شرایط آب و هوایی سیارات منظومه شمسی چگونه است؟

به گزارش کلیک٬ در اولین گام، دانشمندان به نظریه‌پردازی در مورد حقایق نهفته در آسمان ابری ونوس پرداختند که دربردارنده اطلاعاتی در مورد جنگل‌های گرمسیری و حیات در این سیاره بود. این اطلاعات در انتظار تصور شرایط موجود در این سیاره و کشف حقایق پنهان در آن توسط دانشمندان سیاره زمین بود.

سیاره ونوس

وقتی که ربات‌ها در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ برای انجام مأموریت‌های خود به ونوس فرستاده می‌شدند، علاوه بر بازدید از این سیاره، در آن فرود می‌آمدند و با بررسی و تحقیق تمام تصورات و خیالات واهی در مورد این سیاره را رد می‌کردند و به این سیاره با دید علمی نگاه می‌کردند. از دیدگاه علمی مشتری سیاره‌ای بی ثمر است که اثری از حیات در آن دیده نمی‌شود و منظره‌ای جهنمی دارد. از نظر علمی مشتری سیاره‌ای با جوّی ضخیم و سوزان و گرم‌ترین نقطه در منظومه شمسی است که در زیر لایه‌ای از ابرهای اسیدی سوزان مدفون شده است. این سیاره هنوز هم یک مکان شگفت انگیز است که اطلاعات اندکی از جهان هستی بی کران در اختیار ما قرار می‌دهد.

اما تصورات انسان در مورد سیارات مختلف پایان ندارد و پس از ونوس، مریخ ذهن بشر را به خود مشغول کرد. فضانوردان قبلا تصور می‌کردند که مریخ سیاره‌ای خشک و بی آب و علف است و تنها چیزی که در آن وجود دارد، گرد و غبار است. در بازدیدهای مختلفی که از این سیاره صورت گرفته است، به کانال‌های بررگی که موجودات فضایی این سیاره برای انتقال آب حاصل از یخ‌های قطبی به تمدن‌های خشک و لم یزرع خود کشیده‌اند، اشاره شده است.

غروب آفتاب در سیاره مریخ

اکنون پس از ۵۰ سال تحقیق و بررسی در مورد مریخ با استفاده از فضاپیماها در مدارهای مختلف و همچنین بهره‌گیری از کاوشگرها و مریخ‌نورد‌ها بر روی سطح این سیاره، دانشمندان ابزار مختلفی برای بررسی و نظارت بر شرایط آب و هوایی این سیاره سرخ دارند. اطلاعات به دست آمده از مأموریت‌های مختلفی که در مورد مریخ انجام شده است، تصورات دانشمندان مبنی بر خشک و بی و آب علف بودن این سیاره را تایید می‌کند و همچنین نشان می‌‌دهد که این سیاره‌ همانند سیاره زمین در گذشته‌های دور بسیار گرم‌تر و مرطوب‌تر از زمان کنونی آن بوده است.

تصورات در مورد سیاره‌های مختلف موجب می‌شود اطلاعات عمیق‌تری در مورد منظومه شمسی به دست آوریم و در آینده به پاسخ سوالات تحقیقاتی خود دست پیدا کنیم.

ربات‌های کاشف برای انجام مأموریت‌های مختلف، حتی به خارج از منظومه شمسی و فراتر از آن نیز فرستاده می‌شوند. مأموریت‌های این چنینی با مأموریت Pioneer (نام مجموعه‌ای از مأموریت‌های فضایی بدون سرنشین ایالات متحده آمریکا است که برای اکتشافات بین سیاره‌ای طراحی شده بود) و Voyager (نام دو کاوشگر فضایی است که در سال ۱۹۷۷ میلادی توسط ناسا برای مطالعه سیاره‌های منظومه شمسی به فضا پرتاب شدند) در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد و تا کنون با بهره‌گیری از سفینه‌های فضایی پیشرفته ادامه دارد که موجب شده است اطلاعات مفیدتری و تصاویر بهتری از نقاط دور جهان هستی و شرایط آب و هوایی باورنکردنی حاکم در این نواحی به دست بشر برسد.

تصویری که از دنیای خارج از منظومه شمسی گرفته شده است.

با جزئیات به دست آمده از انجام مأموریتی در مجاورت سیاره مشتری و همچنین انجام مأموریت دیگری در مدار این سیاره (میزان این جزییات با بررسی بیشتر مأموریت‌ها همچنان در حال افزایش است)، مشخص شده است که ابرهای این سیاره در روند کاملا پیچیده‌ای از هم پاشیده شده‌اند. طوفان عظیم چرخشی این سیاره که با نام لکه بزرگ سرخ شناخته می‌شود و به مدت چهارصد سال از سیاره زمین قابل مشاهده بوده است، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است و این لکه در طول سال‌های متمادی بسیار کوچک‌تر شده است.

فضاپیمای جونوی ناسا، جدیدترین فضاپیمایی است که به منظور تحقیق و بررسی در مورد محیط پیرامونی مشتری و نواحی داخلی آن، به این سیاره ارسال شده است. جونو مدت زمان قابل توجهی در این سیاره توقف خواهد کرد و تلاش خواهد کرد در مورد ابرهای گروهی و لکه بزرگ سرخ اطلاعات بیشتری به دست آورد؛ بنابراین در حال حاضر می‌توانیم اطلاعات بیشتری در مورد شرایط آب و هوایی حاکم بر این سیاره به دست آوریم.

لکه سرخ یزرگ در سیاره مشتری

فضانوردان همیشه در مورد حلقه‌های سیاره زحل نیز تصوراتی داشته‌اند. فضاپیمای کاسینی ناسا از ابرهای این سیاره و ابر شش گوشه عجیبی که در قطب شمال این سیاره قرار دارد، تصاویری ارسال کرده‌ است. این ابر شش گوشه عجیب، گردابی در مرکز خود دارد که به اندازه‌ای بزرگ است که سیاره زمین به طور کامل در آن فرو می‌رود. به تازگی شواهدی از این سیاره مبنی بر وقوع طوفان عظیمی در آن به دست آمده است. این طوفان عظیم شبیه به طوفانی است که در سال ۲۰۱۰ رخ داد و سیاره زحل را به طور کامل دربر گرفت.

حلقه‌های سیاره زحل

ابر شش گوشه سیاره زحل به همراه گرداب آن

حتی در مورد شرایط آب و هوایی سخت اورانوس و نپتون که غول‌های یخی منظومه شمسی نامیده می‌شوند و چندین دهه است که هیچ فضاپیمایی به سمت آن‌ها فرستاده نشده است، نیز اطلاعاتی به دست آمده است.

سیاره اورانوس

سیاره نپتون

دانشمندان اطلاعاتی در مورد شرایط آب و هوایی سیارات دیگر به دست آورده‌اند، که اصلا انتظار آن‌ها را نداشته‌اند و یا اینکه در مطالعات خود در سال‌های گذشته هیچ تصوری در مورد اطلاعات نداشتند.

فضاپیمای دان ناسا در سیاره کوتوله سرس در کمربند سیارک‌های بین مشتری و مریخ، در پایین دهانه‌ای بزرگ واقع در سیاره کوتوله سرس به نام Occator، وجود چیزی شبیه به مه را مشخص کرده است. علاوه بر این، در سیاره پلوتون که فضاپیمای New Horizons (افق‌های جدید) ناسا در جولای ۲۰۱۵ از کنار آن گذشت، مه آبی رنگی که توسط هوای رقیق احاطه شده است، جو این سیاره را دربرگرفته است. حتی ممکن است آثاری از ابرهایی با ارتفاع کم هم در این سیاره یافت شود.

دهانه Occator در سیاره کوتوله سرس

جو سیاره پلوتون

شاید باور کردن این موضوع دشوار باشد، اما دانشمندان با کمک تلسکوپ‌ها موفق شده‌اند پرتوهای نور را از سیاراتی که به دور ستاره‌های دوردست می‌چرخند، جمع آوری کنند و با این کار اطلاعاتی درباره جو آن سیارات به دست آورده‌اند.

دانسته‌های ما در مورد سیارات دور، هم در مورد دانش داشمندان در مورد شرایط آب و هوایی سیاره زمین به کار گرفته می‌شود و هم تصورات ما در مورد سیارات دیگر را تقویت می‌کند. تقویت تصورات باعث کسب دانش بیشتر در مورد جهان هستی و پاسخ به سوالات آینده ما می‌شود.