تاثیر فناوری جدید در مبارزه با تروریزم
مدتها است که از گوشه و کنار دنیا خبرهای دلهرهآور به گوش می رسند. تنها ما نیستیم که در این روزها با خواندن اخبار مربوط به حملات تروریستی نگرانی و دلهره به سراغمان میآید، حالا سایه تروریسم بر تمام جهان سنگین شده است.
به گزارش کلیک، در همین چند روز گذشته درست پیش از آنکه تهران روز تلخ و پر از بیم و وحشت حملات تروریستی را تجربه کند، سه تروریست مردم بریتانیا را به وحشت انداختند. این موضوع در حالی است که بریتانیا ماههاست راههای گوناگون مبارزه با تروریسم از اقدامات پلیسی و احکام زندانی گرفته تا اعمال قدرتهای قانونی شدید و جدیدتر را بررسی مینماید. اما در این میان یک ایده در اروپا و آمریکا مورد توجه قرار گرفته است؛ شرکتهای اینترنتی به شکلی ناخواسته امکانات گوناگونی را در اختیار تروریستها قرار میدهند. غولهای فناوری مانند گوگل و فیسبوک در کنار پلتفرمهای دیگری که امکان ارتباط تروریستها با یکدیگر را آن هم بدون دسترسی سرویسهای امنیتی فراهم آوردهاند، اکنون در این زمینه متهم هستند. اما گویا این تنها اتهام این شرکتها نیست. شرکتهای فناوری همچنین به خاطر اجازه انتشار اخبار نادرست و غیرواقعی از طرفی و امکان حضور و فعالیت افراد تروریست و هواداران آنها متهم هستند. این در حالی است که در سالهای گذشته شرکتهای فعال در زمینه فناوری معمولا به خاطر مواردی همچون ایجاد امکان سوءاستفاده افراد از قانون کپیرایت و همچنین زمینهسازی برای پورنوگرافی کودکان، مورد اتهام قرار میگرفتند.در همه این موارد، سیاستمداران میخواهند شرکتهای بزرگ فناوری مسوولیتپذیری بیشتری در برابر آنچه در شبکههای آنها اتفاق می افتد، داشته باشند. آنها حتی این اجازه را به شرکتهای اینترنتی میدهند که فعالیتهای مشکوک و غیرقانونی را محدود کنند.
شلیک به اپلیکیشنهای پیامرسان
از موقعی که شبکههای گردآوری داده و اطلاعات شکل گرفتهاند، اشخاص بسیاری از آنها برای انجام کارهای غیرقانونی و نادرست سوءاستفاده کردهاند. در سال ۱۸۴۳ سیستم تلگراف مکانیکی فرانسه و در جریان یک کلاهبرداری تجاری از کار افتاده بود و این اتفاق تا دو سال مشخص نشد. در حال حاضر شبکه جهانی اینترنت با میلیاردها نفر کاربر و نیروی پردازش نامحدود، قدرتمندترین شبکه اطلاعاتی جهان است. به همین خاطر باید تمرکز بیشتری روی فعالیت خرابکاران و تروریستها در فضای اینترنت باشد و این اقدامات با دقت زیاد رصد شود. این به معنای آن نیست که باید اینترنت در میان خطوط قرمز محدودیتها حبس شود. آزادی آنلاین به ویژه زمانی ارزشمند است که نوآوریهای نامحدود را به همراه دارد. هر شخصی قادر است یک مقاله منتشر کند، یک فیلم یا یک عکس را برای مخاطبان جهانی بارگذاری کند. آزادی و رهایی از مسوولیتهایی که دیگر شرکتهای رسانهای تحمیل میکنند، یک عامل با اهمیت و قابل توجه در صنعت نوپای شبکهها و رسانههای اجتماعی است.
اما با این حال زمان زیادی تاکنون از روزهایی که شرکتهای تکنولوژی به رشد و پرورش نیاز داشتند، سپری گشته است. در دهه گذشته این شرکتها به ارزشمندترین شرکتهای دنیا تبدیل شدهاند. همانگونه که در این سالها خدمات گوناگون این شرکتها در همه جنبههای زندگی روزمره نفوذ کرده، فعالیت آنلاین هم پتانسیل بیشتری برای روی دادن جرائم گوناگون فراهم کرده است. انواع بدافزارها و باجافزارهایی مثل واناکرای، نمونههایی ساده و معمول در این زمینه هستند. شرکتهای تکنولوژی اما از اینکه ترکیب تازگی و موفقیتهای تجاری آنها را به هدف راحتی برای سیاستمداران تبدیل کرده است، ناراضی هستند. در این بین اشخاصی که قانونگذاری جدی برای اینترنت را راهحلی راحت برای حل مشکلات پیچیده اجتماعی میدانند، نارضایتی بیشتری را در میان مدیران شرکتهای تکنولوژی ایجاد کردهاند. اما شرکتهای تکنولوژی به دنبال حفظ موقعیت ویژه خودشان تاکید میکنند که سربازگیری و جذب نیروهای پشتیبان بهصورت آنلاین، تنها بخشی از تهدید تروریسم است. علاوه بر این، این شرکتها اعلام کردهاند که تنها پلتفرمهای اجتماعی هستند، نه منتشرکننده و به همین دلیل پیگیری و بررسی همه چیز امکانپذیر نیست.
با این حال شرکتهای تکنولوژی قادر هستند هر زمان که بخواهند، اقدام مناسبی انجام دهند. تا پیش از آنکه ادوارد اسنودن این اسناد را در سال ۲۰۱۳ فاش کند، این شرکتها به صورتی کاملا خاموش و آرام به سرویسهای اطلاعاتی آمریکایی و بریتانیایی برای نظارت بر عملکرد تروریستها کمک میکردند. هر وقت شرکتها و بنگاههای تجاری به دلایلی مانند استفاده از برندشان برای پورنوگرافی، اعمال غیرقانونی و افراطگرایی در اینترنت متهم شوند، این شرکتهای تکنولوژی به سرعت جوابگو هستند. امنیت کامل نیز دقیقا مثل شرایط تصادفات رانندگی یا حملات سایبری، دستنیافتنی است. اما با این حال رویکردی بر مبنای دفاع عمیق که ترکیبی از تکنولوژی، سیاست، آموزش و نظارت انسانی است، میتواند خطر و خسارت را به حداقل برساند.
برای شرکتهای تکنولوژی اغلب انگیزههای تجاری جالب توجه بوده و آنها را به واکنش تشویق میکنند. اگرچه انتشار خبرهای نادرست رایج است و فرصتهایی را برای پر کردن جای خالی تبلیغات ایجاد میکند، اما این اقدامات برای اعتبار و شهرت غولهای فناوری بسیار نامناسب و اشتباه است. گوگل و فیسبوک با این وضعیت موجود است که تلاشهای زیادتری برای حذف سایتهای انتشاردهنده اخبار جعلی از شبکههای تبلیغاتیشان میکنند و ابزارهای جدیدی برای مشخص کردن مطالب مشکوک، اخطار خوانندگان و مخاطبان به این شرکتها و ایجاد لینکهای ارتباطی با سازمانها و نهادهای ارائهدهنده اطلاعات درست و حقیقی ارائه میکنند.
هنگامی که انگیزههای تجاری کافی نباشند، دولتها میتوانند وارد عمل شده و شرکتهای تکنولوژی را به اعمال قانون ملزم کنند، همانگونه که قانونگذاران آلمانی شرکتهای تکنولوژی و اینترنتی را به پرداخت جرایم بسیاری تهدید کردند. شرکتهای بزرگ تکنولوژی در یک توافق اختیاری و داوطلبانه با قانونگذاران اروپایی، اقدامی را برای مرور پستها در شبکههای اجتماعی انجام دادند و در این کاوش تنها در یک روز دستکم ۵۰ درصد از مطالب از سوی کاربران بهعنوان خطرناک و وحشتآور معین شدند. آخرین آمار در این زمینه نشان میدهد که فیسبوک در طول یک روز ۵۸ درصد از مطالب و پستهای خطرناک را شناسایی کرده، در حالی که این میزان در ماه دسامبر گذشته ۵۰ درصد بوده است. اکنون اما توییتر ۳۹درصد از مطالب خطرناک و آزاردهنده را در یک روز شناسایی میکند، در حالی که این رقم در ماه دسامبر گذشته ۲۴ درصد بوده است. در یوتیوب این ارقام اما رشد بسیار بیشتری داشته است. میزان مطالب و پستهای خطرناک و نامناسب در یوتیوب حالا ۶۱ درصد در روز است، در حالی که این میزان در ماه دسامبر گذشته ۴۳درصد بوده است. قویترین معیار در این زمینه قوانین جدید هستند. در سال ۲۰۰۲ برای مثال بریتانیا اعلام کرد که در صورتی که شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنتی یا ISPها به سرعت از انتشار مطالب پورنوگرافی کودکان جلوگیری نکنند، متهم خواهند بود. به این ترتیب ISPها از یک موسسه خیریه برای جمعآوری فهرستی از آدرسهای اینترنتی مسدود شده کمک گرفت تا به این ترتیب روزانه دوبار این فهرست را بهروزرسانی کند. این موسسه خیریه همکاری نزدیکی با آژانسها و نهادهای مجری قانون در بریتانیا و خارج از آن دارد. در سالهای گذشته قانونگذاران آمریکایی هم اقدامی مشابه را برای کنترل سوءاستفاده از قانون کپی رایت و حق ثبت اختراع انجام دادهاند.
با این اوصاف همان گونه که در دنیای آفلاین قانونگذاران ملزم به ایجاد تعادل میان امنیت و آزادی هستند، باید این اقدام را در فضای آنلاین و مجازی هم انجام دهند. شرکتهای اینترنتی و فناوری هم برای بقای خود در دنیای جدید با خطرات و ملزومات خود، ناگزیر هستند مسوولیتپذیری بیشتری نسبت به چنین فعالیت هایی داشته باشند.