استفاده از موش در تشخیص بیماری ها و مواد منفجره

به گزارش کلیک، آیا موش هایی که اصلاح ژنتیکی شده اند می توانند ما را در یافتن مواد انفجاری و مین های جاسازی شده در زمین و یا تشخیص بیماری هایی چون آلزایمر و پارکینسون یاری رسانند؟

این رویایی است که یک پروژه جدید در کالج هانتر در شهر نیویورک به دنبال تحقق آن است. پروژه ای که از سوی نورو بیولوژیستی به نام Paul Feinstein بنیانگزاری شده است. پروفسور فاین اشتاین، بخش زیادی از دوره فعالیت خود را صرف پژوهش درباره چگونگی تشکیل گیرنده های معطر در سطح نورون ها در سیستم های بویایی کرده است. هر نورون بویایی یک گیرنده مخصوص به خود دارد که متعلق به بوی خاص خود است. ایده فاین اشتاین این است که موش ها را می توان به گونه ای اصلاح کرد که یک گیرنده بویایی ویژه را در خود پرورش دهند. این موش ها حتی ممکن است بتوانند این بوی خاص را تا صد برابر بهتر تشخیص دهند.

وی در این رابطه می گوید : بسیاری از بیماری ها بو های جدیدی در بدن شما تولید می کنند که شما ممکن است بسیاری از آنها را شناسایی کنید در حالی که بسیاری دیگر برای شما ناشناخته هستند. برای مثال یکی از این بو ها،بویی است که بیماری سل از خود ساطع می کند. یک سازمان غیرانتفاعی از موش ها برای یافتن موارد سل و مین ها استفاده می کند. ما می خواهیم که این جانوران جونده را به توجه و یا تمایل به تشخیص یک بوی خاص ترقیب کنیم.

فاین اشتاین برای تقویت حواس بویایی این جانوران در مورد یک بوی ویژه، اقدام به توسعه یک رشته ژنتیکی نمود و آن را به تخم بارور شده موش هایش تزریق کرد. اقدامی که احتمال توسعه مقادیر بالایی از نورون های بویایی در نظر گرفته شده را در پی دارد. .

در حال حاضر اقدامات فاین اشتاین هنوز در مراحل پژوهشی هستند اما او بر این باور است که در میان مدت قادر خواهد بود که آرشیوی از تراشه های بینی برای موش ها بسازد. وی می گوید : ما می خواهیم که کتابخانه ای از حسگر های موش ها پدید آوریم که هر کدام یک گیرنده بویایی انسانی را شامل شوند. سپس این سلول ها را از موش ها استخراج کرده و آن ها را بر روی یک تراشه قرار می دهیم. چنین تراشه ای قادر خواهد بود تا سیگنال های بویایی که گیرنده های درون سلول را فعال می کند را تشخیص دهد.

چنین پژوهش هایی می تواند کاربرد های وسیعی داشته باشد. فاین اشتاین در انتها می گوید : اگر ما مجموعه ای از گیرنده ها از حسگر های این موش ها تهیه کنیم و آن ها را بر روی تراشه هایی قرار دهیم، به باور من می توانیم از آنها در یک مجموعه طبقه بندی شده تشخیص بویایی استفاده کنیم. و این بدان معنی است که هنگامیکه یک بیمار در مراحل ابتدایی بیماری است کد هایی در رابطه با بو های ساطع شده از بدن او وجود دارد که می توانیم آن ها را تشخیص دهیم. این تشخیص ها می تواند از طریق عرق،آب دهان، خون و یا ادرار انجام گیرد. چنین سیستم تشخیصی ای در شروع و یا پیشرفت بیماری بسیار قابل استفاده خواهد بود.

منبع : Digitaltrends