حکایت گوشی هوشمندی که قرار بود قدرتمندترین گوشی جهان شود

به گزارش کلیک، این روز ها استفاده از حسگر اثر انگشت در گوشی های هوشمند به امری عادی مبدل شده است و پردازنده های ۸ هسته ای نیز در گوشی های میان رده دیده می شوند. ولی مدت ها پیش در سال ۲۰۱۱، گوشی Motorola Atrix 4G جز اولین گوشی های هوشمندی بود که از پردازنده ۲ هسته ای استفاده می کرد. این گوشی که به صورت اختصاصی توسط اپراتور AT&T ارائه می شد، دارای یک حسگر اثر انگشت بود. بر خلاف حسگر های اثر انگشت امروزی که معمولا در پشت گوشی یا در دکمه هوم آن گنجانده می شوند، حسگر اثر انگشت Atrix 4G در دکمه پاور تعبیه شده بود. این دکمه نیز در بخش بالای کاور پشتی قرار گرفته بود. عملکرد این سیستم چنان ضعیف بود که استفاده از سیستم احراز هویت بیومتریک در گوشی ها را دو سال به تعویق انداخت. در نهایت به دلیل عدم استقبال کاربران از این حسگر اثر انگشت، موتورلا ناچار شد آن را از گوشی حذف کند.

زیر پوسته این گوشی، یک تراشه ۲ هسته ای Tegra 2 انویدیا با فرکانس ۱ گیگاهرتز قرار داشت. این پردازنده گوشی Atrix 4G را جزو اولین گوشی های هوشمندی قرار داد که از پردازنده ۲ هسته ای استفاده می کند و به همین دلیل موتورلا آن را قدرتمند ترین گوشی هوشمند جهان نامید. گوشی LG Optimus 2X نیز که از تراشه مشابهی استفاده می کرد، یک ماه قبل از Atrix 4G به بازار عرضه شده بود.

گوشی Atrix 4G دارای صفحه نمایش ۴ اینچی با رزولوشن ۹۶۰x540 بود. این دستگاه از ۱ گیگابایت رم، دوربین ۵ مگاپیکسلی پشتی و یک دوربین جلویی ۰٫۳ مگاپیکسلی بهره می برد. یک باتری قدرتمند (در آن زمان) ۱۹۳۰ میلی آمپری نیز وظیفه تامین انرژی دستگاه را بر عهده داشت. با اتصال Atrix 4G به یک لپ تاپ اختیاری، می شد آن را به یک رایانه قابل حمل تبدیل کرد. این لپ تاپ با قیمت ۵۰۰ دلار عرضه می شد و دارای صفحه نمایش ۱۱٫۶ اینچی با رزولوشن ۱۳۶۶x768 بود. نسخه دسکتاپ فایرفاکس روی آن نصب شده بود و به کاربر احساس کار با یک رایانه رومیزی را می داد.

از زمان عرضه Atrix 4G موتورلا مدت زیادی می گذرد و اگر چه حسگر اثر انگشت آن شکست خورد و کاربران از لپ تاپ آن نیز استقبال چندانی نکردند، ولی به تولید کنندگان آموخت که چگونه این ویژگی ها را بهبود دهند. امروزه حسگر های اثر انگشت یک استاندارد مطلوب پیدا کرده اند و در بسیاری از دستگاه ها استفاده می شود و سری گوشی های Asus PadFone نیز به کاربر اجازه می دهد تا با اتصال به یک تبلت، نیروی لازم برای آن را تامین کنند.