تماشا کنید؛ حل ۵ راز بزرگ جهان توسط مدل SMASH
دانشمندان توانسند با استفاده از مدل استاندارد، مدل SMASH را ابداع کنند. با استفاده از این مدل می توان یک قدم به کشف رمز و راز های جهان هستی نزدیک شد.
به گزارش کلیک، دانشمندان ادعا کردند مدلی را ابداع کردند که بزرگترین مسائلی که فیزیک با آن مواجه است، از توسعه جهان تا ماده سیاه را حل می کند. فیزیکدانان مدل جدیدی را ابداع کردند که می تواند رمزآمیز ترین موضوعات جهان را حل کند.
این مدل که به مدل SMASH معروف است، بسط کوچک تری از مدل استاندارد می باشد که ذرات دیگری را در کشف چگونگی پیدایش جهان هستی، لازم دانسته است. ماده سیاه، نظریه باریوجنسیس (عدم تقارن بین باریون ها)، نوسانات نوترینو، و مشکل CP (بار برابر)، مسائلی هستند که به این مدل اضافه شده است.
در حالی که در گذشته بسیار تلاش شده بود تا این پدیده ها را رمزگشایی کنند، اما تمامی روش های به کار گرفته شده برای رمزگشایی، بسیار پیچیده بوده اند، اما اخیرا محققان می گویند متد های آن ها می تواند این مسائل را از یک راه کاملا ساده تر رمزگشایی کند.
در مدل SMASH سه ذره از جمله نوترون ها، فرمیون ها، و یک ذره جدید دیگر به مدل استاندارد اضافه شده است. این ذره شامل اکسیون ها در پیدایش جهان هستی می باشد. مدل SMASH کاستی هایی که در مدل استاندارد بود را پر کرده است. مدل استاندارد قادر به حل مسائل طولانی مدت در فیزیک نیست.
یکی از این مسائل، ماده سیاه می باشد که هنوز ناشناخته باقی مانده است و ۲۶ درصد از جهان را تشکیل می دهد. به همراه این موضوع، همچنان علت عدم تقارن بین ماده و پادماده و مکانیسم پیدایش جهان هستی به صورت راز باقی مانده است.
در راس تمامی این مسائل و در رابطه بین فیزیک ذرات و کیهان شناسی، مدل استاندارد جریانات طبیعی اصلی را هم نتوانسته تشریح کند. که شامل طبیعت نوترون ها و مساله سی پی (بار برابر) می شود که عدم تقارن جهان را توضیح می دهد.
بنا به گفته محققین، همراه با ثبات همیشگی کیهان و شتاب سریع جهان، مدل SMASH، با مقیاس ضعیف تری از مقیاس Planck توضیح جامعی از فیزیک ذرات، از ابتدای جهان تا به امروز، می دهد
طبق این مدل، اکسیون ها ۱۰ میلیارد بار سبک تر از الکترون ها هستند. محققین می گویند که این تئوری می تواند در آینده ای نه چندان دور هم مجدد آزمایش شود. مانند دیگر مدل هایی که برای آزمایش مجدد آن ها می بایست دهه های متوالی صبر کرد.
آزمایشات ذرات با عنوان CULTASK در کره جنوبی، ORPHEUS در آمریکا، و MADMAX در آلمان انجام شده است.
طبق گفته های یکی از محققین این پروژه: " نکته مثبت این تئوری این است که نهایتا ظرف مدت ۱۰ سال یا کمی بیشتر باز هم می توان این آزمایش را تکرار کرد. شما مداوما می توانید نظریه های علمی مطرح کنید، اما اگر ۱۰۰ سال یا بیشتر طول می کشد که آزمایشات آن تکمیل شود، دیگر به آن علم نمی گویند بلکه متا علم می گویند".
ماده سیاه چیست؟
ماده سیاه حدودا ۲۷ درصد جهان را تشکیل می دهد اما قابل دیدن نیست چرا که نور را از خود رد نمی کند. حتی با تلسکوپ هم نمی توان آن را دید اما ستاره شناسان از وجود آن مطمئنند چرا که بر ماده هایی که قابل دید هستند، تاثیرات گرانشی می گذارد.
آژانس فضایی اروپا می گوید: "وقتی شما در یک اتاق کاملا تاریک شعله ای را روشن می کنید فقط آن شعله است که می سوزد اما به این معنی نیست که اتاق وجود ندارد. ما می دانیم که ماده سیاه وجود دارد اما نمی توان مستقیما آن را دید".
دانشمندان مطمئنند که ماده سیاه وجود دارد، اما نمی دانند که چه شکلی است و از کجا باید آن را پیدا کرد. به نظر می رسد ماده سیاه مانند یک چسب گرانشی عمل می کند که کل کهکشان ها را در کنار هم نگه داشته است. این در حالی است که تنها ۵ درصد مواد تشکیل دهنده جهان شناسایی شده اند که آن هم شامل اتم ها، و ذرات وابسته به اتم ها می باشد.