فضاپیماهای آمریکا، چین و امارات در ماه فوریه به سیاره سرخ می رسند

اینطور که پیداست فوریه ماه مهمی برای مکاشفات فضایی خواهد بود. ژوئیه 2020 بود که فضاپیماهای Perseverance (استقامت) ناسا، Tianwen-1 (تیان ون 1) چین و Hope (امید) امارات متحده عربی در یک سفر هفت ماهه، زمین را به مقصد مریخ ترک گفتند. هدف اصلی هر سه این ماموریت ها، انجام مطالعات بیشتر و یافتن شواهد محکمی مبنی بر وجود حیات باستانی در کره سرخ است. شاید جالب باشد بدانید که در این میان تنها فضاپیمای ناسا برای فرود به سطح طراحی شده و دو فضاپیمای دیگر صرفا دور کره گردش خواهند کرد. مریخ نورد استقامت به احتمال زیاد در 18 فوریه (سی ام بهمن ماه) به سطح کره می رسد.

همانطور که می دانید ناسا ید طولایی در ارسال فضاپیماهای مختلف به سیاره سرخ دارد. به عنوان مثال مریخ نورد Curiosity (کنجکاوی) 9 سال است که در حال انجام ماموریت بوده و طی این مدت کمک فراوانی به دانشمندان کرده است. فضاپیماهای امید و تیان ون 1 نیز به ترتیب در نهم و دهم فوریه (بیست و یک و بیست و دوم بهمن ماه) در مدارهای خود مستقر خواهند شد. گفته می شود فضاپیمای امارات در این مدار باقی می ماند تا جو پیرامون کره را تجزیه و تحلیل کند.

تیان ون 1 با وجود اینکه از دو قسمت سطح نشین (Lander) و سطح نورد (Rover) تشکیل شده، اما حداقل تا ماه مه آمادگی فرود روی کره را نخواهد داشت. مدارهای مریخ و زمین هر 26 ماه یک بار در یک مسیر قرار می گیرند که این امر به شرکت ها اجازه می دهد تا فضاپیماهای خود را از طریق مدار انتقال هافمن به سیاره سرخ بفرستند. نکته جالب توجه آن است که فضاپیماهایی که در این بازه زمانی به فضا ارسال می شوند در طول سفر به سوخت کمتری نیاز خواهند داشت.

ژوئیه 2020 بود که مریخ و زمین در یک مسیر قرار گرفتند. امارات، چین و آمریکا به ترتیب در نوزدهم، بیست و دوم و سی ام ژوئیه فضاپیماهای خود را به مقصد مریخ به فضا پرتاب کردند. شاید جالب باشد بدانید که بخش عمده ای از فرایند ورود فضاپیما به مدار، به صورت خودکار و توسط خود فضاپیماها انجام می شود؛ چراکه حدودا 13 دقیقه زمان نیاز است تا سیگنال های ساطع شده از مریخ به زمین برسند.