تفاوت VPN و پروکسی چیست؟

کلیک ـ ببینیم از هر کدام چه هنگام باید استفاده کرد و چرا پروکسی جایگزین ضعیفی برای وی پی ان محسوب می شود.

انتخاب ابزار صحیح، بسیار اهمیت دارد

عملا هر هفته اخباری درباره رمزگشایی، نشت اطلاعات، جاسوسی، یا دیگر نگرانی‌های مربوط به فضای خصوصی دیجیتالی می‌شنویم. بسیاری از این مقالات در مورد اهمیت امنیت در اتصالات اینترنتی، مثل استفاده از VPN (شبکه مجازی خصوصی) در زمان استفاده از وای فای عمومی صحبت می‌کنند، اما اغلب وارد جزییات نمی‌شوند. سرورهای پروکسی و اتصالات VPN که دائم در مورد آنان می‌شنویم، دقیقا چگونه کار می‌کنند؟ اگر می‌خواهید با ارتقای امنیت خود زمان و انرژی بیشتری بخرید، باید مطمئن شوید که ابزار مناسبی برای یک کار خاص انتخاب کرده‌اید.

هرچند VPN و پروکسی اساسا متفاوت هستند اما یک وجه اشتراک با یکدیگر دارند: هردوی آن‌ها طوری نشان می‌دهند که انگار شما از مکان دیگری به اینترنت متصل شده‌اید. اینکه آن‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند و درجه فضای خصوصی که در اختیار شما قرار می‌دهند و دیگر کارکردهایشان، اساسا متفاوت است.

پروکسی‌ها آی پی شما را مخفی می‌کنند

یک سرور پروکسی، سروری است که به عنوان یک واسطه در جریان ترافیک اینترنتی شما قرار می‌گیرد، از این رو به نظر می‌رسد که فعالیت‌های اینترنتی شما از جایی دیرگ صورت می‌گیرند. برای مثال، شما از نظر فیزیکی در شهر نیویورک هستید و می‌خواهید وارد یک وبسایت شوید که از نظر جغرافیایی فقط برای افراد داخل انگلستان اجازه دسترسی به این سایت را دارند. شما باید به یک سرور پروکسی متصل شوید که در انگلستان قرار دارد و پس از آن وارد وبسایت شوید. ترافیکی که از مرورگر شما فرستاده می‌شود، ظاهرا از یک کامپیوتر دیگر در مکانی دور فرستاده می‌شود و نه محل واقعی شما.

پروکسی‌ها برای فعالیت‌های کم ریسک مثل تماشای ویدئوهای یوتیوب که در منطقه‌ای خاص، محدود شده‌اند، دور زدن سایت‌های فیلتر شده با محتوی ساده، یا دور زدن خدمات مبتنی بر مکان خاص بسیار خوب هستند.

برای مثال: افراد زیادی در خانواده ما بازی‌های آنلاین انجام می‌دهند که در آن یک جایزه روزانه برای رای دادن در سرور بازی یا رتبه بندی سایت می‌دهند. با این حال، این رتبه‌ها یک رای به ازای هر آی پی هستند، بدون توجه به این که چند بازیکن مختلف از آن استفاده می‌کنند. به لطف سرورهای پروکسی هر فرد می‌تواند وارد سایت شده و رای بدهد، به این دلیل که با پروکسی، هربار یک آی پی مختلف نشان داده خواهد شد.

از طرف دیگر پروکسی سرورها برای فعالیت‌های پر ریسک چندان مناسب نیستند. پروکسی سرورها تنها آی پی شما را مخفی می‌کنند. آن‌ها ترافیک مبادله شده بین کامپیوتر شما و پروکسی سرور را پنهان نمی‌کنند. به طور کلی آن‌ها از شناسایی داده‌های رد و بدل شده جلوگیری نمی‌کنند و هیچ حریم خصوصی یا امنیت اضافه‌ای به ارمغان نخواهند آورد.

هرکسی که به جریان داده‌ها دسترسی داشته باشد(شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنت شما، دولت، مسدول کنترل ترافیک وای فای فرودگاه،..) می‌تواند به اشلاعات شما دسترسی داشته باشد. علاوه بر این اکسپلویت‌های خاص مثل فلش‌های مخرب یا جاوا اسکریپت در مرورگر شما، می‌توانند باعث لو رفتن هویت واقعی شما شوند. این مساله پروکسی سرورها را برای کارهای جدی، نامناسب می‌سازند.

در آخر، اتصلات پروکسی سرورها بر اساس اپلیکیشن به اپلیکیشن پیکربندی شده‌اند و نه کامپیوتر محور. شما کل کامپیوتر را برای اتصال به پروکسی سرور پیکربندی نمی‌کنید، بلکه تنها مرورگر شما پیکربندی می‌شود. این خیلی خوب است که شما تنها به یک برنامه برای پروکسی کردن نیازمندید(مثل ماجرای رای گیری فوق) اما اگر می‌خواهید کل اتصال اینترنت خود را تغییر مسیر دهید چندان جالب نیست.

دو پروتکل پروکسی سرور بسیار رایج، HTTP و SOCKS هستند.

پروکس‌های HTTP

قدیمی‌ترین نوع پروکسی سرورها، پروکسی‌های HTTP هستند که بر اساس ترافیک مبتنی بر وب ساخته شده‌اند. شما پروکسی سرور را به فایل مرورگر وب خود متصل می‌کنید(و یا از افزونه‌ها برای مرورگرتان استفاده می‌کنید) و کل ترافیک وب شما از طریق پروکسی تعیین مسیر می‌شود.

اگر شما از یک پروکسی HTTP استفاده می‌کنید تا به هر نوع خدمات حساسی متصل شوید، مثل ایمیل یا بانک، بسیار مهم است که از یک مرورگر با SSL فعال استفاده کنید و به سایتی متصل شوید که از SSL پشتیبانی می‌کند. همانطور که در بالا ذکر شد، پروکسی‌ها هیچ ترافیکی را رمزگذاری نمی‌کنند.

پروکسی‌های SOCKS

سیستم پروکسی ساکس یک افزونه مفید از سیستم پروکسی HTTP است که در آن ساکس نسبت به نوع ترافیکی که از آن می‌گذرد، بی تفاوت است.

در جایی که پروکسی HTTP تنها از عهده ترافیک وب بر می‌آید، یک سرور ساکس از عهده هر ترافیکی بر خواهد آمد، خواه این ترافیک برای سرور وب باشد، چه برای سرور FTP باشد و یا بیت تورنت باشد. در حقیقت، در مقاله‌ای در مورد ترافیک بیت تورنت، ما توصیه می‌کنیم از BTGuard استفاده کنید که یک پروکسی سرویس ساکس ناشناس کننده مستقر در خارج از کانادا است.

چگونه یک پروکسی انتخاب کنید

هنگامی‌که صحبت از پروکسی به میان می‌آید، باید کمی خرج کنید...بله، باید پول بپردازید! اینترنت پر است از پروکسی‌های رایگان اما این پروکسی‌ها چندان مناسب نیستند. این نوع سرویس‌ها ممکن است برای چند دقیقه برای یک کار کوچک مناسب باشند، اما واقعا اعتماد به این پروکسی‌های رایگان با منبع ناشناخته ارزشی ندارد.

این روزها بسیاری از پروکسی سرورها با خدمات VPN نیز متصل هستند. شما با پرداختن چند دلار در ماه می‌توانید به یک VPN و یک سرور ساکس دسترسی داشته باشید. ضرورتی ندارد که برای هرکدام مبلغی جداگانه پرداخت کنید در حالی که می‌توانید همزمان از هردوی آن‌ها استفاده کنید.

شبکه‌های خصوصی مجازی اتصال شما را رمزگذاری می‌کنند

شبکه‌های خصوصی مجازی، مثل پروکسی‌ها طوری نشان میدهند که ترافیک شما از مکانی دیگر در حال جریان است. اما این پایان شباهت‌های این دو است. وی پی ان‌ها در سطح سیستم عامل تنظیم می‌شوند و اتصالات VPN کل اتصال شبکه‌ای که روی دستگاه پیکربندی شده است را دربر می‌گیرد. این به این معنی است که برخلاف یک پروکسی سرور، که صرفا به عنوان یک واسطه عمل می‌کند، وی پی ان‌ها تمام ترافیکی که از برنامه موجود در سیستم شما ارصال می‌شود، از مرورگرشما گرفته تا بازی‌های آنلاین و به روز رسانی ویندوز شما را در بر می‌گیرند.

علاوه بر این، کل روند نیز از طریق یک تول رمزگذاری شده بین کامپیوتر شما و شبکه مورد نظر تبادل می‌شود. این مساله باعث می‌شود اتصال VPN را تبدیل به یکی از بهترین موارد برای انجام کارهای مهم کرده است. با یک VPN نه شرکت ارائه دهنده اینترنت شما و نه هیچ جاسوس دیگری نمی‌توانند به داده‌های شما دسترسی پیدا کنند. برای مثال، اگر شما به یک کشور خارجی سفر کنید، و در مورد اتصال بهسایت بانکتان و یا ایمیل و یا شبکه خانه‌تان نگران هستید، به راحتی می‌توانید از وی پی ان استفاده کنید.

اگر شما در یک سفر تجاری یا گردش در افریقا نیستید، باز هم می‌توانید از مزایای وی پی ان بهره ببرید. با یک VPN دیگر هرگز در یک کافی شاپ در مورد شیوه‌های امنیتی اینترنت رایگان نگران نخواهید بود.

گرچه VPNها فوق العاده هستند، جنبه‌های منفی نیز دارند. شما به ازای تمام آنچه که در کل رمزگذاری اتصالات دریافت می‌کنید، پول خواهید پرداخت. اجرای یک VPN نیاز به سخت افزار خوب دارد و چنین VPNای رایگان نخواهد بود.

سایر هزینه‌ها مربوط به عملکرد VPN است. پروکسی سرورها تنها اطلاعات را انتقال می‌دهند. هیچ هزینه پهنای باندی وجود ندارد. از سوی دیگر، VPN از هردو قدرت پردازش و پهنای باند برای پروتکل‌های زمرگذاری استفاده می‌کند.

منبع: howtogeek