حال تلکام خوب می شود؟
<p>تلکام هفدهم که از چهارم مهرماه آغاز به کار کرده بود، عصر ادیروز، هفتم مهرماه ۱۳۹۵ به کار خود پایان داد. نمایشگاهی که هرسال قرار است تا توانایی ها و پتانسیل های صنعت مخابرات کشور را نمایش دهد و از طرفی بستری برای برقراری ارتباط شرکت ها با یکدیگر و همچنین همکاران و رقبای خارجی شان باشد. از لحاظ فنی و تخصصی نکات بسیاری برای به چالش کشیدن تلکام (همانند اکثر نمایشگاه های داخلی) وجود دارد که بررسی دقبق این موضوع را به متخصصین این حوزه واگذار می کنیم. اما نکته ای که بسیار حائز اهمیت است، حضور اکثرا تکراری شرکت ها در این نمایشگاه است. در اکثر نمایشگاه های بزرگ بین المللی شرکت ها بیشتر به منظور نمایش نوآوری ها و خدمات جدید خود حضور پیدا می کنند و در کنار آن ارتباط با مشتریان و شرکت های همکار را جزو برنامه هایشان قرار می دهند. اما اگر به رویدادهای مشابه در ایران دقت کنیم، برنامه های خاص را بیشتر در بخش های سرگرمی و پخش تراکت های تبلیغاتی می بینیم! تصورش را بکنید که اپراتورهای بزرگ دنیا بخواهند در یکی از بزرگترین نمایشگاه های تخصصی برای بازدیدکنندگان برنامه های عروسکی و بازی و سرگرمی ترتیب بدهند و به جای معرفی ویژه خدمات جدید خود برگه های قرعه کشی را بین آن ها توزیع کرده و آن ها را به عضویت در فلان سرویس تبلیغاتی تشویق کنند! کمی دقیق تر راجع به خود تلکام صحبت کنیم. تلکام امسال در بخش بین الملل شاهد جولان شرکت های چینی بود. شرکت هایی که با وجود گستردگی بسیار زیادشان ترجیح داده بودند از زرق و برق غرفه ها بپرهیزند و بیشتر به محتوا توجه کنند. اکثر غرفه های خلوتی داشتند و وقتی به سراغ بازدید کننده ای می رفتند که احساس می کردند محصولات یا خدماتشان توجه آن ها را جلب کرده است. مطمئنا آن ها خیلی بیشتر معنا و مفهوم نمایشگاه تخصصی را درک می کردند و قادر به تمیز دادن آن از یک رویداد خصوصی بودند. البته آن چه که مسلم است، المان ها و زیبایی های ظاهری در برگزاری هرچه بهتر نمایشگاه ها نقش به سزایی دارند، اما نباید از این نکته که تلکام یک نمایشگاه تخصصی بین المللی است (با حداقل می خواهد باشد) و می بایست ابتدا به ذائقه متخصصی این حوزه خوش بیاید غافل شد. تلاش مسئولین برگزاری و همچنین شرکت های حاضر که در این وضعیت نه چندان خوب بازار ریسک سرمایه گذاری های این چنینی را می پذیرند قابل تقدیر است اما انتظاری که وجود دارد و ناحق هم نیست، رعایت استانداردهای لازم و شایسته یک نمایشگاه در ابعاد تلکام است. مطمئنا شروع این پیشرفت باید از نقاط پایین تری شکل بگیرد. آن جایی که محدودیت های نا درست و انحصار طلبی های غالبا دولتی کنار گذاشته شود و شرکت های ایده پرداز و خلاق بتوانند حرف های بیشتری برای گفتن داشته باشند. امیدواریم در سال های آتی بیشتر شاهد نوآوری های قابل لمس در چنین رویدادهایی باشیم که جای خالی شان باعث تداوم روند مصرف گرایی محض بودن کشورمان در عرصه فناوری و ارتباطات خواهد بود.</p>
نمایشگاهی که هرسال قرار است تا توانایی ها و پتانسیل های صنعت مخابرات کشور را نمایش دهد و از طرفی بستری برای برقراری ارتباط شرکت ها با یکدیگر و همچنین همکاران و رقبای خارجی شان باشد.
از لحاظ فنی و تخصصی نکات بسیاری برای به چالش کشیدن تلکام (همانند اکثر نمایشگاه های داخلی) وجود دارد که بررسی دقبق این موضوع را به متخصصین این حوزه واگذار می کنیم. اما نکته ای که بسیار حائز اهمیت است، حضور اکثرا تکراری شرکت ها در این نمایشگاه است.
در اکثر نمایشگاه های بزرگ بین المللی شرکت ها بیشتر به منظور نمایش نوآوری ها و خدمات جدید خود حضور پیدا می کنند و در کنار آن ارتباط با مشتریان و شرکت های همکار را جزو برنامه هایشان قرار می دهند. اما اگر به رویدادهای مشابه در ایران دقت کنیم، برنامه های خاص را بیشتر در بخش های سرگرمی و پخش تراکت های تبلیغاتی می بینیم!
تصورش را بکنید که اپراتورهای بزرگ دنیا بخواهند در یکی از بزرگترین نمایشگاه های تخصصی برای بازدیدکنندگان برنامه های عروسکی و بازی و سرگرمی ترتیب بدهند و به جای معرفی ویژه خدمات جدید خود برگه های قرعه کشی را بین آن ها توزیع کرده و آن ها را به عضویت در فلان سرویس تبلیغاتی تشویق کنند!
کمی دقیق تر راجع به خود تلکام صحبت کنیم. تلکام امسال در بخش بین الملل شاهد جولان شرکت های چینی بود. شرکت هایی که با وجود گستردگی بسیار زیادشان ترجیح داده بودند از زرق و برق غرفه ها بپرهیزند و بیشتر به محتوا توجه کنند. اکثر غرفه های خلوتی داشتند و وقتی به سراغ بازدید کننده ای می رفتند که احساس می کردند محصولات یا خدماتشان توجه آن ها را جلب کرده است. مطمئنا آن ها خیلی بیشتر معنا و مفهوم نمایشگاه تخصصی را درک می کردند و قادر به تمیز دادن آن از یک رویداد خصوصی بودند.
البته آن چه که مسلم است، المان ها و زیبایی های ظاهری در برگزاری هرچه بهتر نمایشگاه ها نقش به سزایی دارند، اما نباید از این نکته که تلکام یک نمایشگاه تخصصی بین المللی است (با حداقل می خواهد باشد) و می بایست ابتدا به ذائقه متخصصی این حوزه خوش بیاید غافل شد.
تلاش مسئولین برگزاری و همچنین شرکت های حاضر که در این وضعیت نه چندان خوب بازار ریسک سرمایه گذاری های این چنینی را می پذیرند قابل تقدیر است اما انتظاری که وجود دارد و ناحق هم نیست، رعایت استانداردهای لازم و شایسته یک نمایشگاه در ابعاد تلکام است.
مطمئنا شروع این پیشرفت باید از نقاط پایین تری شکل بگیرد. آن جایی که محدودیت های نا درست و انحصار طلبی های غالبا دولتی کنار گذاشته شود و شرکت های ایده پرداز و خلاق بتوانند حرف های بیشتری برای گفتن داشته باشند.
امیدواریم در سال های آتی بیشتر شاهد نوآوری های قابل لمس در چنین رویدادهایی باشیم که جای خالی شان باعث تداوم روند مصرف گرایی محض بودن کشورمان در عرصه فناوری و ارتباطات خواهد بود.