کریوسفر کره زمین هر سال به اندازه یک دریاچه ذوب می‌شود!
رسانه کلیک - زمین با سرعت زیادی یخ خود را از دست می‌دهد و هر سال مناطق منجمد به اندازه دریاچه سوپریور ذوب می‌شود. به عبارت علمی‌تر، هر ساله حجم کریوسفر زمین کاهش پیدا می‌کند!
البته جای تعجب نیست که این سیاره در حال ذوب شدن است؛ سالهاست که محققان آب شدن صفحات یخی قطبی، یخچال‌های طبیعی و پوشش برفی فصلی را ثبت کرده‌اند. آنها دریافته‌اند که یخ رودخانه‌ها و دریاچه‌ها اوایل بهار و با گرم شدن دمای ناشی از تغییر آب و هوا در حال ذوب شدن است.
مطالعه جدیدی که نتایج آن در تاریخ 16 مه در مجله Earth's Future منتشر شد، اولین مطالعه‌ای بود که تمام ذرات منجمد کره زمین را باهم در نظر گرفت و فرآیند ذوب شدن آنها را به صورت همزمان اندازه‌گیری کرد.
تمام یخ‌های موجود در این سیاره به عنوان کریوسفر شناخته می‌شوند.
این مطالعه جدید با هدایت شیائوکینگ پنگ، جغرافی‌دان در دانشگاه لانژو چین انجام شد و نشان داد که از سال 1979 تاکنون هر ساله این سیاره حدود 87000 کیلومتر مربع پوشش یخی خود را از دست داده است.
پنگ در بیانیه‌ای گفت: « كریوسفر یکی از حساس‌ترین شاخص‌های آب و هوایی بوده و اولین شاخصی است که جهان در حال تغییر را نشان می‌دهد. تغییر اندازه آن به جای یک مسئله منطقه‌ای یا محلی، از یک تغییر عمده جهانی حکایت دارد.»
محققان در این پژوهش، داده‌های مربوط به پوشش برف، میزان یخ دریا و خاک یخ‌زده را که شامل وسعت ورقه‌های یخ در مناطق قطبی است، جمع آوری کردند. بسیاری از اندازه‌گیری‌ها توسط ماهواره انجام و اطلاعات مربوطه در مرکز داده ملی برف و یخ (NSIDC) جمع‌آوری شد.
برای پوشش برف، محققان از داده های مربوط به عمق برف از مرکز اروپا برای پیش‌بینی آب و هوا با دامنه متوسط استفاده کردند. سپس آنها با مقایسه اعداد و داده های 28000 ایستگاه هواشناسی محلی در سراسر جهان، این مجموعه داده‌ها را تایید کردند.
پژوهشگران دریافتند که نیمکره شمالی با از بین رفتن پوشش ۱۰۲ هزار کیلومتر مربع در سال، اولین رتبه کاهش یخ را دارد. در حالی که این رقم برای نیمکره جنوبی ۱۴ هزار کیلومتر مربع است. بیشتر این موارد مربوط به یخ دریا در دریای قطب جنوب است که احتمالا به دلیل وجود آب شیرین این قاره مقاومت کرده است؛ مسئله‌ای که می‌تواند الگوهای فعلی اقیانوس‌ها را به صورت پیچیده‌ای متفاوت کند و همچنین منجر به تغییر در ساز و کار اکوسیستم‌های زمین شود.
محققان همچنین هر سال شاهد دوره یخبندان کوتاه‌تری نسبت به سال‌های گذشته هستند به طوری که هم‌اکنون اولین یخبندان زمستان به طور متوسط ۳.۶ روز دیرتر از سال ۱۹۷۹ اتفاق می‌افتد و ۵.۷ روز زودتر شاهد اولین ذوب بهار هستیم.
این کریوسفر سه چهارم آب شیرین جهان را در خود نگه می‌دارد و از بین رفتن آن روی تامین آب در بسیاری از مناطق کوهستانی که برای پر کردن رودخانه‌ها و مخازن به ذوب برف بستگی دارند، تاثیر می‌گذارد.
محققان در آینده می‌خواهند با استفاده از داده‌های جهانی كریوسفر، متوجه شوند كه چگونه یخ باعث تغییرات زیست بومی می‌شود.
شاون مارشال، یك متخصص علم یخبندان از دانشگاه كلگری كانادا كه در این تحقیق مشارکتی نداشته، بیان کرد: «پژوهشگران همچنین می‌خواهند از این داده‌ها برای مقایسه اوج روشنایی یا آلبدو با تغییرات آب و هوایی فصلی و طولانی‌مدت استفاده كنند. برف و یخ سفید روشن، نور خورشید را از سطح زمین منعکس و به خنک شدن آن کمک می‌کند. هنگامی که برف روی زمین نباشد و فقط خاک باشد، گرما با سرعت بیشتری جذب زمین می‌شود و این امر می‌تواند باعث گرم شدن هوا شود.
مارشال اضافه کرد: «این نوع تحلیل، ایده خوبی برای یک شاخص جهانی یا شاخص تغییرات آب و هوایی است.»