محقق ایرانی از گرمای بدن برق تولید کرد

به گزارش کلیک، " داریوش وشایی" رهبر یکی از گروه های پژوهشی از دانشگاه کارولینای شمالی موفق به طراحی یک دستگاه الکترونیک پوشیدنی جدید شد که حرارت بدن را جذب کرده و آن را به برق تبدیل می‌کند.

یک گروه تحقیقاتی به رهبری این محقق جوان ایرانی توانسته است فناوری بسازد که جریان گرمای بدن را به برق تبدیل کند، این فناوری جدید به سادگی می‌تواند در یک تی‌شرت تعبیه شود. این پژوهشگران همچنین محل مناسب برای جذب گرمای بدن را در این پژوهش شناسایی کرده‌اند.

این خبر که در پایگاه خبری ساینس دیلی منتشر شده است، با توضیح جزئیاتی ار این پژوهش نوشته است که نمونه‌ اولیه این فناوری سبک وزن بوده و با فرم بدن منطبق می‌شود، این فناوری جدید به مراتب بیشتر از فناوری‌های قبلی توانایی تولید برق را دارد.

داریوش وشایی از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی در خصوص این فناوری اظهار کرد: این ژنراتور ترموالکتریک پوشیدنی (TEGs) با استفاده از دیفرانسیل درجه حرارت بین بدن شما و هوای محیط، به تولید برق می‌پردازد.

محققان در روش‌های قبلی از گرماگیرها (heat sinks ) برای تولید برق استفاده می‌کردند که بسیار سخت و سنگین بود یا تنها قادر به تولید یک میکرووات و یا کمتر در هر سانتی متر مربع بود.

وشایی اضافه‌کرد: اما فناوری جدید ما تا ۲۰ میکرووات برق تولید کرده در حالی که از هیچ گرماگیری استفاده نمی‌کند و همین امر سبب سبک و راحت بودن این فناوری شده است.

بدنه این طراحی جدید از یک لایه ماده رسانا تشکیل شده که بر روی پوست قرار گرفته و به تولید حرارت می پردازد.

این ماده رسانا دارای یک لایه پلیمری است که مانع از اتلاف گرما و راه یافتن آن به بیرون شده و حرارت بدن را از طریق یک TEG که در مرکز واقع شده است منتقل می‌کند.

موضوع جالب در مورد این فناوری جدید این است که کل این سیستم بسیار نازک و انعطاف پذیر بوده و تنها در حدود ۲ میلیمتر است.

وشایی اظهار کرد که این نمونه اولیه تنها یک سانتی‌متر مربع است، اما ما به راحتی و بسته به نیاز می‌توانیم آن را گسترش دهیم.

در طی این پژوهش، پژوهشگران دریافتند که بازو بهترین گزینه برای گرفتن گرمای بدن است و به راحتی و از طریق تعبیه این فناوری در یک تی‌شرت می‌توان حرارت بدن را جذب کرد.

وشایی اعتقاد دارد برای تعبیه فناوری‌های پوشیدنی، تی‌شرت‌ها یک گزینه مناسب هستند اما با این حال باز هم به اندازه بازوبندها موثر نیستند.

وی اظهار کرد: هدف آنها توسعه فناوری‌های پوشیدنی است که برای نظارت طولانی مدت بر سلامت انسان استفاده شود. مانند دستگاه‌هایی که بر سلامت قلب نظارت می‌کنند یا متغیرهای فیزیکی و زیست محیطی را برای پیش‌بینی و جلوگیری از حملات آسم بررسی می‌کنند.

او در همین گزارش افزود: ما برای انجام این کار نیاز به دستگاه‌هایی داریم که با باتری کار نکنند و در حال حاضر بر این باوریم که طراحی این نمونه اولیه ما را به هدفمان بسیار نزدیک می‌کند.

باید دید در آینده چه خبر دیگری از این پروژه و گسترش آن به گوش می‌رسد.