا کاملا متوقف می شود.

حال باید ببینیم آینده این تصمیم ۴۷ کشور عضو چه خواهد شد. چیزی که واضح و مشخص است این است که این اقدام قطعا باعث پیشرفت قابل توجه این کشورها خواهد شد و امیدواریم سایر کشورها نیز رویکرد استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را دنبال کنند و آن را عملی کنند.